به گزارش خبرنگار شهر،«مصطفي گرگين‌زاده» آهنگساز و تنها نوازنده ترومپت ايراني صبح امروز به علت بيماري سرطان در گذشت.
اين آهنگساز كه مدتي پيش به بيماري سرطان مبتلا شده بود،صبح امروز در منزل خود دار فاني را وداع گفت.
«مصطفى گرگين‌زاده» در سال 1301 خورشيدى،در محله قديمي درخونگاه تهران متولد شد.وي پس از اتمام دوره تحصيلات ابتدايى كه در دبستان هدايت به پايان برده بود، وارد موزيك ارتش گرديد.اين نوازنده سازهاي بادي، اوايل سال 1326 با مرحوم مهدى خالدى آشنا شد و به پيشنهاد وي كه سرپرستي اركستر راديو را برعهده داشت به همكارى پرداخت.
وي طي دوران فعاليت هنري خود با هنرمنداني در عرصه موسيقي از جمله ابراهيمخان منصورى، مهدى خالدى، حبيباللَّه بديعى، لطفاللَّه مجد، على تجويدى حسين تهرانى و ...همكارى داشته است
وي طي مدت فعاليت كوتاه اما پربارش رهبر اركستر عصمت باقرپور(دلكش) را بر عهده داشت.
آخرين اثري كه گرگين زاده ساخت قطعه معروف «بردي از يادم» بود كه مدت‌ها به دلايل گوناگون درخصوص ساخت اين اثر توسط وي و «مهدي خالدي» شايعه‌هاي فراواني بود.
لازم به ذكر است؛«خدايار قاقاني» منتقد و نويسنده سينمايي نيز سال 84 ساخت فيلم مستندي را درباره زندگي اين هنرمند و قطعه «بردي از يادم» آغاز كرد كه در نيمه راه به دلايل مالي تصويربرداري آن متوقف شد و اين مستند نيمه كاره ماند.
گرگين زاده در 10 خرداد 1385 و در گفت‌وگو با سايت خانه موسيقيس درباره كار خود گفته بود:در سال‌هاي 1323 و 24 نوازندگي مي کردم و با ابراهيم منصوري(که ، رئيس شوراي راديو بود) حشر و نشري داشتم.يک روز منصوري به من گفت که بيا به راديو، آن موقع راديو تهران در جاده قديم شميران واقع بود ؛ من هم رفتم.گمان مي کنم اواخر سال 1325 يا اول سال 1326بود،در آن روز مهدي خالدي ،علي زاهدي ، نواب صفا،تهراني ،محجوبي وچند نفر ديگر که خاطرم نيست حضورداشتند. به من يک نت دادندو گفتند که مقداري ساز بزنم ؛ در آن زمان سرود «اي ايران» خالقي ( بدون کلام )را تمرين مي کردند و از من خواستند که در گروه هم براي اجراي اين سرود ساز بزنم. در اين مدت سرود «اي ايران» را با ارکستر آقاي صبا که در بين 7 ارکستر تهران ارکستر شماره اول بود کار کردم.
به هرحال آنها از ساز زدن من خوششان آمد و گفتند مي تواني با ارکستر همکاري بکني ، مهدي خالدي هم در راديو ارکستري داشت و به من گفت مي خواهي در اين ارکستر کار کني ؟من هم خب جوان بودم و دوست داشتم کار کنم و پاسخ مثبت دادم. مدتي با راديو همکاري کردم.در اين مدت حقوقي دريافت نمي کردم بعداز چند ماهي رئيس راديوعوض شد وآقاي شاهرخ( که قبلاگوينده راديو آلمان درزمان جنگ )بود رئيس شد؛ روزي که ايشان براي بازديد آمده بود و متوجه شدکه من ماه ها است که حقوق نگرفته ام ترتيبي داد که من همه طلبم رابه سرعت بگيرم و بعدش هم نمي دانم چي شد که بعد از 7-8ماه رفت.
خبرگزاري «شهر» فقدان اين هنرمند را به جامعه موسيقي كشور و خانواده وي تسليت مي‌گويد.
