به گزارش خبرنگار شهر، مدیر شبکه سه سیما روز گذشته از برگزاری مسابقه صدا خبر داد. به گفته وی بيش از دو هزار نفر براي همكاري با صداوسيما در حوزه موسيقي با مركز موسيقي صدا و سيما مكاتبه كرده اند.
سال‌هاست که مسابقات تست صدا و خوانندگی در شبکه‌های تلویزیونی برگزار می‌شود. برخی از این برنامه‌ها مانند «امریکن آیدل» تماشاگران چند صد میلیونی در سراسر جهان دارند. با آغاز به کار شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان و تعدد گرفتن آنها رقابت بین این شبکه‌ها باعث شد که آنها نیز با کپی برداری از مدل‌های روز غربی دست به برگزاری این دست مسابقات بزنند.
شاید باورکردنی نباشد که افرادی برای شرکت در این مسابقات بار سفر بستند و گاه فاصله‌های چند هزار کیلومتری را طی کردند تا در این مسابقات شرکت کنند چرا که عموما این مسابقات در کشورهای همسایه ترکیه، دوبی و اخیرا در لندن برگزار می‌شود.
جالب اینکه سطح کیفی این برنامه‌ها بسیار پایین بود و امتیاز ویژه‌ای نیز برای شرکت کنندگانی که این همه سختی را خریدار بودند به ارمغان نمی‌آورد.
البته جای تعجب نیست علاقه بی‌اندازه عده‌ای برای خوانندگی و ستاره شدن آنچنان است که حاضرند برای رسیدن به آرزوی خود به هر دری بزنند.
خبر خوش دیرهنگام
برگزاری مسابقه خوانندگی برای علاقمندان به موسیقی خبر خوشایندی است. آنها که شب‌ها خواب ستاره شدن را در سر دارند انگیره‌ای پیدا می‌کنند تا خود را محکی بزنند.
ظرفیت‌هایی که از دست می‌رود
امروز باید به سیاستگذاران این برنامه گفت: ساخت این برنامه بسیار خوب است اما جانم به قربانتان حالا چرا!
نباید یک نکته را فراموش کنیم. شبکه‌های ماهواره‌ای که کارشناسان بر زاویه‌دار بودن آنها اتفاق نظر دارند و در سال‌های گذشته سبک زندگی ایرانی اسلامی را نشانه رفته‌اند چند سال است که در حال استفاده از این ظرفیت‌های برنامه‌ای هستند.
حال که این شبکه‌ها توانستند تاثیرات زیادی بر جامعه بگذارند و برای خود برند و کسب اعتبار کنند و مخاطبی دست و پا کنند؛ تازه برخی مدیران رسانه تصویری به فکر ساخته این برنامه‌ها افتاده‌اند.
مدیر شبکه سه سیما با ابراز امیدواری نسبت به تاثیر این مسابقه در استعدادیابی، درباره اينكه اين مسابقه تا چه ميزان با نمونه خارجي مسابقات موسيقي شباهت دارد، تاكيد كرد كه قالب‌هاي برنامه سازي تلويزيوني در دنيا شباهت‌هايي به يكديگر دارد، ولي اين به معناي تقليد نيست.
هرچند گفته می‌شود که ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است اما مدیران باید بپذیرند که در این مدت زمان زیادی را برای جذب مخاطب از دست داده‌اند. چرا باید همیشه این استفاده‌های رسانه‌ای را دیگر شبکه ها انجام دهند و بعد از تاخیرهای چند ساله تازه به این فکر بیافتیم که برنامه ای را راه بیاندازیم.
فرصت سوزی های فرهنگی اجتماعی؛ تجربه‌ای تکراری
البته متاسفانه این نخستین بار نیست که اتفاقات مشابه از این دست را تجربه می‌کنیم. دهه هفتاد که موسیقی پاپ به صورت رسمی آغاز به کار کرد خواننده‌های پاپ برای گرفتن مجوز ساده ترین ترانه ها و موسیقی ها دچار مشکل بودند.
دو سه خواننده محبوب مجاز ترک وطن کردند و به گروه های موسیقی لس آنجلسی پیوستند و بنا به شرایط در فرهنگ و ساختار آنجا ادغام شدند و از آن پس کارهای هنری آن ها از زمینه های فرهنگی غرب ریشه گرفت.
بسیاری از موسیقی ها و ترانه هایی که بی مجوز ماندند و آن زمان موجب مهاجرت این خواننده ها شد اکنون در مقابل ترانه هایی که با مجوز در تهران اجرای زنده دارند بسیار پیش و پا افتاده هستند. اما سخت گیری های آن زمان موجب شد با مهاجرت عده ای هنرمند وطنی آسیاب فرهنگ غربی و سبک های زندگی غیر اسلامی بچرخد.
دوباره نگاه کنیم
اگر همین امروز کمی باز تر به وضعیت فرهنگی کشور نگاه کنیم، موسیقی‌های زیرزمینی تا فیلم های اکران نشده را نگاهی بیاندازیم شاید دوباره فکر کنیم که می‌توان متفاوت تصمیم گرفت. این درست است که نمی توان به هر تولید فرهنگی اجازه انتشار داد اما همواره باید تناسبی بین واقعیت های موجود جریان های فرهنگی در جامعه و چارچوب های رسمی حاکمیتی برقرار باشد.
چرا که اگر غیر این سیاست دنبال شود جریان فرهنگی مردمی نابود نمی شوند بلکه تنها از عرصه رسمی به زیر زمین می رود. چه بهتر که فعالیت های فرهنگی تا حد توان در چارچوب های تعریفی برقرار باشند و بتوان هدایت های مفیدی را بر آن ها انجام داد تا اینکه با محدودیت های بی قاعده امکان هدایت و کنترل فرهنگی آن ها را از دست بدهیم.
امیدواریم روند معکوس شود و پس از این شاهد تقلید برنامه های صدا و سیمای ملی در شبکه های ماهواره ای باشیم. واقعیت این است که شبکه های ماهواره ای پیش از این هم بسیاری از تولیدات فرهنگی صدا و سیما را استفاده کردند و بسیاری از سریال های تلویزیونی را بازپخش کردند. خلاصه کلام اینکه اگر چند سالی زودتر به فکر ساخت برنامه ای قدرتمند برای خوانندگی و تست صدا بودیم امروز شاهد هیچ آکادمی آزاردهنده در شبکه های مغرض نبودیم.
کامیار میرشاهی
