قدردانی از هنر و فرهنگ به اهالی شهر بزرگی می‌بخشد

متن بیانیه به این شرح است:

به‌نام پروردگار کودکی

بیانیه‌ انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درباره‌ مخالفت فرمانداری تهران با نامگذاری چهار خیابان به نام بزرگان ادبیات کودک و نوجوان ایران

روزی روزگاری... شهر بسیار بزرگی بود که کودکانش حتی در روزهای کرونایی کتاب هدیه می‌گرفتند و فرصت پیدا می‌کردند شهر را آن‌طور که دوست داشتند از پشت پنجره‌های خانه‌هایشان نقاشی کنند. آسمان شهر نقاشی‌های کودکان رنگارنگ بود، در نقاشی‌هایشان روباه‌ها حضور داشتند و گوسفندهای شاد در شهرشان بازیگوشی می‌کردند، شهر را به زیر آب می‌بردند، شهر آب‌نباتی درست می‌کردند، از ماشین‌های شهرشان به جای دود برف بیرون می‌آمد...

روزی روزگاری... شهر بسیار بزرگی بود؟ نه، شهر بسیار بزرگی هست که هیئتی در فرمانداریش نشسته‌اند و به سلیقه‌ی خود مصوبه‌ی شورای شهر را رد می‌کنند. اعضای این هیئت آگاه نیستند که نویسنده‌ها و مخصوصاً نویسنده‌هایی که برای کودکان و نوجوانان می‌نویسند، چه کار بزرگی می‌کنند. آن‌ها خبر ندارند نویسنده‌ها چگونه ذره‌ذره‌ی جان خود را در آثارشان می‌ریزند تا قصه‌های خوب برای بچه‌ها گردآوری کنند و لذت تخیل و فکر کردن و جست‌وجو را به کودکان و نوجوانان بچشانند؛ تا دنیای بچه‌ها را وسعت ببخشند، به زندگی‌شان آرامش بدهند و آن‌ها را برای ساختن شهر و کشور و دنیایی بهتر و زیباتر آماده سازند.

روزی روزگاری... شهر بسیار بزرگی بود؟ نه، شهر بسیار بزرگی هست که هیئتی در فرمانداریش نشسته‌اند که با نگاهی غیرفرهنگی به شهر و زندگی و ادبیات می‌نگرند و بیگانه با نقش غیرقابل انکار ادبیات در قوام یافتن هویت فردی و اجتماعی شهروندان و تأثیر ادبیات کودک بر تلطیف روحیه‌ی مخاطبان، ترویج دوستی و محبت و کاستن از خشونت و ناهنجاری در جامعه، تصمیم می‌گیرند. مهم‌ترین پیام این‌گونه تصمیم‌گیری‌ به جامعه، نادیده‌گرفتن کودکان و نوجوانان و ادبیات ویژه‌ی آنان است و گویی اعضای این هیئت متوجه نیستند نویسنده‌هایی که زندگی‌شان را به پای بزرگ‌شدن کودکان و نوجوانان می‌ریزند؛ چگونه در بزرگ‌شدن شهر نقش دارند و چرا باید شهر به نامشان، به تخیلشان، به آثارشان و به همه‌ی نشانه‌های بودنشان احترام بگذارد و قدرشان را بداند. شهر با نام بزرگانش، قد می‌کشد و بزرگ می‌شود و به خود می‌بالد؛ چرا و با چه استدلالی گروهی اندک می‌خواهند این فرصت را از شهر و مردم شهر بگیرند؟

قدردانی از این بزرگان، قدردانی از کتاب و ادبیات و هنر و فرهنگ است و به شهر و اهالی شهر بزرگی می‌بخشد وگرنه وجود نازنین این عزیزان به چنین نام‌گذاری‌هایی نیاز ندارد. این قدردانی، هرچند وظیفه‌ای ملی و انسانی است اما بیشتر از آن، نشانه‌ای است برای کودکان و نوجوانان و جوانانِ امروز که آینده‌ی شهر و کشور در دست آن‌ها قرار خواهد گرفت. انجمن نویسندگان کودک و نوجوان از اعضای محترم شورای شهر تهران تشکر می‌کند که چهار خیابان اطراف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را به نام چهار تن از پیشکسوتان آموزش و کتاب و ادبیات کودک و نوجوان، یعنی آقایان «جبار باغچه‌بان»، «مهدی آذریزدی»، «صمد بهرنگی» و «هوشنگ مرادی کرمانی» نام‌گذاری کرده‌اند، هم‌چنان که قدردان است که در دیگر مصوبات شورا نام شماری دیگر از بزرگان ادبیات کودک و نوجوان را برای برخی معابر شهر برگزیده‌اند؛ یادآور می‌شود که هرکدام از این بزرگان بخشی از خاطره‌های جمعی مردم ما را شکل داده و در بارورشدن خلاقیت و تخیل شمار زیادی از کودکان دیروز و امروز جامعه نقش داشته‌اند. باور کردنی نیست که چنین مصوبه‌ای، بدین آسانی و بی‌توجه به پیامدهای فرهنگی و اجتماعی آن رد شود.

انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، نه فقط نظر سلیقه‌ای هیئت تطبیق فرمانداری تهران را غیرقابل قبول می‌داند، بلکه بر این باور است که چنین اعمال سلیقه‌های غیرفرهنگی، پاسخی در خور از مردم و به‌ویژه نسل جدید خواهد گرفت. تن‌دادن جامعه به این قبیل تصمیم‌های زیان‌بار، هم به شهر و مردم آسیب می‌زند و هم به هویت جمعی و منافع ملی. از این رو، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان انتظار دارد مسئولان ذی‌ربط، هرچه زودتر ضمن اعلام بطلان نظر اعلام شده‌ی هیئت تطبیق فرمانداری تهران در این زمینه، به‌طور جدی به اعضای این هیئت یادآوری کنند که لازم است از تصمیم‌گیری‌های تنگ‌نظرانه، غیرکارشناسی و سلیقه‌ای بپرهیزند، تا دیگر بار شاهد چنین خبرهایی نباشیم.