به گزارش خبرنگار شهر،انجمن صنفي ويدئو رسانه كشور، طي نامه‌اي به جواد شمقدري،معاون امور سينمايي و سمعي و بصري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي،ضمن تبريك به وي،موارد مهمي را از وضعيت كنوني سينماي ايران و مسائل مرتبط با حوزه سينماي خانگي براي ايشان برشمرد.
در اين نامه كه آمده است:
برادر ارجمند جناب آقاي جواد شمقدري
معاون محترم امور سينمايي و سمعي و بصري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي
با سلام
قبول مسئوليت هدايت سكان سينماي ايران از سوي جنابعالي دردوره كنوني بدون ترديد گام نهادن در راه پر پيچ و خمي است كه اميدواريم به سلامت از آن گذر كنيد و در اين گذار پرفراز و نشيب، سينماي ملي كشورمان بتواند جايگاه شايسته و درخور شان خود را در داخل كشور بازيافته و معنويت،خلوص و سلامت اين سينما در افق جهاني نيز همچنان سر آمد و زبانزد باقي بماند. طرفه اين كه تبريكات صميمانه انجمن صنفي ويدئو رسانه كشور در آغاز پذيرش اين مسئوليت خطير تقديم شما و دعاي خير ما براي رسيدن به قله توفيق، توشه راهتان باد.
كارگردان محترم فيلم «صداي پاي نور»
جنابعالي به دليل پيشينه فيلمسازي خود و اشرافي كه در اين ساليان به افق هاي فرهنگ سالاري پيدا كرده ايد، به مسائل خرد و كلان سينماي ايران واقفيد و دليلي ندارد تا سخن سر دهيم و شما را از همه نقاط ضعف و قوت مديريت هاي سه دهه حاكم بر اين سينما كه وضعيت اسفبار كنوني را بايد حاصل همه بي مبالاتي‌ها وكاستي‌هاي گذشته آن دانست با خبر سازيم اما در يك كلام كلي عرض مي‌كنم كه محور مشترك انديشه سه دهه مديريت‌هاي جناحين چپ و راست حاكم بر سينماي كشور اين بوده است كه دولت بايد محور،متصدي و همه كاره سينما باشد و زير بناي فلسفي اين انديشه مشترك باطل،نگاه ايدئولوژيك داشتن و اعمال ايدئولوژي دولتي به همه مغزافزارها،نرم افزارها و سخت افزارهاي حكومتي است.
كارگزاران فرهنگي يك حكومت به دليل آنكه بايد جنس و تاثير فرهنگ را از مقولات بلند مدت بدانند پيش از آن كه منتسب به دولت ايدئولوژيك دوره خود باشند از درون ملت برخاسته‌اند،پس از عناصر ملي تلقي مي‌شوند و بايد منافع ملي را رعايت كنند و از آن رو كه مسلمان هستند بايد به انديشه ماندگار و تاثيرگذار اسلام كه ديني فرا ظاهري است تكيه داشته باشند و بايد بذرهاي دوران مديريت خود را به گونه و اندازه اي بكارند كه بعدي ها بتوانند آن را درو كرده و از آن برداشت صحيح داشته باشند.
كارگردان عزيز فيلم «وارث»
من هم چون شما عقيده دارم سينماي ايران نيازمند تحول بزرگي است اما بايد بدانيد كه دولتها عامل،متصدي و متولي تحول نيستند . دولتها فقط بستر ساز تحول‌هاي صنفي و تخصصي و هدايتگر تحولات اجتماعي هستند.
دست اندركاران،خردمندان ، تقواپيشگان و متخصصان اصناف هستند كه بايد بستر سازي دولت را باور داشته و آن را پذيرفته و آنگاه آستين همت خود را براي تحول آفريني بالا بزنند.
