مجاهدت زنانه پای حوض‌خون/ روایتی از مجاهدت بانوان رخت‌شور دفاع‌مقدس
رهبر معظم انقلاب در دیدار با برگزارکنندگان کنگره بزرگداشت شهدای استان زنجان از کتاب «حوض خون» تمجید کردند. كتاب «حوض خون»، خاطرات و روايت‌هاي 64نفر از بانوان انديمشكي از رختشويي البسه رزمندگان دفاع مقدس در بيمارستان شهيد كلانتري است كه تدوين و نگارش آن بر عهده فاطمه سادات ميرعالي بوده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، رهبر معظم انقلاب در ديدار با اعضاي كنگره بزرگداشت شهداي استان زنجان با اشاره به كتاب «حوض خون» و فعاليت ايثارگرانه 64 بانوي انديمشكي در رخشوی‌خانه دوران دفاع مقدس گفتند: «انسان واقعاً حيرت مي‌كند، انسان شرمنده مي‌شود در مقابل اين همه خدمتي كه اين بانوان انجام دادند در طول چند سال و چه زحماتي را متحمل شدند، اينها چيزهايي است كه قابل ذكر كردن است.»
كتاب «حوض خون»، خاطرات و روايت‌هاي 64نفر از بانوان انديمشكي از رختشويي البسه رزمندگان دفاع مقدس در بيمارستان شهيد كلانتري است كه تدوين و نگارش آن بر عهده فاطمه سادات ميرعالي بوده است. اين كتاب از جمله آثاري است كه در قالب تاريخ شفاهي دفاع مقدس تهيه و تأليف شده است. اين اثر خاص كه در همان روزهاي ابتدايي انتشارش با اقبال قابل توجه مخاطبان همراه بود حالا به تقريظ مقام معظم رهبري نيز مزين شده است.
روزنامه جوان نوشت: پرداختن به ابعاد مختلف دفاع مقدس هشت ساله و نيز تبيين روحيه ايثار و خدمت‌رساني اقشار مختلف مردم در آن ايام كه جزو نيازهاي امروز جامعه محسوب مي‌شود، باعث شد رهبر انقلاب چند روز پيش و در جريان ديدار با برگزاركنندگان كنگره بزرگداشت شهداي استان زنجان مجدداً به اين كتاب كه روايتي از حضور زنان انديمشكي در واحد رختشوی‌خانه دوران جنگ تحميلي است، اشاره نمايند. رهبر انقلاب در بخشي از سخنراني‌شان با اشاره به كتاب «حوض خون» گفتند: «من اخيراً يك كتابي خواندم به نام «حوض خون»- البته من در اهواز ديده بودم، خودم مشاهده كردم آنجايي را كه لباسهاي خوني رزمندگان را و ملحفه‌هاي خوني بيمارستان‌ها و رزمندگان را مي‌شستند، [اينها را] ديدم- كه اين كتاب تفصيل اين چيزها را نوشته، انسان واقعاً حيرت مي‌كند، انسان شرمنده مي‌شود در مقابل اين همه خدمتي كه اين بانوان انجام دادند در طول چند سال و چه زحماتي را متحمل شدند، اينها چيزهايي است كه قابل ذكر كردن است.»
«حوض خون» به روايت 64 راوي
روزنامه جوان در گزارش خود درباره این کتاب به نقل از فاطمه‌سادات ميرعالي، نويسنده كتاب «حوض خون» در مورد نحوه تأليف اين كتاب كه توسط انتشارات «راه يار» منتشر شده است، مي‌گويد: اگر ما به صورت كلي بخواهيم به نقش زنان در جنگ بپردازيم، چيزي از آن درنمي‌آيد، بايد موضوعات را جزئي‌تر كنيم. اولين بار در سال 93 بود كه درباره رختشويي زنان انديمشكي در جنگ شنيدم، با وجود اينكه خودم در انديمشك بودم، نمي‌دانستم چنين چيزي وجود دارد. بعد از مصاحبه‌هايي كه با اين زنان داشتيم، تقريباً سال ۹۶ بود كه تصميم گرفتيم مصاحبه‌ها را گسترده‌تر كنيم و به كتاب برسيم و در نهايت با همه تأخيرهايي كه به‌وجود آمد، در اسفند ۹۹ كتاب به چاپ رسيد.
