به گزارش خبرنگار شهر،نشست «آسيب‌شناسي ترانه تيتراژهاي سريال‌هاي ماه رمضان» عصر روز گذشته پنج‌شنبه 26 شهريور، در فرهنگسراي هنر(ارسباران) برگزار شد.
بنا براين گزارش، مراسم با تلاوت آياتي چند از كلام‌الله مجيد و پخش سرود ملي آغاز شد، سپس سيدعباس سجادي مجري برنامه، به مدعوين خير مقدم گفت و از «عبدالجبار كاكايي» دعوت كرد تا به روي سن بيايد و وي دو قطعه از مولانا را براي حضار قرائت كرد.
در ادامه مراسم مجري از «اسماعيل اميني» دعوت كرد تا روي سن بيايد. وي در سخنان خود گفت: در روزگاران قديم از سالن سينما كه بيرون مي‌آمدي، صداي موسيقي فيلم در شهر طنين‌انداز مي‌شد و آن چيزي كه حرف نخست را در سينما مي‌زد موسيقي بود؛ چرا كه روي مخاطب تأثير مستقيم داشت و مخاطبان مي‌توانستند موسيقي‌هاي ماندگار را روي صفحه خريداري كنند و با دل و جان به آنها گوش دهند. تلويزيون كه آمد، از رونق سينما كاسته شد؛ حالا چشم‌ها، گوش‌ها و حواس‌ها همه معطوف به تلويزيون است و بايد اين را غنيمت شمرد. غنيمتي بزرگ كه نخستين سهم آن به بزرگان عرصه موسيقي برمي‌گردد و سهم بعدي، به جواناني زيادي كه امروز وارد اين عرصه شده‌اند و در كنار آن هنرمندان، جزو پرطرفدارترين اقشار قرار دارند، اما در اين ميان، موسيقي مثل گذشته روي خوش نمي‌بيند و در يك مرور اجمالي بر تاريخ موسيقي، مي‌توان اين امر را به عينه مشاهده كرد؛ در بعضي مواقع موسيقي تأثيرات بد و مخرب هم به جاي گذاشته است، اما موسيقي كه روي تيتراژ پاياني سريال‌ها كار مي‌شود؛ نوسان فراواني دارد و بايد به طور جدي آسيب شناسي شود.
وي ادامه داد: در مجموع موسيقي خاصيت خود را دارد و تو مي‌تواني به آن گوش بدهي و به گوش همه برساني. در تمام سريال‌ها موسيقي با مردم سرو كار دارد و با يك موسيقي اصيل دل و جان مردم را مي‌توانيد مال خود كنيد. البته در زمينه ترانه تيتراژ، خط قرمزهايي هم موجود است و يكسري پريشاني‌ها هم به وجود مي‌آيد. در همه ترانه‌هاي تيتراژ، شخصيت اصلي تو هستي كه همه چيز را در بر مي‌گيري و اقبال مخاطبان به ترانه تيتراژ، بايد اصحاب موسيقي را برانگيزاند و توفيق روز افزون براي شما آرزو دارم، چرا كه شما چون گوهراني هستيد كه مي‌توانيد به اوج شهرت برسيد و از توليد آثار مبتذل بپرهيزيد. اين مقدمه لازم بود، اما در اين ميان، پرسش اينجاست كه چه چيزي نمي‌گذارد چراغ موسيقي خاموش شود.
به گزارش فارس، در ادامه مراسم «دولتمند خاروف» به روي سن آمد و ترانه سريال تلويزيوني «شكرانه» و قطعه «حيلت رهاكن» را به آهنگسازي علي كهن ديري اجرا كرد.
در ادامه، «ابراهيم اسماعيلي» ترانه‌سرا و محقق به روي سن آمد و گفت: قاعدتا بعد از اجراي خوب «دولتمند خاروف» سخن گفتن كمي دشوار است؛ اما من ترانه را به عنوان يكي از نمونه‌هاي برجسته موسيقي نام مي‌برم، چرا كه در روزگار قديم در اين قالب ريخته شده و آن را زمزمه كرده‌اند و در كنار آن، مخاطبان هم با اين ترانه رابطه ذهني و عاطفي برقرار كردند، چه در شكست و پيروزي.