من از شما كه دوستي مان را مرهون 30 سال گذر زمان در پرتو راه نوراني انقلاب اسلامي مي‌دانم،مي‌خواهم كه شما اشتباه مسئولان گذشته سينما را مرتكب نشويد و نخواهيد تحول آفريني كنيد كافي‌ست كه شما به آرشيو مطبوعاتي معاونت‌هاي پيشين (چپ و راست) سينمايي بنگريد و ببينيد كه هر يك از آنها در آغاز تصدي خويش در اين مسئوليت شعار يكنواخت تحول آفريني و توسعه بخشي سر داده ليكن در عمل گرفتار پيچ و خم «بروكراسي دولتمداري سينمايي» شده و رسيدن به هدف را ذبيحه ناكامي‌هاي راه و ناتواني هاي شيوه ها و ابزارهاي انتخابي خود كردند.
شما اگر خواهان تحول جدي در سينما هستيد بايد بسترهاي تحول را شناسايي و فراهم كنيد و سينماگران انديشمندي كه سالها در انتظار بلوغ فرصت اين تحول بوده‌اند،پشت سر شما به ميدان آمده و امري را كه شما در كسوت تصدي دولتي امكان آن را نداريد آنها با «معرفت انساني»،«انرژي معنوي» و «شناخت تخصصي» خود ،آن را خواهند آفريد . سينماي ايران در شرايط كنوني نيازمند داشتن سازماني نظير نظام پزشكي ، كانون وكلا و ...است.
اگر اهالي سينما اهل انديشه و فرهنگ و در زمره نخبگان و شايستگان دانسته مي‌شوند نبايد آنها را درگير پشت درنشيني نظام كارمند سالاري كرد . بنظر من بزرگترين كاري كه مي‌تواند نام شما را در تارك سينماي ملي ايران همچون خورشيد درخشان نگهدارد،ايجاد «سازمان نظام سينمايي»(SNS) است كه در صورت نياز،مختصات تفصيلي آن را تقديم حضورتان خواهم كرد.اما پديده نوظهوري كه به اندازه برخي بنيان‌هاي فراموش شده سينما مغفول مديريت‌هاي گذشته سينما بوده است پديده «سينماي خانگي» است . اگر در دو دهه نخستين انقلاب مديريت سينما فقط خود را مسئول بهبود سينما مي دانست و براي انجام اين ماموريت با ويديووصنعت سينماي ديجيتال مبارزه مي‌كرد در دهه اخير اين معاونت منفعلانه،واقعيت اين وجود انكار شده را پذيرفت و به سينماي خانگي كه حاصل آن «فيلم ديدن مردم در خانه» است،مشروعيت بخشيد.
يعني مسئول سينماي كشور در اين دهه نبايد ديگرخود را فقط متولي اداره سيصد سينما و توليد پنجاه فيلم سينمايي در كشورمي دانست بلكه او مي بايد مسئول تامين سالانه حدود پنج هزار فيلم نهفته در سبد تقاضاي فرهنگي و اداره گستره سينمايي در حدود16 ميليون پلاك سينماي خانگي در محيط هاي مسكوني مردمان مي شد كه متاسفانه ضعف نگاه مسئولان سينماي خانگي اين افق را هم پديدار نساخت.
نگاهي به پيشينه و حضور محصولات سينماي خانگي در كشورما اين نكته تاسف بار را به ما مي نماياند كه بر خلاف ساير كشورهاي صاحب سينما كه به سينماي خانگي نه به عنوان رقيب و يا حتي حامي سينماي كشورشان بلكه به عنوان عامل پيشرفت اقتصاد و گسترش هنروصنايع فيلم سازي مستقل و توسعه سينماداري مرتبط خود نگريسته‌اند، در كشور ما از همان ابتداي داستان ممنوعيت ويدئو و سپس آزاد سازي آن تا تشكيل موسسه رسانه‌هاي تصويري و پس از آن حدود يك دهه بعد از صدور مجوز فعاليت براي موسسات بخش خصوصي ويدئو رسانه كشور، همواره به اين مديوم مهم و ارزشمند به عنوان «لاستيك زاپاس اسقاطي» و يا «طفل ناقص الخلقه ويلچر نشسته» نگريسته و منزلت و مشروعيت آن را در تبعيت و حمايت از سينما قلمداد كرده‌اند و هيچگاه به آن،شان و منزلت در خور سينماي ديجيتال،كه مولد و توسعه بخش فيلمسازي حرفه‌اي خانگي است، داده نشد و همواره اين فرزند سرراهي در ادوار مختلف (والبته به جز زمان‌هاي كوتاه و گذرايي) دستخوش اعمال سليقه‌هاي شخصي مديران و سياستگذران سينمايي گرديد و هميشه به آن،نگاه رفع تكليفي و يا «تزيين ويترين‌هاي بيلاني» داشته‌اند.