وي در ادامه سخنانش عنوان مي‌كند: اين كتاب، روايت ۶۴ خانم از رختشويي در زمان جنگ است اما فقط اين تعداد نبود، با 100 يا 150نفر صحبت كرديم تا بالاخره به اين آدم‌ها رسيديم، يعني يك تيم پژوهشي هفت‌هشت نفره تلاش كردند و من از اينكه اينجا نشستم معذب هستم، چون كار اصلي مربوط به اين 64 خانم و همين هفت‌هشت نفر محقق بوده كه اين راويان را پيدا كردند.
سجده شكر
نويسنده كتاب «حوض خون» در رابطه با نحوه اطلاع پيدا كردن از تقريظ مقام معظم رهبري بر اين كتاب مي‌گويد: «هنگامي كه آقاي مهدي‌نژاد، مدير دفتر تاريخ شفاهي شهيد زيوداري انديمشك، پيامي در گروه اعضاي اين دفتر خبري نوشتند مبني بر اينكه كتاب به دست مقام معظم رهبري رسيده است و ايشان بر اين اثر تقريظ نوشته‌اند، بسيار خوشحال شدم. به نظرم امر بزرگي اتفاق افتاده بود، به همين خاطر سجده شكر به جا آوردم.»
ميرعالي با اشاره به اينكه وقتي موضوع كرونا پيش آمد، خيلي از اين خانم‌ها وارد كار شدند و شروع به دوختن ماسك و تهيه لوازم بهداشتي كردند، ادامه مي‌دهد: اين خانم‌ها سال‌ها در گمنامي خدمت و زندگي كردند. گمنامي آنها به گونه‌اي بود كه حتي گاه خانواده‌هايشان هم خبر نداشتند آنها در جنگ چه كردهاند. بسياري از اين خانم‌ها حتي مشهد هم نرفته‌اند و بارها گفته بودند كه كاش شرایطی پيش مي‌آمد و به زيارت امام رضا(ع) مي‌رفتند. اميدوارم اين آرزو براي اين خانم‌ها برآورده شود، بسياري از آنها به خاطر حضور در رختشوی‌خانه با مشكلات متعددي دست و پنجه نرم ميكنند.
لحني صميمي و برخاسته از جان
عليرضا مختارپور، دبيركل نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور در مراسم رونمايي از كتاب «حوض خون» كه چندي پيش برگزار شد، گفته بود: «كتاب‌هاي متعددي در حوزه دفاع مقدس و خاطرات شفاهي منتشر شده كه همه آنها ارزشمند هستند و بسياري از آنها مورد توجه و عنايت رهبر انقلاب كه پيشرو كتابخوانان كشور محسوب مي‌شوند، قرار گرفتند اما چند ويژگي وجود دارد كه «حوض خون» را از كتاب‌هاي ديگر ممتاز مي‌كند و به آن، درجه بهتري مي‌بخشد. اولاً حضور و فعاليت حدود هشت نفر از بانوان در روند تحقيق كتاب است. رهبر معظم انقلاب بعد از رونمايي كتابي، همراه نويسنده خدمتشان رسيده بوديم، همان جا فرمودند كه بانوان در عرصه ادبيات دفاع مقدس از آقايان سبقت مي‌گيرند و اين مسئله در همين كتاب هم معلوم است. ويژگي دوم، تدوين مناسب، نثر روان و پرهيز از حواشي غيرمرتبط است.»
به گفته اين مدير فرهنگي ويژگي بعدي، افزودن تصاوير مناسب از راويان، شهداي منسوب و مكان‌هاي مختلف به كتاب است و موضوع چهارم حفظ گويش و لحن محاوره‌اي و گفتاري در اغلب خاطرات است. در اغلب روايت‌ها، لحن گفتاري و صميمي حفظ شده و از همه مهم‌تر قلم از دل و جان برخاسته‌اي است كه در تدوين اين كتاب هنرمندي خودش را نشان داده است و بر دل مي‌نشيند. اين كتاب بهتر از هر چيز، ربط عالم خاكي را با عالم ملكوت نشان مي‌دهد.
