به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، در مراسم بزرگداشت قطب‌الدین صادقی که دوشنبه ۳۰ بهمن‌ماه در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، ابتدا سجاد عزیزی آرام دبیر کانون زمستان با خوش‌آمدگویی به حاضران بیان کرد: ما امروز جشنِ شادی‌هایمان را برگزار نمی‌کنیم، بلکه جشنِ رنج‌هایی است که نزدیک به دو دهه برای حفظ این کانون به جان خریده‌ایم.
در این برنامه شاعرانی چون فریبا وکیلی، همایون حسینیان، محمدسعید میرزایی، مهرنوش قربانعلی، لیلا کردبچه، صابر سعدی‌پور، صابر قدیمی و داود رحمت‌اللهی به شعرخوانی پرداختند.
همچنین قطعات موسیقی توسط بامداد بیات، قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، محمدرضا چراغعلی، بهنام صبوحی، مهران صادری، وحید مهراد و کوروش ایرانمهر اجرا شد.
در بخشی از این برنامه مدال سال کانون ادبی زمستان به گروه خاطره‌سازها، حمید ناصحی و احمد محمدی سهروردی به پاس یک سال تلاش و همراهی با کانون اهدا شد.
در بخش دیگری از مراسم هجدهمین سالگرد تاسیس کانون ادبی زمستان که به بزرگداشت قطب‌الدین صادقی اختصاص داشت، سجاد عزیزی آرام درباره او گفت: قطب‌الدین صادقی هم به لحاظ محوریت و هم به دلیل پیچیدگی و دور از دسترس بودن، قطب عالم هنر است. او جامع‌الابعاد است و از دانش کافی در زمینه‌های مختلف هنر از تئاتر گرفته تا ادبیات، آگاهی عمیق دارد. او معلم است به گونه‌ای که با حداقل کلمات دانش خود را به شکلی قابل فهم منتقل می‌کند.
وی ادامه داد: اهالی تئاتر او را خوب شناختند و حداکثر استفاده را از قطب‌الدین صادقی برده‌اند، اما سایر هنر‌ها همچون شعر، داستان، نقاشی و... هنوز آن گونه به شکل بایسته او را نشناخته‌اند. امیدوارم این شناخت هر چه سریع‌تر اتفاق بیفتد.
ایرج راد در این بخش در سخنانی اظهار کرد: افتخار می‌کنم در مراسم بزرگداشت قطب‌الدین صادقی حضور دارم و وی به گردن تئاتر حق دارد و تمام عمرش را در راه هنر‌های نمایشی صرف کرده است.
وی ادامه داد: در طول سفرها، قطب‌الدین در ارتباط با تئاتر بود و در ترجمه، تدریس و کار‌های غیرصحنه‌ای در ارتباط با تئاتر بود و تمام زندگی اش در ارتباط با تئاتر بوده و هست و افتختار داریم با وی کار کردیم و دوستی داریم. او شخصیتی است که وجود فرهنگی دارد.
اصغر همت نیز بیان کرد: خوشحالم در این جمع هستم؛ صحبت درباره قطب‌الدین صادقی سخت است. او سهل و ممتنع است. ما در یک سال به دنیا آمدیم، اما در برابر وی احساس کوچکی می‌کنم. روزی که به دانشکده آمدم صادقی سال آخر تحصیلش بود و این شانس را داشتم در گروه مرحوم کوثر باشم و اتکای مرحوم کوثر به قطب‌الدین صادقی بود و حدود ۵۰ سال این مسیر ادامه دارد.
وی ادامه داد: وی خیلی استوار و بالابلند و سرو عالم هنر است. در تمام زمینه‌ها اگر قرار باشد صحبت کند صاحب فکر و اندیشه است و او درجه یک‌ترین است.
آزیتا موگویی نیز با ذکر یک خاطره از فیلم دادستان گفت: او از واقعی‌ترین آدم‌های این روزگار است و از زلال‌ترین افرادی است که در طول زندگی‌ام دیده‌ام.
ناهید محمدی نیز درباره صادقی گفت: من در مکتب قطب‌الدین صادقی پرورش یافتم. او پهلوان فرهنگ و هنر است و با شعرم او را می‌ستایم.
وی در ادامه شعری را که به قطب‌الدین صادقی تقدیم کرده بود برای حاضران در مراسم قرائت کرد.
همچنین احمد محمدی سهروردی عنوان کرد: این جمع هنری نشانی از ملت هستند. امروز در علوم انسانی الزاماتی هست و مهم‌ترین آن تسلط زبانی است. زاویه دید قطب‌الدین صادقی ظریف است و تسلط‌های زبانی وی از دلایل این مهم است.
