فاصله‌‌گذاري بين تولد فرزندان از ابعاد مهم سلامت خانواده است

وي با تأكيد بر اين كه اقتصاد خانواده، وضعيت دانش و اطلاعات خانواده حكم مي‌كند كه هر كس چند فرزند داشته باشد، اذعان كرد: ما نه مي‌گوييم فرزند كم داشته باشيد، نه مي‌گوييم زياد داشته باشيد؛ اين موضوع كاملا شخصي، خانوادگي و بستگي به امكانات خانواده دارد. ما فقط مي‌خواهيم فرزندانمان، خانواده‌هايمان و مادران سالم باشند و اگر توانستيم اينها را سالم نگه داريم چالش ديگري وجود ندارد.

مصداقي‌نيا در پاسخ به جايگاه تنظيم خانواده در ايران نسبت به آسيا و دنيا، گفت: در آسيا كه حقيقتا وضعيت خوبي داريم اما اگر نگاهمان توسعه‌يافتگي از نظر تنظيم خانواده باشد، بايد توجه داشت كه بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته اروپايي نرخ رشد جمعيتشان منفي است كه ما هيچ‌وقت نمي‌خواهيم اينطور باشيم.

وي تأكيد كرد: ما علاقمنديم افزايش جمعيت داشته باشيم، اما با سرعتي كه سلامت جامعه به خطر نيفتد.

معاون بهداشتي وزير بهداشت در رابطه با روش‌هاي پيشگيري از بارداري در كشور با بيان اين كه تنوع روش‌ها بسيار بالاست، اظهار كرد: در حال حاضر امن‌ترين روش‌هاي پيشگيري را در كشور استفاده مي‌كنيم؛ انواع قرص و انواع IUD پيشرفته، روش‌هاي بستن لوله در آقايان و زنان و ... از جمله اين روش‌هاست و هيچ مشكلي از اين بابت نداريم و روز به روز هم در حال پيشرفت تكنولوژي در اين زمينه هستيم.

مناسبت‌ترين فاصله سني

به گزارش "شهر"، كارشناسان، فاصله سني ايده‌آل بين فرزندان را 5 تا 6 سال عنوان مي‌كند، با اين توجيه كه با اين فاصله، فرزند اول تا اين سن توانسته لذت تك فرزند بودن را بچشد و پس از آن راحت‌تر مي‌تواند آمدن فرزند دوم را بپذيرد. اين درحاليست كه هرچه فاصله سني بيشتر باشد، تعارضات كمتر است، زيرا فرزند بزرگتر متكي به خود شده و در خارج از خانه بيشتر فعاليت كرده و با همسالان خود راحت‌تر ارتباط برقرار مي‌كند؛ او معمولاً احساس الفت و درك بيشتري نسبت به فرزند كوچكتر دارد و نسبت به او احساس مسووليت مي‌كند.

همچنين بايد به اين نكته اشاره كرد كه در فرزنداني كه فاصله سني آنها خيلي زياد است، رقابت كمتر خواهد بود، چون به اين ترتيب فرزند اول بحران ورود به مهدكودك يا مدرسه را پشت سر گذاشته و پس از ورود به مدرسه بيشتر تمركزش بر انجام تكاليف درسي، معلمان و دوستان مدرسه‌اي است. اما از آنسو توجه به اين موضوع هم خالي از لطف نيست كه كودكان كوچكتر چون از پختگي لازم برخوردار نيستند و كم تحمل، كم ظرفيت و خود محور هستند، بيشتر دچار تعارض مي‌شوند و اين تعارض در كودكاني كه يک تا سه سال فاصله سني دارند، بيشتر است.