سيدسجاد موسوي، معاون اجرايي مجمع ناشران انقلاب اسلامي نيز در مراسم ياد شده با اشاره به برخي روايت‌هاي كتاب مي‌گويد: «حوض خون» را بايد به همه دختران و پسران دهه هشتادي كه علاقه‌مند به ژانرهاي هيجاني هستند، مي‌توان توصيه كرد. اين كتاب مي‌تواند جاي خلأ نياز به هيجان را پر كند، از طرفي اين كتاب به راحتي قابليت تبديل شدن به آثار نمايشي را دارد، در واقع «حوض خون» به نوعي جمع نقيضين هم است، از اين لحاظ كه لطافت و ريحانگي زنانه را با يك زمختي از جنس جنگ پيوند مي‌زند و اين هنر «حوض خون» و انقلاب اسلامي و دفاع مقدس بود كه اين اتفاق را رقم زد. فاطمه‌سادات ميرعالي كه علاوه بر تحقيق، تدوين كتاب را هم بر عهده داشته است، در بخشي از مقدمه خود درباره راويان كتاب اين‌طور نوشته است: «اولِ مصاحبه‌ها درد و زجر‌‌شان توي ذهنم پررنگ بود، اما انتهاي مصاحبه وقتي متوجه مي‌‌شدم هنوز حاضر هستند پاي انقلاب جان بدهند، وقتي تلاش مي‌‌كردند راهي براي شستن لباسهاي رزمندگان جبهه مقاومت پيدا كنند و بعضي از آنها از من مي‌‌پرسيدند «راهي سراغ نداري بريم سوريه لباس رزمنده‌ها رو بشوريم؟»، معادلات ذهنم درباره اينكه افرادي زجركشيده هستند به هم مي‌‌خورد. خانم‌‌هاي رختشويي با وجود همه سختي‌‌ها و دردهايي كه ديده و از نزديك تكه‌هاي بدن شهدا را لمس كردهاند، روح زينبي دارند و با بيان تمام تلخي‌‌ها، از شستن لباس رزمنده‌ها به زيبايي ياد ميكنند. اگر غير از اين بود، اكنون با وجود ناتواني، باز پاي ثابت فعاليت‌هاي انقلاب نبودند.»
«حوض خون» به روايت 64 راوي
روزنامه جوان در گزارش خود درباره این کتاب به نقل از فاطمه‌سادات ميرعالي، نويسنده كتاب «حوض خون» در مورد نحوه تأليف اين كتاب كه توسط انتشارات «راه يار» منتشر شده است، مي‌گويد: اگر ما به صورت كلي بخواهيم به نقش زنان در جنگ بپردازيم، چيزي از آن درنمي‌آيد، بايد موضوعات را جزئي‌تر كنيم. اولين بار در سال 93 بود كه درباره رختشويي زنان انديمشكي در جنگ شنيدم، با وجود اينكه خودم در انديمشك بودم، نمي‌دانستم چنين چيزي وجود دارد. بعد از مصاحبه‌هايي كه با اين زنان داشتيم، تقريباً سال ۹۶ بود كه تصميم گرفتيم مصاحبه‌ها را گسترده‌تر كنيم و به كتاب برسيم و در نهايت با همه تأخيرهايي كه به‌وجود آمد، در اسفند ۹۹ كتاب به چاپ رسيد.
وي در ادامه سخنانش عنوان مي‌كند: اين كتاب، روايت ۶۴ خانم از رختشويي در زمان جنگ است اما فقط اين تعداد نبود، با 100 يا 150نفر صحبت كرديم تا بالاخره به اين آدم‌ها رسيديم، يعني يك تيم پژوهشي هفت‌هشت نفره تلاش كردند و من از اينكه اينجا نشستم معذب هستم، چون كار اصلي مربوط به اين 64 خانم و همين هفت‌هشت نفر محقق بوده كه اين راويان را پيدا كردند.
سجده شكر
نويسنده كتاب «حوض خون» در رابطه با نحوه اطلاع پيدا كردن از تقريظ مقام معظم رهبري بر اين كتاب مي‌گويد: «هنگامي كه آقاي مهدي‌نژاد، مدير دفتر تاريخ شفاهي شهيد زيوداري انديمشك، پيامي در گروه اعضاي اين دفتر خبري نوشتند مبني بر اينكه كتاب به دست مقام معظم رهبري رسيده است و ايشان بر اين اثر تقريظ نوشته‌اند، بسيار خوشحال شدم. به نظرم امر بزرگي اتفاق افتاده بود، به همين خاطر سجده شكر به جا آوردم.»
ميرعالي با اشاره به اينكه وقتي موضوع كرونا پيش آمد، خيلي از اين خانم‌ها وارد كار شدند و شروع به دوختن ماسك و تهيه لوازم بهداشتي كردند، ادامه مي‌دهد: اين خانم‌ها سال‌ها در گمنامي خدمت و زندگي كردند. گمنامي آنها به گونه‌اي بود كه حتي گاه خانواده‌هايشان هم خبر نداشتند آنها در جنگ چه كردهاند. بسياري از اين خانم‌ها حتي مشهد هم نرفته‌اند و بارها گفته بودند كه كاش شرایطی پيش مي‌آمد و به زيارت امام رضا(ع) مي‌رفتند. اميدوارم اين آرزو براي اين خانم‌ها برآورده شود، بسياري از آنها به خاطر حضور در رختشوی‌خانه با مشكلات متعددي دست و پنجه نرم ميكنند.
