دوشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۰۷:۵۸
کد خبر: ۳۴۳۶۲
|
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۳۸۹ - ۱۲:۱۶
اصلاح قيمت تبليغات، آناليز، ارزيابي و ساماندهي سازه‌ها، آينده‌نگري و توسعه تبليغات از مواردي است كه كارشناسان حاضر در چهارمين و آخرين نشست از سلسله نشست‌هاي تخصصي تبليغات محيطي به عنوان راهكاره به سازمان زيباسازي تهران براي بازنگري مجدد در قوانين تبليغات در اين سازمان پيشنهاد كردند.

به گزارش خبرنگار«شهر»، چهارمين و آخرين نشست از سلسله نشست هاي تخصصي تبليغات محيطي با عنوان شركت‌هاي تبليغاتي و توانمندسازي تبليغات محيطي با همکاري پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماري جهاد دانشگاهي از سوي سازمان زيباسازي با حضور كارشناسان و علاقه مندان عصر روز گذشته 16 اسفند- برگزارشد.

نبود قوانين تدوين شده مشكل اصلي است


شهرزاد اسفرجاني، مدرس دانشگاه آزاد اسلامي در ابتدا ضمن گلايه از عدم حضور مسئولان در اين نشست گفت: هر شهري را بايد از تبليغاتش شناخت. از فضاي تبليغات شهري مي توانيد بفهميد فرهنگ ساكنان آن در چه سطحي است و اقتصادش چگونه است.
اسفرجاني ادامه داد: از سال 1370 كه تبليغات دوباره در ايران و بعد از پايان جنگ شكل گرفت مردم كه مخاطب اصلي بودند فراموش شدند. اسفرجاني بيان كرد: هدف از فعاليت اقتصادي چيست؟ هدف از تبليغات چيست ؟ غير از اين است كه مردم بفهمند چه كسي بهترين خدمات و كالا را ارائه مي دهد؟ يا اينكه بفهمند چه كسي راست مي گويد؟


او اضافه كرد: در فراگرد تبليغات صاحبان برند،صاحبان رسانه، شركتهاي تبليغاتي و مردم همگي حضور دارند اگر ارتباط درست باشد،رسانه درست انتخاب شود، پيام به درستي منتقل شود و به صورت مناسب تكرار شود آن وقت اقناع اتفاق مي افتد و تعامل درستي بين تمام عناصر شكل مي گيرد. اما در ايران اينگونه نيست و بنابراين چنين ناهنجاري هايي را در سطح تبليغات محيطي شهر تهران مي‌بينيم.


اين مدرس دانشگاه تاكيد كرد: در همه كشورهاي دنيا يك سري مقررات خاص براي تبليغ محيطي تدوين شده است و شركت هاي تبليغاتي در صورت تخطي از آنها جريمه مي شوند. به طور مثال براساس قوانين تبليغات سازمان تبليغات استراليا تبليغات نبايد افراد را به شكلي نشان دهد كه فرد يا گروهي را براساس نژاد، قوميت،مذهب،سن و جنسيت ناتوان نشان دهد يا به شكل سياسي بدنام كند. اما در ايران همه اين موارد نقض مي شود.


از هرجا رد مي شويم تبليغات را مي بينيم، از زير پل كه عبور مي كنيم بالاي سر ما تبليغات است، حتي در فضاي زيرپل ها هم تبليغات ما را رها نمي كنند و به فضاي مورد نياز شهروندان هجوم آورده اند. در حال حاضر حتي نماي يك ديوار در حال ساخت نيز براي تبليغات استفاده مي شود و كسي هم نمي پرسد اين فضا آيا اجازه داشته به عرصه اي براي تبليغ تبديل شود يا خير؟ فكر كنيد كه نماينده بزرگترين بانك كشور داراي يك بيليورد بدمنظره در سطح شهر تهران است كه آسيب هم ديده است و هيچ كس هم مسئوليت ترميم و بهسازي آن را بر عهده نمي گيرد.

تبليغات محيطي  تهاجم به فضاي شهروندان

 

اين مشاور تبليغاتي در ادامه سخنانش افزود: هدف از تبليغ بايد يك زندگي بهتر براي خود و ديگران باشد(استراتژي نيكخواهي) اما چقدر در تبليغات محيطي تهران اين مسئله رعايت مي شود؟ او گفت: اين بيلبوردهايي كه ساختيم تا فضاي شهرمان را زيبا كند حالا تمام شهر ما را بدون قاعده دربرگرفته و فضاهايي را كه نبايد در اختيار تبليغات باشد اشغال كرده است. از هرجا رد مي شويم تبليغات را مي بينيم از زير پل كه عبور مي كنيم بالاي سر ما تبليغات است، حتي  در فضاي زيرپل ها هم تبليغات ما را رها نمي كنند و به فضاي مورد نياز شهروندان هجوم آورده اند.