وي در ادامه افزود: فارغ از دغدغه‌هاي شخصي، ترانه‌ها بعد بيشتري گرفتند و لالايي‌هاي در برگيرنده عواطف و بخشي از آئين‌هاي ما هستند كه متأسفانه امروزه دچار تطور شده‌اند كه بيشتر در سوگ‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
اسماعيلي گفت: مناسبت‌هاي ملي و مذهبي هم وجود دارد كه در كلام جاي خود را دارد و با حضور رسانه‌هاي فراگير بايد به بررسي جدي اين زمينه پرداخت كه دارند به يك دسته‌بندي كمرنگ و پررنگ تبديل مي‌شوند و آئين رمضان به موسيقي فرازميني هم تبديل شده‌اند كه نه تنها نوستالژي ندارند، علايق ديني مردم را هم برآورده نمي‌سازند چرا كه اين دو در دل، روح و روان مردم سرو كار دارند و يك پيوند ديالكتيك رواني به وجود مي‌آورند كه بايد به نظر من، به اين وجه توجه بيشتري كرد.
در ادامه «افشين يدالهي» ترانه‌سرا، كه در اين نشست به عنوان فعال‌ترين ترانه‌سرا نيز معرفي شد؛ طي سخناني گفت: ما در اين سال‌ها هر چقدر كه كار كرديم، كسب تجربه و انجام كاري سخت بود؛ چرا كه فضا اشباع شده بود و در اين ميان، نمي‌شد خيلي مسائل دراماتيك را مثل: خط قرمزها، سلايق و ... رعايت كرد.
وي در ادامه افزود: موسيقي امروز داراي فراز و فرود بسيار است؛ در اين ميان فضاي انتهاي فيلم‌ها در ماه مبارك رمضان تبديل به يك تورنمنت شد و در اين جا بود كه موسيقي پاپ توانست نفسي بكشد و راه نفسي پيدا كند و به نظر من نقطه عطف موسيقي با كلام در تيتراژ پاياني سريال‌هاي رمضان رخ داد.
به گزارش فارس، در ادامه «سعيد كريمي» ترانه‌سرا گفت: ما امسال در ماه مبارك رمضان، يك موسيقي شنيديم آن هم از «عليرضا افتخاري» با موسيقي «پيروز ارجمند»؛ اما سوال اينجاست كه اين موسيقي چه كارايي دارد؟ در متن اين سريال پيام‌هاي مستقيم فراواني موجود است و در آخر با موسيقي مثل يك كلاس درس نكات مهم بازگو مي‌شود و متأسفانه اين ترانه چنين كاربردي دارد در صورتي كه در گذشته ما نمونه‌هاي موسيقي‌هاي فوق‌العاده‌اي مثل: «رضا موتوري» و «شب دهم» را داشته‌ايم.
وي با اشاره به اين كه در مجموعه‌هاي ماه مبارك رمضان در اين چند سال اخير، نوعي شتابزدگي ديده مي‌شود، به حضور خواننده‌ها در سريال‌هاي رمضاني اشاره كرد و گفت: «مجيد اخشابي» در خواندن ترانه سريال‌هاي رمضان ركورددار است و نشان مي‌دهد كه او به مرز پختگي رسيده است، «محسن يگانه» خود را اين طور معرفي كرد و مشهور هم شد. در اين ميان كم حاشيه‌ترين خواننده‌ها «اميرحسين مدرس» است كه به نظر من خوب در اين سال‌ها فعاليت كرده است. اين را هم بايد گفت كه برخي ملاحظات را هم نمي‌توان به حساب خواننده گذاشت و يا به شاعر خرده گرفت كه چرا اين طور شد.
در ادامه مراسم «اهورا ايمان» مسوول امور ادبي سازمان فرهنگي هنري شهرداري و مدير اجرايي مراسم به روي صحنه آمد و گفت: از تمام حضار در سالن تشكر مي‌كنم كه دعوت ما را قبول كردند. ما به خاطر بعضي ناملايمات در موسيقي گردهم جمع شده‌ايم. من به سهم خود، دست تك‌تك شما را به گرمي مي‌فشارم و در ادامه با ذكر خاطره‌اي از «ايرج بسطامي» آوازه‌خوان اهل بم كه در زلزله اين شهر جان خود را از دست داد، از «ايرج»(حسين خواجه اميري) به عنوان خواننده‌اي كه براي بيش از 100 فيلم تصنيف و ترانه خوانده است، دعوت كرد تا قطعه‌اي را براي حضار بخواند كه وي با تشويق انان روي صحنه حاضر شد و قطعه‌اي را اجرا كرد.
