کمک‌های احتمالی از طریق خانه سینما به دست افراد نیازمند برسد

حسین لامعی، مستندساز و کارشناس سینمایی در تشریح رکود مراکز فرهنگی هنری به دلیل شیوع ویروس کرونا عنوان کرد: «در این روزها که میزان قابل‌توجهی از هموطنانمان به دلیل ویروس کرونا قربانی می‌شوند، تعطیلی مراکز فرهنگی به‌خصوص سالن‌های تئاتر و سینماها تصمیمی درست و منطقی است. نمی‌توان گفت چرا مردم در بازارها حضور دارند، چرا فروشگاه‌ها باز و سینماها تعطیل هستند؟ بی‌شک این حرف‌ها اشتباه است. اگر فروشگاهی پرخطر است، به‌طور یقین باید بسته باشد چراکه جان مردم شوخی نیست.»

وی افزود: «در شرایط کنونی، دولت باید با تمام توان از سینما و سینماگران حمایت کند. این‌که برخی معتقدند دولت‌ها نباید در این زمینه‌ها ورود کنند، به طنز و فکاهی شبیه است. در آمریکا که مدعی‌خصوصی بودن همه ارکان سینماست، دیدیم که در این مدت ابتدا بسیاری از سینماگران برجسته از اسکورسیزی و جیمز کامرون تا نولان و سپس سینماداران بزرگ آمریکا با انتشار نامه‌هایی صریح، خطر نابودی سینماها را در آمریکا هشدار دادند و از کنگره خواستند به‌صورت فوری و گسترده به کمک سینماها بیاید و بسته‌های حمایتی‌اقتصادی دهد.»

لامعی تصریح کرد: «در شرایط امروز برای پخش کمک‌های احتمالی دولتی بین سینماگران، باید اولویت‌بندی کرد. این کمک‌ها و بسته‌های اقتصادی و معیشتی را به‌طور حتم باید به ضعیف‌ترین قشر سینما اختصاص داد نه به اقشار قدرتمند و پردرآمدی که صدایشان بلند است.»

به تریبون‌دارها پول ندهید!

این کارشناس سینمایی همچنین خاطرنشان کرد: «امروز ترس از کرونا، تولیدات فیلم‌های سینمایی را به حداقل رسانده و بیشتر اعضای صنوف خانه سینما (حدود ۵ هزار نفر) ناچار به خانه‌نشینی کرده است. منشیان و مجریان صحنه، افراد تدارکات دستیاران‌صدا فیلمبرداران‌فرعی و عکاسان و بسیاری از صنوف دیگر آسیب‌های وحشتناکی دیدند. هزاران نفر از این افراد مدت‌هاست بیکارند علاوه بر این‌که ازنظر شغلی بسیار ضربه‌پذیرند.»

او در ادامه بیان کرد: «این روزها به گوش می‌رسد که عده‌ای از سالن‌دارها و پخش‌کننده‌ها و تهیه‌کنندگان ادعای ورشکستی می‌کنند و خواستار این‌هستند که دولت به کمک آن‌ها بیاید. اگر دولت چنین کند، بی‌شک به بیت‌المال و سینما خیانت کرده است. زیرا این کار به‌معنای آن است که پول را جای آنکه به تهی‌دست و نیازمند بدهی، به ثروتمند و قلدرها و تریبون‌دارها دهی!»

لامعی اظهار کرد: «در شرایطی که فشار وحشتناک تحریم‌ها بر کشور حاکم است و کم‌ترین بودجه به بخش فرهنگ می‌رسد نمی‌توان امید داشت که به تمام آسیب‌دیدگان حوزه هنر کمک شود؛ پس باید برای پخش این کمک‌ها اولویت‌بندی کرد. اولویت سالن‌دار و تهیه‌کننده و پخش‌کننده نیست. اولویت، بدنه خانه‌نشین و تنگ‌دست سینماست که حتی در خرج اجاره منزل و خوردوخوراک خود مانده‌است. اولویت امروز، کمک به صنوف ضعیف و افراد در حاشیه‌رفته‌مهجور است.»

دولت به داد سینمای ایران برسد

این کارشناس سینمایی گفت: «نکته نهایی و بسیار مهم این است که این کمک‌های احتمالی، باید از طریق خانه سینما به دست افراد نیازمند برسد. حمایت و بودجه احتمالی‌دولت نباید در اختیار فارابی و سازمان سینمایی قرار گیرد. زیرا این‌ها سازمان‌ها از اسامی آن ۵ هزار عضو خانه سینما که اکثریتشان برای مردم و حتی رسانه‌ها گمنام‌اند، خبر ندارد و نمی‌دانند که آن‌ها چه کسانی هستند و چه نیازهایی دارند.»

لامعی همچنین اضافه کرد که خانه سینما می‌داند که آن دستیار دوم فیلم‌بردار با ۷۰ سال سن، چگونه در تأمین معیشت خود مانده یا دوا و درمان بازیگر زن قدیمی ۸۰ ساله که ۱۵سال بیکار است، ماهیانه چقدر می‌شود.

وی عنوان کرد: «دولت باید در وهله اول به داد سینمای ایران و در وهله دوم این کمک‌ها را به دست خانه سینما برساند. به‌طور حتم خانه سینما اولویت‌بندی می‌کند و پول‌ها و بسته‌های معیشتی را تنها به از کارمانده‌ها و نیازمندان و ضعیفان و تهی‌دستان اختصاص خواهد داد.»

منبع: مشرق نیوز