نمايش عکس‌هاي مهناز گنجي در موزه عکسخانه شهر

اين عكاس در گفت‌وگو با خبرنگار شهر درباره اين نمايشگاه گفت: اين مجموعه، اولين سري از يک مجموعه چهارتايي است که «قاهره در تهران»، «پکن در تهران» و «بروکلين در تهران» نام دارند و تصميم دارم اين چهار مجموعه را به‌صورت فصلي و هر سه‌ماه يک‌بار به نمايش بگذارم.

وي توضيح داد: نمايشگاه «پاريس در تهران» شمل 30 عکس سياه و سفيد در ابعاد 45 در 60 سانتيمتر است که تماما در ساعات اوليه روز و در بامداد پاريس عکاسي شده‌اند. من هر صبح بين ساعات 4 تا 6 پيش از اين‌که مردم از خانه‌هايشان بيرون بيايند براي عکاسي در شهر مي‌گشتم.

گنجي درباره دليل عکاسي در ساعات اوليه روز گفت: مي خواستم در اين عکس‌ها فضاها خالي از افراد باشند تا بتوانم بيگانگي افراد را با فضاي شهر نشان دهم. وقتي به عکس هاي معمول از پاريس نگاه مي‌کنيم، کافه‌ها و رستوران‌ها مملو از آدم‌هاي شادي است که از زندگي‌شان لذت مي‌برند و شهر غرق در نور و زيبايي است.

وي ادامه داد: ولي در اين عکس ها من خواستم نشان دهم که يک شهر حتي شهر زيبايي مثل پاريس، براي همه جذاب و دوست‌داشتني نيست و کساني هستند که در فضاي آن احساس رانده شدن مي‌کنند. گاه شهرها، حتي زيباترين آن‌ها مي‌توانند ما را ايزوله کنند و به حاشيه برانند و با تمام زيبايي‌شان مي توانند بسيار بدجنس باشند. من خواستم دلتنگي و حزن اين شهر را نشان دهم.

گنجي اظهار داشت: من با تابلوهاي ادوارد هاپر که فضاهاي بزرگ و خالي را نشان مي‌دهد بسيار ارتباط برقرار کردم. البته او در آثارش گاه افرادي را نيز نشان مي‌دهد و در عين حال بي‌اعتمادي فرد نسبت به اطرافش و همچنين انتظار را روايت مي‌کند. من نيز سعي کرده‌ام در اين عکس‌ها حسي اين‌چنين را بيان کنم.

وي توضيح داد: وقتي آدم در جايي است که در آن به دنيا نيامده، فضا معناي خاصي پيدا مي‌‌کند.

اين عکاس 42 ساله همچنين درباره فروش آثار اين نمايشگاه گفت: بعد از مدت زيادي که براي هميشه به ايران آمده‌ام، هدفم فروش نيست؛ بلکه ارتباط برقرار کردن با افرادي است که به حاشيه رانده‌ شده‌اند. بسيار دوست دارم که با کساني که از کشورهاي ديگر به ايران مهاجرت کرده‌اند ارتباط برقرار کنم و ترجيح مي دهم در ايران تريبوني باشم براي کساني که مي‌خواهند حرفي بزنند.

گنجي درباره پيشينه عکاسي خود توضيح داد: 22 ساله بودم که فيلمي ديدم و از آن ياد گرفتم که وقتي درسم تمام مي‌شود بايد يک کوله پشتي بردارم و سفر کنم. اين‌چنين بود که دوربين و کوله‌ام را براشتم و براي عکاسي از پرسپوليس به شيراز رفتم. چند روزي در آن‌جا عکاسي مي‌کردم و شب که به هتل برمي‌گشتم عکس‌هايم را به فروشگاهي مي‌دادم تا آن‌ها را چاپ کند. سپس متوجه شدم که اين فروشگاه عکس‌هاي مرات براي خودش هم چاپ کرده و مي‌فروشد. يکسال بعد از آن به امريکا رفتم و عکاسي را در آن‌جا نيز ادامه دادم.

وي ادامه داد: در امريکا در دو رشته حقوق بين‌الملل و علوم سياسي تحصيل کردم و در دوره‌اي که حقوق بين‌الملل مي‌خواندم براي رشته‌ام با افراد رانده شده و با سازمان ملل کار مي‌کردم. در آن زمان هم عکس‌هايم بيشتر از گزارش‌هايم ديده مي‌شد. اين تاثيري است که من از رشته تحصيلي‌ام در عکاسي گرفته‌ام و امکان ندارد که کسي عکس مرا ببيند و نگويد که آن عکس جزئي از من است.

نمايشگاه « پاريس در تهران» از 29 دي‌ماه تا 18 بهمن‌ماه در موزه عکسخانه شهر واقع در ميدان هفت تير، خيابان بهار شيراز، نبش ميدان بهار شيراز برپا خواهد بود.