به گزارش پایگاه تحلیلی خبری فرهنگ و هنر، تجربی و پویانمایی، مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» از تولیدات مرکز گسترش، داستان مردی‌ست که در خلال ۸۶ سال زندگی، از هرگونه طرح رسانه‌ای اعم از مصاحبه، گزارش، فیلم و عکس جز در موارد استثنایی و خصوصی پرهیز می‌کرد. راوی این مستند محمود اسعدی‌ست که ۳۰ سال با محمدرضا حکیمی مأنوس بوده و با ده‌ها استاد دانشمند در ایران و بخشی از کشورهای جهان گفت‌وگو داشته‌است.
محمود اسعدی درباره ساخت این مستند توضیح داد: سال ۱۳۷۱ وقتی تصمیم داشتم برای نخستین‌بار عکس محمدرضا حکیمی نظریه‌پرداز و واضع مکتب تفکیک را به‌عنوان شخصیت برجسته نشریه منتشر کنم با برخوردی متفاوت مواجه شدم. «نه لازم نیست.» اصرار ما بی‌فایده بود و عکاس ناامید شد و مجله با تصویر استادان ایشان انتشار یافت. از همان زمان برآن بودم تا راز این انزوای خودخواسته را بدانم. حکیمی مردی تنها، ساده و آرام اما موثر در جامعه که همدم قناری‌هایش در خانه‌ای کوچک بود.
او درباره تفاوت حکیمی با دیگر استادان گفت: ارتباطات حکیمی با اهالی حوزه و دانشگاه در سطوح عالی و روشنفکران، دگراندیشان و حتی افراد غیردینی تأثیر و تأثر افکارش را گسترده‌تر می‌ساخت. او پیش از انقلاب به‌دعوت عبدالحسین زرین‌کوب برای نخستین‌بار در دانشگاه تهران نهج‌البلاغه تدریس کرد. شریعتی او را وصیِ خویش قرار داد و نامه معروف او به فیدل کاسترو و ملاقات با فرزندان چه‌گوارا و اهتمام ویژه او به عدالت اجتماعی در پرتو جامعه قرآنی از دیگر وجوه زندگی‌اش بود.
این کارگردان با اشاره به مصاحبه‌های صورت‌گرفته در مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» اظهار کرد: گفت‌وگو با استادان فلسفه، عرفان، دین و ادبیات بخشی از این مستند را تشکیل می‌دهد از جمله این استادان می‌توان به ابراهیمی دینانی، احمد سمیعی، مهدی محقق، آیت‌الله سیدان، سیدمهدی جعفری و... اشاره کرد.
مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» در حاضر توسط بهروز خبّاز خوب، در حال تدوین است. محمود اسعدی ساخت مستندهایی چون «فلسفه با طعم شکلات» بررسی زندگی و آثار غلامحسین ابراهیمی دینانی، «فیلسوف سالک» توجه به آثار کریم مجتهدی، «شاعر نقاش» بررسی آثار و احوال محمود فرشچیان، «دست‌های فسفری» بررسی زندگی مجید سمیعی و... را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده‌است.
انتهای پیام