در حال حاضر حتي نماي  يك ديوار در حال ساخت نيز براي تبليغات استفاده مي شود و كسي هم نمي پرسد اين فضا آيا اجازه داشته به عرصه اي براي تبليغ تبديل شود يا خير؟ فكر كنيد كه نماينده بزرگترين بانك كشور داراي يك بيليورد بدمنظره در سطح شهر تهران است كه آسيب هم ديده است و هيچ كس هم مسئوليت ترميم و بهسازي آن را بر عهده نمي گيرد.

تبليغات محيطي يك رسانه عمومي‌ست

 

 اين مدرس دانشگاه خاطر نشان كرد: براساس قوانين سازمان تبليغات استراليا تبليغات محيطي يك «رسانه عمومي» است و بايد از بازنمايي تصاوير جنسي براي مرد و زن اجتناب كند.بايد مردان و زنان را به يك ميزان در محيط خانه، بيرون از خانه و در محل كار نشان دهد. اما در ايران چون استفاده از زن در تبليغات مجاز نيست از تصاوير كودكان استفاده مي شود و درحقيقت تبليغات ما استفاده ابزاري از كودك را اشاعه مي دهد.

اسفرجاني  تاكيد كرد: چرا در تبليغات ما مرداني كه به زنانشان احترام مي گذارند و در كارهاي خانه به آنها كمك مي كنند زن ذليل مي ناميم يا اگر زني همپاي مرد كار كند آن زن را زورگو مي ناميم در حالي كه اين زن و مرد در تعامل درست با هم قرار دارند.

 

اين مشاور تبليغات ادامه داد: تبليغات بايد زنان و مردان را در طيف گسترده اي از سن،ظاهر، طبقه و موفقيت نشان دهند. اما در ايران تنها افراد را در موقعيت اشرافي نشان مي دهيم آيا اين درست است؟ چرا بايد تنها موقعيت هايي از يك طبقه در تبليغات نشان دهيم؟ چرا در پل جواديه يك تبليغ متناسب با آن گروه اجتماعي نصب نمي شود كه اميد به زندگي را افزايش دهد؟

 اسفرجاني بيان كرد: تمامي نابساماني ها در عرصه تبليغات محيطي به خاطر عدم تدوين قوانين درست و جامع است و تبليغات محيطي در ايران متولي ندارد.


زيرپا گذاشتن ارزشهاي اخلاقي در تبليغات محيطي ايران

او افزود: در تبليغات محيطي ايران برخي برندها ارزش‌هاي اخلاقي را زيرپا مي گذارند و نامشان را شبيه يك نام خارجي انتخاب مي كنند و زير تبليغ خود مي زنند ساخت فلان كشور. در حالي كه اين تقلب است و سازمان زيباسازي نبايد اجازه چنين كاري را بدهد. در صداو سيما چنين رفتارهايي ناممكن است چرا كه تبليغات يك متولي دارد. اسفرجاني تاكيد كرد: براساس قوانين سازمان تبليغات استراليا اگر شركت هاي تبليغاتي موارد تعيين شده را رعايت نكنند بار اول كارت زرد بار دوم كارت قرمز مي گيرند و براي بار سوم دوسال از فعاليت هاي تبليغاتي منع مي شوند.

اين مدرس دانشگاه خاطر نشان كرد: براساس قوانين سازمان تبليغات استراليا تبليغات محيطي يك «رسانه عمومي» است و بايد از بازنمايي تصاوير جنسي براي مرد و زن اجتناب كند.بايد مردان و زنان را به يك ميزان در محيط خانه، بيرون از خانه و در محل كار نشان دهد. اما در ايران چون استفاده از زن در تبليغات مجاز نيست از تصاوير كودكان استفاده مي شود و درحقيقت تبليغات ما استفاده ابزاري از كودك را اشاعه مي دهد.

اسفرجاني تاكيد كرد: چرا در تبليغات ما مرداني كه به زنانشان احترام مي گذارند و در كارهاي خانه به آنها كمك مي كنند زن ذليل مي ناميم يا اگر زني همپاي مرد كار كند آن زن را زورگو مي ناميم در حالي كه اين زن و مرد در تعامل درست با هم قرار دارند. اين مشاور تبليغات ادامه داد: تبليغات بايد زنان و مردان را در طيف گسترده اي از سن،ظاهر، طبقه و موفقيت نشان دهند. اما در ايران تنها افراد را در موقعيت اشرافي نشان مي دهيم آيا اين درست است؟ چرا بايد تنها موقعيت هايي از يك طبقه در تبليغات نشان دهيم؟ چرا در پل جواديه يك تبليغ متناسب با آن گروه اجتماعي نصب نمي شود كه اميد به زندگي را افزايش دهد؟
اسفرجاني بيان كرد: تمامي نابساماني ها در عرصه تبليغات محيطي به خاطر عدم تدوين قوانين درست و جامع است و تبليغات محيطي در ايران متولي ندارد.


