چرا چاق‌ها در ماه مبارک چاق‌تر می‌شوند؟

به گزارش شهر، ماه رمضان بهترین فرصت برای کاهش وزن و رسیدن به تناسب اندام ایده‌آل است اما برخی از افراد به جای اینکه در این ماه لاغر شوند، چاق می شوند که یکی از دلایل آن می تواند پرخوری و فعالیت کم باشد، در واقع این افراد با پرخوری از افطار تا سحر دچار اضافه وزن می‌شوند. اما چرا چاق‌ها در ماه مبارک چاق‌تر می‌شوند؟

دکتر محمد صادق کرمانی پزشک و متخصص تغذیه در پاسخ به این سوال می گوید: این امر چهار دلیل دارد اول اینکه تعداد وعده‌های غذایی از 5 نوبت به یک یا دو نوبت تبدیل می‌شود و برای این است که چاق‌ها در ماه مبارک چاق تر می شوند، دوم اینکه معمولاً بعد از افطار، چاق‌ها مشغول خوردن زولبیا، بامیه ، باقلوا و... می‌شوند ولی لاغرها به تماشا اکتفا می‌کنند. ناگفته نماند که یک عدد زولبیای 100 گرمی 450 کالری دارد و صدگرم باقلوا 550 کالری است. مجموع کالری صد گرم از این دو شیرینی معادل 1000 کاری می‌شود و اگر 1000 را تقسیم بر 7.7 بکنیم نتیجه 130 گرم دنبه در هر روز تولید می شود و اگر 30 روز ماه مبارک را در نظر بگیریم، مجموع افزایش وزن روزه دار در ماه مبارک رمضان برای خوردن این شیرینی نزدیک به چهار کیلوگرم خواهد بود و این حقیقتی است که عملاً آن را در روزه داران در عید فطر همیشه مشاهده می کنیم.

وی ادامه می دهد: سومین دلیل این است که برگزاری مجالس افطار که یکی از سنت‌های دیرینه ما مسلمانان به حساب می‌آید، مزید بر علت شده و افراد چاق که نمی‌توانند از این گونه مجالس و سفره‌ها به راحتی دست بکشند، قطعاً در این ماه چاق تر می‌شوند.

کرمانی می‌افزاید: دلیل آخر این است که فعالیت بدنی بیشتر افراد در ماه مبارک رمضان کاهش می یابد و در مقابل خواب آنان بیشتر می شود و نیاز انسان به سوخت(که همانا غذا می باشد) کم می شود ولی عملاً دریافتی‌ها به علت‌های مختلف بیشتر می‌شود و در نتیجه فرد مزبور چاق‌تر می شود.

وی با بیان اینکه روزه دارانی که از افطار تا افطار غذا می‌خورند چاقتر از افرادی می شوند که افطار، سحری و یک وعده نیمه شب می‌خورند، گفت: اگر روزه دار یک وعده افطار بخورد دستگاه گوارش برای هضم هر وعده غذا مقداری انرژی مصرف می کند.

دکتر کرمانی می گوید: اگر فرض کنیم سهمیه روزانه غذای یک شخص 2000 کالری است شخصی که می خواهد چاق شود باید این مقدار را در یک وعده بخورد تا بدن او یک بار برای هضم غذا انرژی صرف کند برعکس، افرادی که می خواهند لاغر شوند، بهتر است که 2000 کالری را در 5 نوبت(400 کالری) بخورند، زیرا در این حالت بدن او 5 بار برای هضم غذا انرژی مصرف می‌کند و زودتر لاغر می‌شود. از طرف دیگر هنگام خوردن، متابولیسم پایه بدن افزایش می‌یابد و این امر منجر به کاهش سریع تر وزن می شود (ناگفته نماند که این موضوع فقط در حالت ثابت ماندن مقدار غذای دریافتی در هر دو حالت صدق می کند).

وی می افزاید: دکتر پاول فابری و همکارانش در شهر پراگ تحقیقی انجام دادند که طی آن، افرادی را به 6 دسته تقسیم کردند تا با پذیرایی 1 تا 6 وعده از آنان با رژیم مساوی از نظر کالری و نوع غذا به اثرات احتمالی کم و زیاد شدن وعده غذایی انسان پی ببرند. نتیجه مطالعه نشان داد در گروه‌هایی که در روز 3 وعده یا کمتر غذا می‌خوردند وزن و چربی بدن بیشتر از کسانی بود که در شبانه روز پنج یا شش وعده غذا می‌خوردند. همچنین مشاهده شد، در گروهی که تعداد نوبت‌های غذایی آنها کمتر بود، میزان کلسترول بیشتر بود.

دکتر کرمانی ادامه می دهد: از طرف دیگر دو یا سه وعده غذای کم، سبب می‌شود تا انسولین کمتر از زمانی ترشح شود که یک وعده غذای زیاد مصرف می‌کند بنابراین از خوردن یک وعده ناهار به مقدار زیاد در روز به گمان این که این وعده هم صبحانه وهم ناهار باشد خودداری کنید. پس خوردن سه وعده غذا به مقدار کم، بسیار بهتر است از یک یا دو وعده به مقدار زیاد. برای اینست که اصرار داریم که در ماه مبارک حتماً سحری بخورید و حتما یک وعده نیمه شب میل کنید.

محمدی کارشناس تغذیه نیز به ایسنا می گوید: در ماه مبارک رمضان، افراد به واسطه روزه گرفتن، باید 30 درصد کاهش کالری داشته باشند، اما متاسفانه به دلیل پرخوری در وعده‌ سحر و افطار، نه تنها کاهش وزن پیدا نمی‌کنند بلکه دچار افزایش وزن نیز می‌شوند.

وی می گوید: متاسفانه افراد بنا به عادت در این ماه با مصرف زولبیا و بامیه که عمدتاً بدون نظارت بهداشت، تهیه و عرضه می شوند، به اضافه وزن خود کمک می کنند چراکه تصور می‌کنند به این علت که در طول روز هیچ چیز نمی‌خورند، مجاز هستند از این خوراکی‌ها مصرف کنند.

محمدی می افزاید: برخی از غذاهای مخصوص این ماه مثل حلیم، زولبیا و بامیه نیز انرژی بالایی دارند، بنابراین اگر فردی می‌خواهد با روزه‌داری وزن کم کند، باید به اندازه غذا بخورد و تا جای ممکن فعالیت فیزیکی داشته باشد.

وی ادامه می دهد: مصرف آش و سوپ در وعده افطار بدون اشکال است اما در مصرف حلیم باید کمی مراقب بود زیرا حلیم‌هایی که در بیرون از منزل طبخ می‌شوند، بسیار چرب و پرگوشت هستند و شکر زیادی در حین مصرف به آن‌ها اضافه می‌شود ضمن آنکه باید توجه کرد که پر کردن شکم در وعده افطار از آب و مواد غذایی فرد را دچار مشکلات گوارشی می‌کند.

افزایش یا کاهش وزن افراد در پایان ماه مبارک به عوامل مختلفی مانند وضعیت اضافه وزن و چاقی فرد قبل از ورود به ماه مبارک، نحوه تغذیه فرد در این ایام و در نهایت وضعیت انجام فعالیت‌های بدنی او در طول ماه بستگی دارد به همین دلیل در پایان ماه مبارک رمضان افرادی که به این نکات توجه نمی کنند، به اضافه وزن و حتی چاقی مبتلا می شوند. این افراد ممکن است که از فواید معنوی این ماه بهره کافی برده باشند اما از بهره‌های جسمی این ماه خود را محروم کرده‌اند.