بمباران اندیمشک به روایت یک خبرنگار

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، علی عیسی‌نَمی از شاهدان عینی و خبرنگار حاضر در فاجعه‌ بمباران هوایی اندیمشک در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به حمله هوایی ۵۴ فروند از هواپیماهای عراق  روایت می‌کند: من علی عیسی‌نَمی  متولد ۱۳۳۹ در شهرستان اندیمشک هستم.  کار خبر را با روزنامه کیهان پیش از شروع جنگ تحمیلی آغاز کردم. می‌توانم بگویم که از نخستین خبرنگار پس از پیروزی انقلاب اسلامی در شهرستان‌های اندیمشک و دزفول به شمار می‌آیم.

در دوران جنگ تحمیلی اخبار مرتبط با این دو شهرستان را مخابره می‌کردم و هر لحظه آمادگی حمله عراق را داشتم. چهارم آذرماه ۱۳۶۵  وقتی ۵۴ فروند هواپیمای دشمن در عملیاتی که حدود یک ساعت و ۴۵ دقیقه به طول انجامید، مراکز حساس اندیمشک را مورد هجوم قرار دادند.

به این نیت که از این فاجعه، خبری مخابره کنم در محل بمباران‌ حضور یافتم. حمله هوایی صدام آنچنان غیرانسانی و دلخراش بود که کار خبر را فراموش کردم و مانند هر انسان دیگری که در محل بود به کمک مجروحان و حمل پیکرهای شهدا پرداختم. در این حمله حدود ۲۰۰ نفر در محلی که ما حضور داشتیم به شهادت رسیدند و ۵۰۰ نفر هم مجروح شدند. بدن‌های تکه تکه شده مجروحان و شهدا را از لابه‌لای شاخه‌های درختان جمع کردیم.

حدود یک ساعت از حضورم در محل گذشته بود.  آخرین هواپیماها در حال بازگشت بودند که بمبی به زمین اصابت کرد. بعد از آن نمی‌دانم چه شد. موج انفجار من را گرفت و متوجه شدم پایم مجروح شده است. بعد از این قضیه به بیمارستان شهید کلانتری آن زمان اعزام شدم.

وقتی عراق دست به چنین جنایتی زد خبرنگار بسیار کم بود و تصور می‌کردم ممکن است  کسی از جزئیات این حمله آگاه نشود. به این فکر افتادم که از بیمارستان خبر را مخابره کنم. از پرسنل بیمارستان تلفنی در اختیار من قرار دادند. به واسطه دوستانم توانستم این خبر را برای روزنامه‌های کیهان و جمهوری اسلامی گزارش بدهم و همان روز در صفحه نخست آنها به چاپ رسید.

پس از این بمباران و جنایت صدام، مردم مقاوم در اندیمشک پیکرهای شهدای چهارم آذرماه ۱۳۶۵ را تشییع و با حضور باشکوه‌شان در هشت سال دفاع مقدس ثابت کردند؛ همواره گوش به فرمان امام خمینی(ره) و امامشان هستند، چنین وقایعی خللی در اراده آن‌ها وارد نخواهد کرد.

خوشبختانه  پس از پایان جنگ، موسسه فرهنگی غدیر در زمینه حمله چهارم آذرماه کارهای فرهنگی خوبی در شهرستان اندیمشک انجام داده است و تاکنون خاطرات و تاریخ شفاهی بازماندگان آن حادثه را جمع‌آوری کرده است اما، متاسفانه با وجود اینکه این بمباران پس از جنگ جهانی دوم بی‌سابقه بوده است رسانه‌ها خیلی کم به آن پرداخته‌اند و ضرورت دارد که این حمله هوایی به ثبت ملی برسد. این یکی از مطالبات جانبازان، ایثارگران و اقشار مختلف مردم مقاوم اندیمشک است.

همچنین تاکنون یک یادمان خوب و در خور شأن شهدا و جانبازان اندیمشک ساخته نشده است. البته، یک یادمان در قسمتی از شهر وجود دارد که در آن بخش، تردد بسیار کم است و تقریبا کسی آن را نمی‌بیند. بنابراین باید یادمان بهتری در شهر نصب شود.