این آهنگساز همچنین نقش ردیف در فراگیری موسیقی ایران را پررنگ دانست و گفت: شما هر رشته‌ای را که بخوانید باید از گذشته‌ای عبور کنید تا تجربه به دست بیاورید. جوان‌ها قطعاً باید پایه‌ها را خوب بشناسند. شما در ادبیات نمی‌خواهید تبدیل به سعدی شوید ولی به هر حال باید سعدی را خوب بشناسید. اگر می‌خواهید بیان متفاوتی داشته باشید، باید بیان‌های دیگر را هم بشناسید. اگر ردیف را به‌عنوان حصار ببینیم و بگوییم همه تفکرتان صرفاً باید تقلید از این موضوع باشد، به‌نظرم نتیجۀ خوبی نخواهد داشت.
حسین علیزاده دربارۀ جدیدترین فعالیت‌های خود عنوان کرد: در چند ماه گذشته سه موسیقی فیلم کار کرده‌ام و یک سری کار از گذشته دارم که آن‌ها نیاز به ضبط دارند و اگر فرصت شود آن‌ها را ضبط می‌کنم. در حال حاضر به دلیل بیماری کرونا شرایط خاصی را تجربه می‌کنیم که قبلاً تجربه نکرده‌ایم.
او درباره فعالیت‌های نشر «تار و پود» توضیح داد: این نشر قرار نیست انتشارات بسیار فعالی باشد. کارهایی که در این نشر انجام می‌شود محدود است. بخشی از آن مربوط به فعالیت‌های خودم می‌شود و بخش دیگر به جوانانی اختصاص دارد که خودم روی ضبط آثار آن‌ها نظارت می‌کنم. در شرایط حاضر فعالیت در این زمینه غیرممکن شده است و حتی در فکرمان است آثار را به‌صورت آنلاین منتشر کنیم، چون تقریباً انتشار فیزیکی بی‌معنی شده است. در این مدت مشغول نوشتن کتاب‌های آموزشی بوده‌ام و در خانه کارهایم را انجام می‌دادم تا اگر روزی امکان برگزاری کلاس حضوری فراهم شد دستم برای آموزش هنرجویان پر باشد.
عضو شوراهای تخصصی، هیئت انتخاب و داوران دربارۀ نحوۀ بازبینی آثار مرحلۀ اول چهاردهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان گفت: اولین موردی که به محض شنیدن آثار تصمیم می‌گیریم این است که آیا آثار ارسالی در سطح جشنواره هستند یا خیر. معمولاً تعداد نوازندگان برجستۀ سه‌تار در سنین پایین کم‌اند. از بین افرادی که در جشنواره شرکت کرده‌اند، تعداد زیادی نوازندگی‌شان در سطح راه‌یابی به جشنواره نیست. البته خوشحالیم که تعداد زیادی به ساز سه‌تار علاقه‌مندند، اما احساس می‌کنم به‌خاطر شرایط موجود به‌دلیل بیماری کرونا راهنمای کمتری داشته‌اند و کیفیت آثار در این دوره در بخش سه‌تار کمی پایین است.
او در توصیه به برگزیدگان مرحلۀ اول جشنواره عنوان کرد: به‌نظرم برگزیدگان با توجه به قطعاتی که در مرحلۀ نهایی برایشان تعیین شده است، یادشان باشد باید خودشان را به روح آن قطعات نزدیک کنند. وقتی شعری را با درک موضوع آن بخوانید مشخص می‌شود شعر را فهمیده‌اید، ولی وقتی کلمات را همین‌طور ادا کنید مشخص می‌شود با مضمون آن رابطه برقرار نکردید. در نواختن نیز همین‌طور است.
علیزاده درباره مرحلۀ نهایی هم گفت: انتظار داوران از کسانی که به مرحلۀ نهایی راه پیدا کرده‌اند چندین برابر کسانی است که در مرحلۀ اول حضور داشته‌اند. برگزیدگان در این فرصت می‌توانند از معلمین خود راهنمایی بگیرند. بسیاری از شرکت‌کنندگان تکنیک خوبی دارند ولی از نظر ذهنی برای آن چیزی که اجرا می‌کنند هنوز آماده نشده‌اند. به هر حال موسیقی باید تأثیرگذار باشد و حس داشته باشد.
او در پاسخ به این سؤال که جشنواره موسیقی جوان چقدر توانسته مؤثر باشد توضیح داد: به‌نظرم وجود این جشنواره یکی از اتفاق‌های مثبت موسیقی کشور است. همه اهالی موسیقی بر سر این موضوع اتفاق نظر دارند. واقعاً جنبۀ معنوی آن بسیار قوی است و شرکت‌کنندگان زیادی از سراسر ایران در آن حضور پیدا می‌کنند. جرئت و جسارتشان بسیار ستودنی است. شرکت‌کنندگان قطعاً به این موضوع واقف‌اند که همه برنده نخواهند شد ولی برای کسب تجربه باز هم در این جشنواره شرکت می‌کنند. معمولاً در ساز سه‌تار، نوازنده‌های جوان دیرتر به پختگی می‌رسند.
انتهای پیام
