ميلاني: فقر موضوعات اجتماعي در سينما ما را از فضاي شهري دور مي‌كند

تهمينه ميلاني كارگردان درباره سينما و فضاي شهري در گفت‌وگو با خبرنگار شهر گفت: فيلمبرداري در خيابان سخت و دشوار است. اكثر فيلم هاي من همانند «تسويه حساب» در سطح شهر فيلمبرداري شد و مشكلاتي از قبيل كنترل مردم و مصرف بيش از حد نگاتيو را در پي‌ داشت. كنترل مردم در پشت صحنه فيلم‌ها كار سختي است.
اين كارگردان سينما در ادامه گفت: اما اين نكات تنها مشكلاتي نيست كه ما از نمايش فضاي شهر دور مي‌كند. ما از فضاي شهري شناخت خوبي نداريم. در كنار اين موضوع، سينماي ما از نظر محتواي اجتماعي فقير است و اين موضوع نيز دلايلي دارد. فيلم‌هايي كه به موضوعات اجتماعي مي‌پردازند، اغلب پرخرجند و اگر با مشكل اكران روبرو شوند، براي تهيه‌مشكلاتي خواهند داشت.
ميلاني درباره فيلم‌هاي پيش از انقلاب و نمايش شهر تهران در آن فيلم ها عنوان كرد: فيلم هاي «قيصر» و «گوزن‌ها» به كارگرداني مسعود كيميايي، نمايش خوبي از تهران آن دوره به يادگار گذاشته‌اند. من به زودي فيلمي را شروع خواهم‌كرد كه فيلمبرداري آن در يك كاروانسرا انجام مي‌شود. بعد از ديدن لوكيشن‌هاي مختلف، به خيابان مولوي رفتم و آن كاروانسراي قديمي را پيدا كردم و كلي ذوق زده شده‌ام كه يك معماري قديم را بعد از مدت‌ها در اين شهر شلوغ ديده‌ام. متاسفانه معماري سنتي ما به مرور از بين مي‌رود و كسي توجه‌اي نمي كند.
كارگردان فيلم پرفروش «آتش بس» گفت: فيلم‌هاي من اكثرا در شهرهاي مختلف فيلمبرداري شده‌است. مثلا فيلم «دو زن» فضاي معماري اصفهان را نشان مي‌دهد. شهرهاي كاشان و كرمان اين قابليت را دارند كه با معماري‌هاي جذاب در فيلم ها ديده‌شوند. اما متاسفانه بعضي از اين مجموعه‌هاي تاريخي تلويزيوني، آن فضاهاي دوران تاريخي را به خوبي تداعي نمي‌كنند.
ميلاني در پايان گفت: در بخش‌هايي از فيلم «پرنسيب»، مسجد شيخ لطف الله را مي‌بينيم كه واقعا معماري اين مسجد با كاشي‌هاي رنگي خلاقيت معمار را نشان مي‌دهد. امروزه كمتر اين خلاقيت‌ها را در نماهاي ساختمان‌ها مي‌بينيم. براي همين اكثر ساختمان‌هاي ما بي هويت شده‌اند.