به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نشست نقد و بررسی رمان «چهره برافروخته» با حضور مرتضی کربلاییلو، نویسنده کتاب، بهناز علیپور گسکری و محمدرضا گودرزی روز سهشنبه ۲۴ آذر ماه در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
در ابتدای مراسم مرتضی کربلاییلو بخشهایی از کتاب «چهره برافروخته» را برای حاضران در جلسه قرائت کرد.
در ادامه بهناز علیپور گسکری با اشاره به سبک این رمان گفت: «چهره برافروخته» رمانی با ابعاد و زوایای بسیار است. نویسنده داستان غیر متعارفی را با رویکرد واقعگرایانه تعریف کرده است. اما به نسبت نویسندگان کلاسیک واقعگرا مدرنتر است و حتی در آن ویژگیهای ادبیات پست مدرن به چشم میخورد.
وی با اشاره به عناصر پست مدرن «چهره برافروخته» گفت: در این رمان مولفههایی وجود دارد که با مولفههای آشنای ذهنی ما تعارض دارد. بنابراین، میتوان به هم هویت شدن افراد، فضای فکری و اندیشگی شخصیتها اشاره کرد که شامل دو وجه هستیشناسی و معرفتشناسی رمان میشود.
علیپور گسکری اضافه کرد: در این رمان نظریه بینامتنیت به معنای حضور متنی در متن دیگر به چشم میخورد. از طرف دیگر، اشاراتی به قرآن کریم و داستانهای کافکا و دیکنز در «چهره برافروخته» قابل ردیابی است.
در ادامه نشست «ترنم قلم»، محمدرضا گودرزی گفت: در روایتشناسی تعیین ژانر آثار ادبی اهمیت بالایی دارد. اما بسیاری از نوشتههای امروز و از جمله رمان «چهره برافروخته» با قواعد ژانرها مطابقت ندارد. این رمان را نمیتوان به راحتی دستهبندی کرد، چرا که عناصری از تمام ژانرها در آن وجود دارد.
وی با اشاره به انواع شخصیتها در داستاننویسی، تصریح کرد: بعضی از منتقدان رویکرد روانشناسانه معتقدند که باید شخصیتها را بر اساس تجارب و واقعیتهای زیستی سنجید، اما نشانهشناسها جهان ادبیات را مستقل از دنیای فیزیکی میدانند که تنها در بافت خود معنا میدهد.
نویسنده «نعشکش» اضافه کرد: دسته سوم منتقدان به ترکیب روانشناسی و نشانهشناسی اعتقاد دارند. به این معنی که اگر در جاهایی شخصیت با جهان واقع مطابقت ندارد، هیچ مهم نیست.
وی درباره نثر «چهره برافروخته» تاکید کرد: این رمان رمان چهره است و متمرکز بر نگاه است. یعنی حرکت اصلی داستان نگاه کردن است. در رمان اشارات اسطورهای، سیاست و فلسفه به چشم میخورد و ارزش مطالعات فرهنگی دارد. در عین حال که هم نخبه را راضی نگاه میدارد و هم عوام را. این مجموعه با نثری منسجم و عالی نوشته شده است.