به گزارش شهر، به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای انقلاب ، این روزها تصاویری از روزهای انقلاب در نگارخانه مهر فرهنگ سرای انقلاب اسلامی با عنوان «قاب انقلاب» برپاست. این نمایشگاه میزبان 35 قطعه عکس از قاسم حاج محمدی، عکاس کهنه کار روزنامه اطلاعات است. این نمایشگاه که از اول بهمن کار خود را آغاز کرده تا دهم بهمن به کار خود ادامه می دهد.
آنچه در ادامه می آید بخش هایی ازگفته های او درباره این عکس ها واینکه چطور بعد از گذشت بیش از 30 سال آثارش را برای نخستین بار در فرهنگ سرای انقلاب اسلامی به نمایش گذاشت.
از چه زمانی وارد عرصه عکاسی شدید؟
سال 1350 بعد از پایان دوره سربازي استخدام رسمي روزنامه اطلاعات شدم و به عنوان عكاس حرفه اي مشغول به كار شدم و چون در زمينه ورزشي هم فعال بودم عكاس ورزشي را ادامه دادم. در مدت فعالیت مطبوعاتی هم بيشتر از مسابقات فوتبال جام جهاني، جام آسيايي و بازي هاي المپيك و .... عكاسي کردم.
فعالیت های ورزشی شما در چه زمینه ای بود؟
آن زمان در شهر ري زندگي مي كرديم. در دوران دبيرستان عضو تيم واليبال و فوتبال مدرسه بودم و بعد به عضويت تيم منتخب شهر ري ؛ باشگاه كيان شهر ري در آمدم. به طور كلي از بچگي با ورزش بزرگ شده بودم و ديدم در عكاسي ورزشي بهتر مي توانم استعدادم را نشان بدهم.
عالم ورزش كجا و عكاسي از انقلاب كجا؟
زماني كه نهضت انقلاب شكل گرفت و در سال 57 علني شد و راهپيمايي هاي مردمي به راه افتاد، من هم جذب حركت هاي مردم شدم. كم كم كه جريانات انقلاب اوج گرفت در نيمه دوم سال 57، ورزش حالت نيمه تعطيلي گرفت و من هم جذب اين برنامه ها شده و از آنها عكاسي می کردم.
چه شد كه اين عكس ها را به آرشيو روزنامه هم نداديد؟
در دوران اعتصاب، ما دوربین و فیلم را بر می داشتیم و به خیابان می رفتیم و عکس می گرفتیم. گاهی خودم شخصی فیلم می خریدم و برای خودم عکس می گرفتم و چون عکاس ورزشی بودم مسئولیت آن چنانی هم برای عکاسی خبری نداشتم و چون برنامه های ورزشی هم تقریبا تعطیل بود. من با فیلم های خودم می رفتم، عکاسی می کردم. بعضی را به روزنامه می دادم و این عکس هایی را که شما به نمایش گذاشته اید برای خودم می گرفتم و در آرشیو خودم نگه داشتم و تا حال به کسی ندادم.
يادتان هست كه چه كساني از عكاسان آن روزها همراه شما بودند؟
بيشتر عكاسان مي آمدند؛ عكاسان روزنامه هاي بزرگ. آنهایی كه يادم مي آيد مرتضي خاكي، پرتوي، عباس ملكي، ميرزايي و جعفر دانيالي هستند.
سوژه هايتان را از كجا پيدا مي كرديد؟
اغلب وقايع انقلاب در سرتاسر خيابان انقلاب رخ داد. معمولا از ميدان فردوسي تا ابتداي جمالزاده. بیشتر اطراف دانشگاه تهران می رفتیم و در کوچه پس کوچه ها می گشتیم و سعی می کردیم که عکس بگیریم. بعضی اوقات هم دنبالمان می کردند و نمی گذاشتند عکس بگیریم. غير از اين جاهاي ديگري هم بود مانند راهپيمايي تپه هاي قيطريه.
چطور متوجه جزئیات برنامه ها می شدید؟
امام که اینجا تشریف نداشتند، اعلامیه ای می آمد و مردم آن را تکثیر می کردند و همه کارها هم در مسجدها انجام می شد و همه خبرها در مسجد بود. خود من می خواستم بدانم چه خبر است سر راه به مسجد محل سر می زدم و می فهمیدم که راهپیمایی کجاست. اطلاع رسانی این شکلی بود، رسانه ها و رادیو تلویزیون که این اخبار را منتشر نمی کردند. تمام تظاهرات ها این طور بود که مردم از هر جا حرکت می کردند و جمعیت به میدان انقلاب ختم می شد و به سمت میدان آزادی حرکت می کردند.
چه شد که بخشی از عکس هایتان را به فرهنگسرای انقلاب اسلامی دادید ؟
بله، یکی دو سال پیش در سالن کانون پرورش نمایشگاهی برگزار شد به نام «خیمه خورشید» از صبح تا ظهر مشغول دیدن نمایشگاه بودم تا اینکه در بخشی به عکس های انقلاب و عکس های تعزیه و عاشورا رسیدم. پیش خودم گفتم که من که این همه عکس دارم، هم از انقلاب و هم از عزاداری های محرم و تعزیه ها گفتم ببینم عکس های من به دردشان می خورد یا نه ؟ که فرهنگسرای انقلاب اسلامی استقبال کرد.
more...