پس از اجراي اين خواننده «محمد علي شيرازي» ترانه‌سرا به روي صحنه آمد و ترانه تيتراژ سريال «زير آسمون اين شهر» را كه از سروده‌هاي وي است، اجرا نمود.
بنا براين گزارش؛ در ادامه «خدايار قاقاني» محقق و پژوهشگر موسيقي به روي سن آمد. و با اشاره به اينكه به دليل كمبود وقت سرفصل‌هاي مقاله ارايه شده خود را خواهد خواند، گفت: در نشستي از مجموعه همين نشست‌‌ها كه به ارتباط «موسيقي و رسانه» مي‌پرداخت، گفتم كه احزاي ترانه در محموع بخش واحدي را تشكيل مي‌دهند و اجزاي مستقلي نيستند؛ وقتي ترانه با رسانه ديگري چون تصوير(سينما و تلويزيون) آميخته مي‌شود در آن موقع تصوير هم يكي از اجزاي آن ترانه خواهد بود كه در جذب و توجه مخاطب تاثير گذار است.
وي ضمن تاكيد بر ارتباط ترانه با عرصه نمايش از زمان به وجود آمدن اپرا در قرن هفدهم،افزود: نخستين ارتباط ترانه و موسيقي به صورت كامل و مستقيم نمايش‌هاي موزيكال دهه 1920 در آمريكاست كه بعدها با ورود صدا به سينما در فيلم «خواننده جاز»(1927) با بازي و صداي «ال جانسن» ادامه پيدا مي‌کند و در ايران هم در سال 1300 نيز در نمايشي كه اركستر مجلسي وقت آن را همراهي ميكرده اين اتفاق رخ مي‌دهد كه بعدها در سينماي ايران در فيلم «طوفان زندگي»(1327) به عنوان نخستين اثر كاملا ايراني تاريخ سينماي ايران با استفاده از تصنيف‌هايي از درويش خان، علينقي وزيري و روح‌الله خالقي عرضه مي‌شود كه به دليل عدم ارتباط مستقيم تصنيف‌ها با اثر، چندان هم مورد استقبال قرار نمي‌گيرد.
قاقاني در ادامه با تقسيم‌بندي شكل استفاده از ترانه‌ها در هنرهاي تصويري تاكيد كرد: طي ساليان گذشته سينما،تلويزيون. و ترانه مسير خود را دراين حوزه رفته‌اند، اما در اين مسير به علت گسست رابطه تصاوير و ترانه،اتفاق‌هاي مهم رخ نداده و اگر هم بوده استثناهايي بوده و بيشتر ترانه‌ها براي تكرار عادت‌هاي هميشگي در سريال‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
وي در پايان تصريح كرد:ما ترانه نمي‌شنويم تا فيلم بينيم و فيلم هم نمي‌بينيم كه ترانه بشنويم؛ بر همين اساس نبايد اين دو را در مقوله مورد بحث از يكديگر جدا دانست و مستقل مورد تحليل و بررسي قرار داد.
در ادامه برنامه، «روزبه بماني» قطعه‌اي را براي حاضران خواند و «اكبر آزاد» نيز ترانه سريال «ولايت عشق» را كه توسط مرحوم «بابك بيات» ساخته شده بود، براي حضار خواند.
بنابراين گزارش، مراسم نيم ساعت بعد از افطار به اتمام رسيد.
مهمانان حاضر در اين برنامه مي‌توان به محمد علي شيرازي، عليرضا كهن ديري، دكتر محمدرضا چراغعلي، دكتر شهاب، اميد كرامتي، امير تركاشوند،غلامعباس فاضلي، رضا درستكار، فرزاد غزنوي، امير بكان، آرش نصيري، امير گلشن، مجيد اخشابي، بابك زرين، بهروز فرهادي، حسين فرحي، حامد مقدم، نيما حسني‌نسب، حميد برزويي، افشين يدالهي، آرزو چيت ساز و جواد يحيوي اشاره كرد.
