رونمایی از کتاب مجتبی گلستانی پس از درگذشتش

 مجتبی گلستانی سال گذشته (مهرماه ۱۳۹۹) در مصاحبه‌ای که در پایگاه شهر کتاب منتشر شده است، درباه این‌که چه چیزی بیشتر از همه او را در ادبیات تحت تاثیر قرار می‌دهد، به این کتاب اشاره کرده و گفته بود: «با ادبیات، بیشتر درگیر تجربه‌ انضمامی زندگی می‌شوم. از تلخ‌ترین ویژگی‌های زمانه‌ ما شاید تجربه‌ انزوای روزافزونی باشد که همه‌مان را تا مرز خفقان و خفگی پیش برده. و این انزوا، این تک‌افتادگی، آدمی را از ساحت واقعی جهان و زیستن دور می‌کند، از باقی انسان‌های گوشت‌وخون‌دار؛ ادبیات، یعنی اختصاصاً شعر و رمان و نمایش‌نامه، کمکم می‌کند به زندگی برگردم، خودم را در خیابان حس می‌کنم، مشغول حرف زدن با آدم‌ها. گاهی رمانی، شعری، سطری، راهی جاده و جنگلم می‌کند. و البته کمکم می‌کند تا به قول لویناس، به «دیگری»ام فکر کنم، او را انتظار بکشم، برای بودنش، برای آمدنش خیال‌بافی کنم. به‌ویژه وقتی خودم می‌نویسم، وقتی خودم به کلمات پناه می‌برم، نگاه عزیز و ناب این دیگری خاص را حس می‌کنم و حرف‌هایش را می‌شنوم... بخشی از این‌ها را، این عاشقانه‌ها را، این دغدغه برای دیگری را، در کتابی نوشته‌ام که به‌زودی از سوی نشر کتاب فانوس منتشر می‌شود، به نام «در جنگل بلوط...» جان کلامم این است که ادبیات به من امید و معنا می‌بخشد..»

مجتبی گلستانی متولد سال ۱۳۶۰ نویسنده، مترجم و پژوهشگر حوزه فلسفه و نقد ادبی، دارای مدرک دکتری فلسفه‌ اخلاق بود که با رادیو هم همکاری داشت.

از آثار او می‌توان به «واسازی متون جلال آل‌احمد» و «درآمدی تصویری بر اخلاق» اشاره کرد. 

مجتبی گلستانی ۲۸ تیرماه بر اثر ابتلا به کرونا در ۴۰سالگی در بیمارستان از دنیا رفت.

 انتهای پیام/