كارگردان گرامي فيلم «آفتاب و عشق»
نگاهي به روند توليدات ومحدوديت‌هاي سينماي سنتي در بخش هاي توليدواكران، نشان مي دهد كه در وضعيت فعلي، نمي‌توان بيش از اين ظرفيت توليد و اكران سنتي سينما را افزايش داد ، اما يكي از راه هاي برون رفت از تنگناي حلقه توليد فيلم،توجه به روزآمد شدن،فعال شدن،قانونمند ساختن،خصوصي ديدن و حرفه اي كردن سينماي ديجيتال و افزايش گستره سطح كمي و كيفي توليدات مورد نياز سينماي خانگي است. ظرفيت بسيار مهمي كه تا كنون مورد اهتمام و اغتنام واقع نگرديده است.
بايد بپذيريم كه بخش مهمي از توليدات كشورهاي صاحب صنعت سينما، متوجه دريافت نيازها و تامين بازارهاي ديگري غير از پرده سينما است و چه بسيار فيلم‌هايي را كه فقط و فقط براي شبكه سينماي خانگي خود و ديگران ! توليد مي كنند و ضمن كسب درآمد و سود آوري بالا و ايجاد فراواني اشتغال براي جامعه خود، پيام هاي فرهنگي- سياسي- اقتصادي و اجتماعي رنگارنگ دولت و نظام متبوع خويش را در تيراژ گسترده در اقصي نقاط جهان در برابر اخذ وجه آن !؟ ارزاني فكر و فرهنگ ملتها مي كنند و اين در حالي است كه متاسفانه در موقعيت معاونت سينمايي جمهوري اسلامي ايران وضعيت دقيقا معكوس آنها بوده است؛گاه منفي مسئولان و سياستگذران سينماي خانگي كه واجد كمترين آشنايي با خصوصيات قواره ملي سينماي خانگي هستند،در فقدان داشتن ضوابط و قوانين قرين «اعمال غير متعارف فرهنگي» و «اعمال سليقه هاي شخصي» دركار موسسات ويديو رسانه شده است و مهم‌تراز هر چيز بي اعتنايي اين مديريت به انديشه،قدرت،سلامت،انگيزه و توان فرهنگ آفريني بخش خصوصي سبب شد تا پس از گذشت نزديك به دو دهه (يك دهه دولتي و دهه ديگر با همراهي بخش خصوصي) از تولد ناقص شبكه سينماي خانگي در جوار سينماي ايران، اين مقوله در نزد مردم ناشناخته و در نزد مسئولان مهجور و در نزد كارگزارن دولتي سينما مجهول باقي بماند و اين همه صرفنظر از تلاشهايي است كه در خفا منجر به ناديده انگاشتن حقوق بخش خصوصي و به انزوا كشاندن برخي از آنها و همچنان دولتي نگريستن و دولتي نگهداشتن شبكه سينماي خانگي شده است.
كارگردان محترم فيلم «بربال فرشتگان»
انتظار اعضاي انجمن ويدئو رسانه كشور از جنابعالي كه از جمله سينماگران متعهد كه از بدنه فرهنگ ارزشمند انقلاب اسلامي برآمده ايد، اين است كه نگاه جديد و تازه اي نسبت به خلف خود به سينماي خانگي داشته باشيد وشان واقعي اين حوزه را بشناسيد و در آغاز دهه پيشرفت و عدالت،اقتدار و شان اين سينما را به صاحبانش كه مردمند بازگردانيد و اهميت آن را به مسئولان نظام بنمايانيد.
