به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نخستین اجرای ویژهبرنامه کارگاه داستاننویسی «محفل داستان» فرهنگسرای گلستان در فصل پاییز ۹۷ با حضور محمدرضا گودرزی و جمعی از علاقهمندان به ادبیات داستانی عصر روز سهشنبه ۱۰ مهرماه با هدف آموزش و تربیت علاقهمندان به نوشتن داستان، آموزش مباحث نظری، ایجاد فرصت برای علاقهمندان به نقد و آموزش نقد و درست خواندن داستان به روش سنجیده و علمی برگزار شد.
در آغاز این نشست تعدادی از مخاطبان داستانهای خود را خواندند و مخاطبان و کارشناس برنامه نظرات خود را درباره داستانها مطرح کردند.
در ادامه داستان «دو مرد» نوشته گونتر وایزن بورن خوانده شد و حاضران درباره آن نظر دادند.
سپس مدرس کارگاه درباره این داستان گفت: این داستان معناگراست و میخواهد بگوید تقابل در برابر مرگ، بالاتر از تفاوت طبقاتی و نژادی است و همدلی باعث میشود انسانها به یکدیگر نزدیکتر شوند.
وی درباره اهمیت صحنه و عناصر تشکیلدهنده و کارکردهای آن در داستان عنوان کرد: عناصر صحنه عبارتاند از: شخصیتها، کشمکش آنها، زمان وقایع، مکان وقایع، حس و حال یا جو روانی صحنه. و کارکردهای صحنه هم به همین ترتیب عبارتاند از: ۱-هر صحنه عمل داستانی را پیش میبرد. ۲-در شخصیت و انگیزهاش جستوجو میکند. ۳-از طریق توصیف مکان، داستان را ملموس و عینی میکند. ۴-در کنار لحن، حال و هوا ایجاد میکند. ۵-زمان واقعه را نشان میدهد.
محمدرضا گودرزی در ادامه گفت: ایده آل این است که هر صحنه، یک حادثه داستانی باشد. در واقع صحنهای که در آن تغییری رخ ندهد، کمارزش است. کوچکترین عنصر ساختاری صحنه، لحظه است. ساعت یا تلفن زنگ میزند، چای ریخته میشود، میخندند یا اخم میکنند، گفتوگو میکنند و... اینها لحظات داستان هستند و صحنهها از کنار هم قرار گرفتن لحظهها به وجود میآیند. بنا بر این اگر نقصی در صحنه هست، در نمایش لحظه به لحظه اعمال شخصیتهاست. در یک صحنه موفق، افکار و احساسات شخصیتها در اعمالشان دیده میشود، نه در سخنانشان.
این نشست با پرسش و پاسخ حاضران به پایان رسید.