نقش هنر تعزیه در زندگی مردم در فرهنگسرای سرو بررسی شد
نشست تخصصی با محوریت هنر تعزیه و تأثیر آن بر زندگی مردم، به همت محمدرضا وحدتی و اسماعیل مجللی، سه‌شنبه ۲۴ تیر در سالن آمفی‌تئاتر فرهنگسرای سرو برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، در نشست تخصصی هنر تعزیه و تأثیر آن بر زندگی مردم، محمدرضا وحدتی دبیر نشست شب‌های ایران، به منحصر به فرد بودن هنر تعزیه در ایران اشاره کرد و آن را تلفیقی از سه هنر نمایش، موسیقی و شعر دانست.
وی افزود: بسیاری از کشور‌های جهان، هنر‌های نمایشی بومی، سنتی و ملی خود را با جدیت حفظ می‌کنند و در راستای به‌روزرسانی و نگهداشت آنها گام برمی‌دارند؛ از این رو، حفظ و توسعه هنر ملی تعزیه به عنوان یک هنر بومی و سنتی بر تمام ایرانیان واجب است.
اسماعیل مجللی، شبیه‌خوان و پژوهشگر معتبر در این حوزه، به تبیین ابعاد مختلف این هنر و جایگاه آن در فرهنگ ایرانی پرداخت و بر نقش تعزیه در زندگی شیعیان تأکید کرد.
وی اظهار داشت: امروزه این هنر بخشی از زندگی مردم را شامل می‌شود و شیعیان ایران از طریق آن ارادت خویش را به ساحت نورانی اهل بیت به اثبات می‌رسانند.
مجللی همچنین به زیبایی هنر تعزیه اشاره کرد و گفت که این زیبایی به بروز فرهنگ بومی هر منطقه بستگی دارد. وی افزود: پوشش نقش‌ها و آهنگ‌های بومی سبب ایجاد تنوع در این هنر شده است.
این پژوهشگر به بررسی هنر تعزیه از منظر ادبیات، موسیقی و نمایش پرداخت و گفت: در قرن ۱۹ میلادی، تعزیه به جز مبحث عزاداری، کارکرد رسانه‌ای داشت و از این هنر برای تبیین نکات مختلف جامعه بهره‌برداری می‌شد.
مجللی همچنین به میراث غنی تعزیه اشاره کرد و اذعان داشت که صد‌ها نسخه تعزیه از دوره قاجاریان به جای مانده است، اما تنها اندکی از آنها هم‌اکنون اجرا می‌شوند. وی تصریح کرد: این موضوع بیانگر این است که حق مطلب را در مورد این هنر ادا نکرده‌ایم و باید به سایر نسخ نیز پرداخته شود.
این مدرس تعزیه و داور سوگواره ملی نی‌ناله تبریز همچنین به نقش قاجاریان در بهره‌برداری از این هنر اشاره کرد و گفت: طبق اسناد و مدارک، قاجاریان در تبیین داشته‌ها و نداشته‌های خود از طریق هنر تعزیه موفق عمل کردند، در حالی که پهلوی نه تنها بهره‌ای نبرد بلکه در خشکاندن ریشه آن هم اهتمام ورزید.
مجللی در پایان سخنان خود بیان کرد که آموزه‌های انقلاب اسلامی تا حدودی توسط شبیه‌خوانان با تعزیه منتقل شده است، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم.
این نشست که حدود دو ساعت به طول انجامید، با توجه به جذابیت مباحث مطرح شده، برای مخاطبان بسیار شنیدنی و آموزنده بود.