لحني صميمي و برخاسته از جان
عليرضا مختارپور، دبيركل نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور در مراسم رونمايي از كتاب «حوض خون» كه چندي پيش برگزار شد، گفته بود: «كتاب‌هاي متعددي در حوزه دفاع مقدس و خاطرات شفاهي منتشر شده كه همه آنها ارزشمند هستند و بسياري از آنها مورد توجه و عنايت رهبر انقلاب كه پيشرو كتابخوانان كشور محسوب مي‌شوند، قرار گرفتند اما چند ويژگي وجود دارد كه «حوض خون» را از كتاب‌هاي ديگر ممتاز مي‌كند و به آن، درجه بهتري مي‌بخشد. اولاً حضور و فعاليت حدود هشت نفر از بانوان در روند تحقيق كتاب است. رهبر معظم انقلاب بعد از رونمايي كتابي، همراه نويسنده خدمتشان رسيده بوديم، همان جا فرمودند كه بانوان در عرصه ادبيات دفاع مقدس از آقايان سبقت مي‌گيرند و اين مسئله در همين كتاب هم معلوم است. ويژگي دوم، تدوين مناسب، نثر روان و پرهيز از حواشي غيرمرتبط است.»
به گفته اين مدير فرهنگي ويژگي بعدي، افزودن تصاوير مناسب از راويان، شهداي منسوب و مكان‌هاي مختلف به كتاب است و موضوع چهارم حفظ گويش و لحن محاوره‌اي و گفتاري در اغلب خاطرات است. در اغلب روايت‌ها، لحن گفتاري و صميمي حفظ شده و از همه مهم‌تر قلم از دل و جان برخاسته‌اي است كه در تدوين اين كتاب هنرمندي خودش را نشان داده است و بر دل مي‌نشيند. اين كتاب بهتر از هر چيز، ربط عالم خاكي را با عالم ملكوت نشان مي‌دهد.
سيدسجاد موسوي، معاون اجرايي مجمع ناشران انقلاب اسلامي نيز در مراسم ياد شده با اشاره به برخي روايت‌هاي كتاب مي‌گويد: «حوض خون» را بايد به همه دختران و پسران دهه هشتادي كه علاقه‌مند به ژانرهاي هيجاني هستند، مي‌توان توصيه كرد. اين كتاب مي‌تواند جاي خلأ نياز به هيجان را پر كند، از طرفي اين كتاب به راحتي قابليت تبديل شدن به آثار نمايشي را دارد، در واقع «حوض خون» به نوعي جمع نقيضين هم است، از اين لحاظ كه لطافت و ريحانگي زنانه را با يك زمختي از جنس جنگ پيوند مي‌زند و اين هنر «حوض خون» و انقلاب اسلامي و دفاع مقدس بود كه اين اتفاق را رقم زد. فاطمه‌سادات ميرعالي كه علاوه بر تحقيق، تدوين كتاب را هم بر عهده داشته است، در بخشي از مقدمه خود درباره راويان كتاب اين‌طور نوشته است: «اولِ مصاحبه‌ها درد و زجر‌‌شان توي ذهنم پررنگ بود، اما انتهاي مصاحبه وقتي متوجه مي‌‌شدم هنوز حاضر هستند پاي انقلاب جان بدهند، وقتي تلاش مي‌‌كردند راهي براي شستن لباسهاي رزمندگان جبهه مقاومت پيدا كنند و بعضي از آنها از من مي‌‌پرسيدند «راهي سراغ نداري بريم سوريه لباس رزمنده‌ها رو بشوريم؟»، معادلات ذهنم درباره اينكه افرادي زجركشيده هستند به هم مي‌‌خورد. خانم‌‌هاي رختشويي با وجود همه سختي‌‌ها و دردهايي كه ديده و از نزديك تكه‌هاي بدن شهدا را لمس كردهاند، روح زينبي دارند و با بيان تمام تلخي‌‌ها، از شستن لباس رزمنده‌ها به زيبايي ياد ميكنند. اگر غير از اين بود، اكنون با وجود ناتواني، باز پاي ثابت فعاليت‌هاي انقلاب نبودند.»
گزارش خطا
پسندها:
۰
ارسال نظر