علیرضا رئیس‌دانا نیز اظهار کرد: اولین کتابم با تئاتر شروع شد و کتاب پهلوان اکبر می‌میرد را با همراهی سیمین دانشور و بهرام بیضایی چاپ کردم. قطب‌الدین صادقی زمانی که وارد عرصه کتاب تئاتر شد تحولی شگرف ایجاد کرد و افتخار می‌کنم او جواب سلام مرا می‌دهد.
در ادامه ژاله آموزگار درباره قطب‌الدین صادقی گفت: خوشحالم بدون آن که هنری داشته باشم در جمع هنرمندان هستم و آدم خوشبختی هستم که از شاهکار‌های این بزرگان توانسته‌ام استفاده کنم. هنرمندان میزبانان تاریخ هستند. افتخار من است که دوست وی هستم و این بزرگداشت را به این هنرمند و دوستانش تبریک می‌گویم. او چرایی زندگی را یافته و مقصد زندگی‌اش آن چیزی است که از او دیده‌ایم و می‌شنویم.
آتش تقی‌پور نیز اظهار کرد: در خدمت صادقی در نمایش تازیانه بهرام بودم و از او زیاد آموختم. این استاد طناز است و صریح حرفش را می‌زند.
محمد جعفر یاحقی درباره صادقی گفت: خوشحالم دوشادوش هنرمندان و هنردوستان ایستاده‌ام. با قطب‌الدین صادقی نسبتی عمیق دارم و ۳۰ سال پیش پایه دوستی ما در مشهد ریخته شد و وی در خراسان دوستداران بسیاری دارد. به زبان و هنر قطب‌الدین صادقی احترام می‌گذارم. من اهل هنر نیستم و بی‌هنرم، اما صادقی زبان گویایی دارد؛ دو تئاتر وی از جمله تازیانه بهرام به پیشنهاد من بوده و در مشهد این نمایش کولاک کرد.
محسن حسینی کارگردان و بازیگر نیز در این مراسم مطرح کرد: من و قطب‌الدین را گاه به لحاظ ظاهری اشتباه می‌گیرند. وی حاصل نیم قرن بوده و او چابک و چالاک در همه این سال‌ها استوار بوده است. تعارف نیست بگوییم صحبت درباره قطب‌الدین صادقی سخت است.
صادقی: همواره دغدغه من این بود که کیستم و از طریق هنر و نمایش به دنبال جواب این پرسش بودم
قطب‌الدین صادقی نیز در این بخش بیان کرد: شرمنده بزرگان هستم و خود را شایسته این سخنان نمی‌دانم و این برگرفته از بزرگی روح این عزیزان است. عین‌القضات همدانی در کتابش نوشته است که آنچه تو از من می‌دانی نه منم آن تویی. ما راجع به هر کسی هر طوری سخن بگوییم راجع به خودمان حرف زدیم. این عزیزان از توانایی‌های خودشان سخن گفتند و افراد بزرگواری هستند.
این استاد تئاتر با ذکر خاطره‌ای از دوران کودکی‌اش عنوان کرد: همواره دغدغه من این بود که کیستم و از طریق هنر و نمایش به دنبال جواب این پرسش بودم که کیستم. همه ما یک جا باید به این پرسش فلسفی جواب بدهیم و من با هر کاری دنبال این پاسخ گشتم. تخیل برایم اهمیت داشته و آزادی درونی‌ام متکی به این مهم بوده است.
وی ادامه داد: اصالت دومین چیزی بوده که برایم مهم بوده و در دوره بی‌اصل بودن و مقلد بودن همواره فکر کردم بزرگترین هجوم اصالت انسان است و سعی کردم از چیز‌هایی که در فطرت من بوده پلی بزنم و خوب‌ها را بگیرم و به زمان امروز پیوند بزنم.
صادقی تصریح کرد: همه کار کردم و حتی تماشاخانه احداث کردم که تجربه تلخی بود. در همه این سال‌ها مصائب زیاد بوده، اما دریافتم اگر بخواهید قدمی بردارید، نباید منتظر باشید همه چیز مهیا باشد. لا به لای مشکلات و موانع و بگیر و ببند‌ها کاری کردید کردید، نکردید اتفاقی نخواهد افتاد. دست نکشید و با اعتقاد و اصالت و پرکاری شرایط را به سود خود به پایان ببرید.
سید عباس سجادی، ایرج راد، اصغر همت، آتش تقی‌پور، آزیتا موگویی، ناهید محمدی، ژاله آموزگار، محمدجعفر یاحقی، محسن حسینی، احمد محمدی سهروردی در این بخش به نمایندگی از حاضران از قطب‌الدین صادقی تقدیر کردند.
