«راضيه تجار»داستان نويس در گفت‌وگو با خبرنگار شهر،ضمن بيان اين مطلب گفت:آثار ادبي،فارغ از هر زنده باد و مرده باد،بايد نشان دهنده شرايط زمان و مكان خود باشند و چون آينه‌اي،شرايط روزگار خود را به تصوير بكشند وگرنه دوام چنداني نمي‌آورند و نمي‌توانند با اهل زمانه و مردم جامعه خود ارتباط برقرار كنند.
وي با اشاره به اين كه نمي‌تواند آن گونه كه بايد و شايد درباره داستان نويسان نسل جديد قضاوت كند،بيان كرد:هر داستان نويسي نمي‌تواند به نقد ادبيات داستاني بپردازد،چون اين دو،متفاوت با يكديگرند.اما كسي كه به نقد داستان نويسي در دهه اخير مي‌پردازد،بايد تمام داستان‌هاي اين دهه را يا حداقل تمام آثار شاخص را خوانده باشد؛با خواندن يك يا دو اثر از يك نويسنده چگونه مي توان درباره او و داستان هايش سخن گفت؟!
تجار معتقد است:داستان نويسان در عين حال كه تحت تاثير شرايط و عوامل بيروني قرار مي‌گيرند،طرز تفكر و ايدئولوژي خاص خود را هم دارند.طرز فكري كه بايد به آن احترام گذاشت،حتي اگر خوشايند من و شماي مخاطب نباشد.