مدرس دانشگاه آزاد اسلامي اضافه كرد: در تبليغ بايد نيت، كلام و صداقت مدنظر باشد. مردم بايد بتوانند به تبليغات اعتماد كنند. در تبليغ حق نداريم مردم را تحقير كنيم. در برخي تبليغات محيطي ما دقيقا اين كار انجام مي شود مثلا يك رستوران در تبليغ اش نوشته رستوران... جايگاهي براي شخصيت شما! يعني اگر افرادي به اين رستوران نروند داراي جايگاه ناچيزي هستند؟ چرا به مفاهيمي كه در تبليغات مطرح مي شود دقت نمي شود سازمان زيباسازي نبايد اجازه دهد مردم به اين سادگي مورد بي احترامي قرار گيرند. وي همچين به تبليغ ديگري اشاره كرد كه به شخصيت زن توهين كرده بود.


اسفرجاني ذكر كرد: تبليغات محيطي در ايران فضايي براي بي‌قانوني شده است. يك جور لايي كشيدن است .بعد از جنگ تبليغات را شروع كرديم براي اينكه شهرمان را زيبا كند، به اقتصاد مملكت امكان بروز دهد و به مردم اطلاع رساني و آگاهي بدهد اما غافل شديم از اينكه تبليغات قاتل جانمان مي شود. وي در انتها آرزوي اميدواري كرد كه مسئولان به حقوق واقعي مردم توجه كنند و درصدد تدوين قوانين درست براي تبليغات محيطي برآيند.

نگرش به تبليغات محيطي بايد تغيير كند


سيدعادل سادات نژاد از فعالان عرصه تبليغات نيز در ادامه اين نشست تخصصي گفت: اولين مشكل درخصوص تبليغات محيطي نحوه نگرش به تبليغات است براي تغيير اين وضعيت بايد نگرش استراتژيك به تبليغات محيطي تغيير كند و اساسا شاخص هاي تبليغات محيطي از مديريت شهري بگذاريم كنار و كاملا با نگاه مديريت رسانه اي به ان نگاه كنيم. چرا كه در مديريت شهري بحث فروش كالبدشهري و نقطهمطرح است اما در در مديريت رسانه اين گونه نيست. در رويكرد رسانه اي هرچيزي مي تواند رسانه اي براي تب ليغ باشد و آن وقت آدمها هم آزاد هستند رسانه مورد نظر خود را انتخاب كنند. او افزود: تمام درامد سازمان زيباسازي از تبليغات محيطي مقدار قابل توجهي نيست تنها يك و نيم درصد است و مي شود از آن چشم پوشي كرد تا اين به اين وضعيت آشفته سرو سامان داد. سادات‌نژاد افزود: تغيير نگرش به ماكليت بيلوردها هم مهم است و اگر از ديدگاه مديريت رسانه نگاه شود مهم نيست بيلبورد به چه كسي تعلق دارد بلكه بحث برسر منافع عمومي است و اينكه منافع مردم لحاظ شود.

ضوابط نبايد با تغيير مديران عوض شوند

مسعود باشنگ از اعضا هيئت مديره انجمن صنفي شركت هاي تبليغاتي در ادامه اين نشست اظهار كرد: خط مشي هاي سازمان زيباسازي هرسال با تغيير مديران بالايي تغيير مي كند و اين مسئله اي آسيب‌زاست. چرا كه هر مدير بسته به سليقه خود خط مشي جديد ارائه مي دهد. باشنگ تاكيد كرد: برخي از اين 16شركت ايي كه از طريق مزايده از بين شركت هاي تبليغاتي انتخاب مي شوند و طرف قرارداد سازمان زيباسازي قرار مي گيرند حرفه اي نيستند و تنها براساس پول انتخاب شده اند و بنابراين بروز تبليغات نابه‌نجار اجتناب ناپذير نيست.

 او افزود: سازمان زيباسازي بايد مجددا سياست گذاري كند و به اندازه تبليغ، زاويه ها، مكان تبليغ و نورپردازي ان توجه نمايد. ضمنا بازنگري و اصلاح قيمت تبليغات، آناليز و ارزيابي و ساماندهي سازه‌ها و آينده نگري و توسعه تبليغات از ديگر مواردي است كه سازمان بايد آنها را در نظر بگيرد.

نظر شما