یکی از راهبردهای اصلی مراکز فرهنگی هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در تعامل با مخاطبان کودک و نوجوان خود، نیازشناسی و چگونگی نیازسنجی، پیش بینی و فراهم نمودن نیازهای آموزشی و تفریحی برای این قشر، بسته به شرایط و بافت اجتماعی ساکنان مناطق مختلف تهران است.
نوجوانان ما ترجیح می دهند، بخشی از نیازهای فرهنگی خود را با مراجعه به نزدیک ترین مرکز فرهنگی محل زندگی (کتابخانه، فرهنگسرا و خانه فرهنگ) برآورده سازند. با توجه به جوان بودن هرم جمعیتی کشور،گستره فعالیت ها و برنامه های متنوع سازمان های فرهنگی می‌تواند به عنوان بستر و محملی برای تأمین نیازهای فرهنگی هنری این قشر با سهولت بیشتری باشد.
بی گمان هزینه های کم خدمات و کالاهای فرهنگی و هنری در مراکز سازمان نسبت به رقبای بیرونی نقش برجسته ای و قابل توجهی در جذب کودکان و نوجوانان دارد. این امر همراه با توسعه کیفی برنامه ها در افزایش مخاطبان جوان تعیین کننده است که به نوبه خود می تواند با انگیزه بیشتری در فعالیت های فرهنگی و هنری مجموعه های سازمان مشارکت فعال داشته باشند.
از این رو لازم است نیازهای فرهنگی و هنری مخاطبان نوجوان و جوان مراکز سازمان، بیش از پیش مورد توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان قرار گیرد. به گونه ای که به طور دقیق مشخص گردد، این قشر از ما چه می خواهند؟ و کدام برنامه ها برای آنان جذابیت و اولویت بیشتری دارند؟
در اینجا انجام نیازسنجی های مداوم در حوزه های فرهنگی و هنری برای کودکان، نوجوانان و جوانان با عنایت به خواسته های نوبه نو شونده شان از اهمیت و ضرورت فراوانی برخوردار است.در این میان به دلیل توانایی بالای قشر نوجوان در بهره برداری از فن آوری های ارتباطی لازم است طراحی و تدوین برنامه های فضای مجازی در دستور کار مطالعات نیازسنجی ها نیز قرار گیرد.
به نظر می رسد قشر نوجوان از مراکز فرهنگی و هنری انتظارات ذیل را دارد:
1 - ارائه خدمات و کالاهای فرهنگی و هنری روز آمد مانند بازی های رایانه ای
2- استمرار فضای فزهنگی و هنری امن که در آن قادر باشند با شرکت در فعالیت های کانون های مردم نهاد برنامه های مورد نیاز خود را در آن کسب کنند و به توانمندی های اجتماعی اش بیافزایند.
مراکز فرهنگی و هنری ما باید آنقدر در فعالیت های خود موضوع های جذاب، با نشاط و مورد پسند را طراحی و سازمان دهی نماید که کودکان و جوانان با جان و دل در فعالیت های فرهنگی و هنری و هم چنین در کارگاه های آموزشی شرکت مستمر داشته باشند و درکنار کارشناسان دلسوز و مهربان از این خدمات به طور هم افزا بهره مند شوند.
آمارهای مراکز نشان می دهد که خانواده ها نیز تمایل دارند فرزندانشان اوقات فراغت خود را در محیط های امن و سالم مراکز سازمان سپری کنند. لذا دعوت هر چه گسترده تر و سازمان یافته تر از نوجوانان و حضور پر رنگ آنها در برنامه ها بی شک این خواسته خانواده ها را بیش از پیش تأمین خواهد کرد. لذا سازمان لازم است به سوی برنامه های خلاقانه و ابتکاری و تازه یرای این قشر همت گمارد.
*کارشناس فرهنگی و هنری فرهنگسرای رسانه