به كارگزاران دولتي در اين بخش،سعه صدر و رفتار آميخته با تدبير و درايت را آموزش دهيد و راه بهره مندي از نظرات و مشاركت دادن در تصميم سازي ها را با احترام گذاردن به بخش خصوصي به دست‌اندركاران و زير مجموعه اين بخش توصيه نمائيد كه شما قبل از آن كه معاون وزير باشيد يك معلم،فيلمساز و هنرمند هستيد و محصول مشترك اين سه وصف انساني،همواره آموختن و مواظبت از آموخته ها بوده است. فعالان شبكه سينماي خانگي،يعني كساني كه در چند سال گذشته علي‌رغم آنكه مورد اعتماد مديريت دولتي اين بخش نبوده‌اند،كمك‌هاي اقتصادي شايان توجهي را از طريق خريد رايت فيلم‌هاي سينمايي ايراني به سينماي نيمه جان و محتضر كشورمان كرده و به طريقي باني خير سر پا نگهداشتن اقتصاد سينما و نيز بهره مند ساختن مردم محروم از سينما بوده‌اند،مردمي كه به هر دليلي امكان ديدن فيلم در سينما را نداشته اند در پرتو تلاش و سرمايه گذاري ديروز در عرصه سينماي خانگي،امروز فيلم‌هاي روز ايران و جهان در مديوم پرده سينماي خانگي خود مي بينند.
توسعه شبكه سينماي خانگي صرف نظر از خدمات فوق الاشاره موجب شده است تا اهالي فرهنگ وسينما به محصولات قديم وجديد پيشرفت‌هاي سينماي جهان را از راه مشروع و درست دست پيدا كنند كه تاثير اين پيشرفت پذيري را در ارتقا كيفي برخي از نمونه‌هاي توليدي سينماي ملي نمي توان ناديده گرفت،همچنين تاثير خدمات اين صنف را در مقابله با بازار كپي هاي آزاد،سانسور نشده و قاچاق فيلم‌هاي غير مجاز خياباني و نيزكاهش استقبال مردمي از شبكه‌هاي رو به گسترش كانال‌هاي ماهواره‌اي و بيگانه نبايد ناديده انگاشت.
مديريت عالي سينماي كشور و كارگردان محترم فيلم «توفان شن»
مسئوليت كنوني انجمن صنفي ويديو رسانه در شرايط كنوني صرفنظر از پيگيري تحقق آرمان‌ها و افق‌هاي ملي اين رسانه ، معطوف توجه دادن موسسات ويديو رسانه به تامين بخشي از تقاضاهاي تصويري مردم از طريق توليدات ويژه I.C.V.T براي سينماي خانگي است. ما در حال ارتقا بخشيدن و متقاعد كردن صنف هستيم به آنها گفته و مي‌گوئيم كه مي‌بايست بخش عمده‌اي درآمدهاي خود از ناحيه فروش فيلم‌هاي خارجي را مصروف راه اندازي جريان توليد و افزايش توليدات سينماي خانگي كنند و بحمداله اكثريت مديران نجيب اين صنف با اين انديشه سازوري نشان داده و مدتي است كه چشم به سازگاري معاونت سينمايي و اداره كل نمايش خانگي كه از فرط اذيت و آزار، اين انجمن را در اين ماه‌هاي پاياني مجبور به تسليم دادخواست و بردن شكوائيه نزد قوه قضاييه نموده است، دوخته‌اند.
انتظار است تصدي جنابعالي در اين حوزه اسباب توسعه تفاهم و اعتلاء فعاليت شبكه سينماي خانگي و قانونمند شدن نظامات حاكم بر اين شبكه را فراهم نمايد. در اين صورت دستان گرم ما را فشرده دردستان و سرمايه مالي انساني اين صنف را همراه خود دانسته و چشمان ما را در انتظار نيت‌هاي مبارك و كردار سترگ خود بدانيد. اميدواريم فعاليت‌تان در راه بستر سازي و تحول آفريني براي سينماي ايراني و بزرگ داشتن كار و شأن سينماي خانگي كشورمان نتيجه‌ساز باشد.
