در خبرها آمده بود که در دیدار اعضای شورای صنفی نمایش با رییس سازمان سینمایی از ایشان تقاضا شده تا برای تولید تا پایان سال بودجه داده نشود، زیرا تعداد بسیار زیادی از فیلم ها پشت اکران مانده اند و برای نمایش آنها سینماها باید باز باشند و اگر فیلم ساخته شود و مردم به سالن سینما نروند، چرخه اصلی اکران صورت نمی گیرد. در ارتباط با این خبر و نشست صورت گرفته، شاهپور محمدی منتقد سینما به ذکر برخی نکات حایز اهمیت در یادداشت خود اشاره داشته و آن را در اختیار پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر قرار داده است . اینکه آقای خزایی جلساتی را با دست اندرکاران سینما برگزارکنند و بصورت مشورتی به بررسی مشکلات سینمای حال حاضر بپردازند قطعا امر لازم و پسندیده‌ای ست. اما در مورد بحث تقاضا برای جلوگیری از تولید، بدلیل کثرت آثار اکران نشده در گذشته، به نظر می‌رسد این مهم، جای تامل ، بحث و بررسی بیشتری را می‌طلبد.
آنچه در اینگونه مباحث اهمیت زیادی ایجاد می‌کند در وهله نخست بحث در نظر گرفتن رفاه و امنیت شغلی سینماگران است که رسالت اصلی سازمان سینمایی کشور است.
رییس جدید سازمان سینمایی باید دقت کنند که وظیفه اصلی شأن ایجاد رونق و زمینه تولید برای سینماگران است و در صورت عدم رغبت سازمان سینمایی برای ایجاد چنین رونقی، تکلیف عوامل و دست اندرکاران سینما که به هر شکل ممکن از طریق اقتصاد تولید به زندگی و معیشت روز مره خود می‌پردازند ، در هاله ای از ابهام خواهد ماند.!!
مدیران محترم باید دقت کنند که دست اندرکاران سینما صرفا کار هنری نمیکنند، بلکه آنها نیز مثل سایر مردم به اقتصاد وابسته اند.
عزیزان پیشنهاد دهنده و پذیرنده چنین پیشنهادهایی میبایست به این نکته مهم توجه داشته باشند که مشکل سینمای ما صرفا انبوه سازی در گذشته و مشکلات مربوط به اکران آنها نیست.
شاید ممانعت از تولید برای برخی تهیه کنندگان که نگران اکران و بازگشت سرمایه خود هستند مفید فایده به نظر برسد اما در مورد سرمایه گذاریهای دولتی و حمایت دولت از فیلم هایی که سالهاست در انتظار حمایت دولتی پشت درهای بسته و در صف وام و... مانده اند، منطقی به نظر نمیرسد.!!
اگر هم بحث تراکم و کثرت تولید فیلم در گذشته برای اکران مطرح است راه کار آن جلوگیری از تولیدات با حمایت دولت نیست و مکانیسم حل آن باید در مسیر دیگری بررسی شود مثل صدور فیلم به عنوان یک محصول فرهنگی به خارج از کشور و.... نه اینکه صورت مسأله را پاک کنیم و بخاطر فیلم های در صف اکران مانده گذشته ، تولیدات اینده سینما را دچار رکود کنیم !!
این موضوع منطقی به نظر نمیرسد.
تهیه کنندگان بخش خصوصی چگونه می‌توانند از دولت تقاضا کنند روند حمایت‌های دولتی و تولید فیلم سینماگران آینده را متوقف سازد. ؟
پس آن زمان تکلیف کسانی که سالهاست در انتظار حمایت‌ها جهت تولید نشسته اند چه میشود ؟!!
وانگهی چنین درخواست و تقاضایی زمانی میتواند محقق شود که بحث امنیت شغلی سینماگران در فضای آشفته اقتصادی کنونی برای اصحاب فرهنگ و سینما تعریف دقیق و درستی را ایجاد کند.
چنین طرح ها و تقاضاهایی زمانی منطقی به نظر خواهد رسید که حرکت اساسی برای وضعیت اقتصادی عوامل تولید در سینما صورت گرفته باشد .
سالهاست که طرح جامع امنیت شغلی سینماگران برروی میز روسای سازمان سینمایی پیشین در حال خاک خوردن است و هر کسی بر مسند ریاست تکیه زده صرفا در مورد آن صحبت کرده و رفته است.
اگر آقای خزایی دلسوز سینما و سینماگران هستند ابتدا میبایست به مشکلات ابتدایی سینماگران که همانا امنیت اقتصادی آنهاست اندیشه کنند بعد برسند به اینکه ایا با شرایط موجود ، میشود تولید را تا اطلاع ثانوی یا تا آخر سال متوقف کرد یا خیر !!؟
اینکه انبوهی از فیلم پشت در اکران مانده مشکل فیلمساز نیست .
با اوضاع و احوال نابسامان امروز نمیشود به هنرمند سینما گفت اندیشه نکن ، ننویس و فیلم نساز و...چون انبوهی از فیلمها به نمایش درنیامده و در پشت در اکران مانده اند.!!
چنین اندیشه ای از کجا ناشی میشود.؟
تهیه کننده اگر تولید نکند، قطعا عوامل سینما نیز بیکار خواهند ماند و معلوم نیست تکلیف کار و اندیشه این افراد چه خواهد شد.
نکته ای که قبل از هر سخن و حرکتی و از اساس باید برای آن تدابیری اندیشیده شود.
