-
- |
-
- |
-
- |
-
- |
-
دوشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۶:۱۱
ساعت : ۱۶:۱۱
به‌گزارش خبرنگار «شهر»، نزديك به 24 ساعت ديگر بوستان ولايت به روي مردم شهر تهران گشوده مي‌شود. با ترك كارگران و پيمانكاران، اين بوستان خلوت تر از هميشه شده است. اما در گوشه اي از بوستان 300 هكتاري ولايت گروهي از هنرمندان مجسمه‌ساز به‌بهانه دومين سمپوزيوم سرديس سرداران شهيد دفاع مقدس سخت مشغول كارند و در حال طراحي و ساخت سرديس‌ها هستند.
در اين سمپوزيوم، 43 هنرمند 43 سرديس از شهداي دفاع مقدس را مي‌سازند تا در بوستان ولايت و ديگر اماكن شهر تهران نصب شود. علي‌اصغر يوزباشي، يكي از هنرمندان برجسته مجسمه سازي كشور است كه در اين سمپوزيوم حضور دارد.
سمپوزيوم سرديس شهدا، فرصتي براي آشنايي با شهيدان و هنرمندان
او كه در حال انجام مقدمات ساخت تنديس كلانتري، وزير راه شهيد است، مي گويد: برگزاري اين سمپوزيوم به گسترش هنر مجسمه‌سازي كمك مي‌كند و زمينه آشناشدن مردم با مفاخر كشور، چه شهدا و چه هنرمندان را فراهم مي‌سازد.
ميثم كريم‌پور احمدي، از ديگر مجسمه‌سازاني است كه در اين سمپوزيوم حضور دارد و قرار است سرديس سرلشگر حسين لشگري را بسازد. او كه سال 78 در رشته مجسمه‌سازي از دانشگاه هنر فارغ‌التحصيل شده، معتقد است كه مجسمه‌سازي در چند ساله اخير بسيار مهجور مانده كه اين سمپوزيوم به‌هر بهانه‌اي مي تواند رشد مجسمه سازي كشور را به همراه بياورد. سازنده پرتره‌هاي اساتيدي مانند محمدرضا شجريان و مرحوم مصطفي مميز تصريح مي‌كند: متاسفانه ارگان‌هاي دولتي به اندازه كافي از اين هنر حمايت نمي‌كنند و مردم هم به‌چنين فضاهايي عادت ندارند.
بايد به‌فكر ارتقاي سمپوزيوم بود
نغمه فكورزاده هم فارغ‌التحصيل مجسمه‌سازي است و در دومين سمپوزيوم سرديس سرداران شهيد دفاع مقدس، سرديس شهيد چراغي را مي‌سازد. او برگزاري چنين سمپوزيوم‌هايي را مثبت مي‌داند و آن را زمينه‌سازي آشنايي و ارتباط شهروندان با مجسمه‌سازي مي‌داند، اما خاطرنشان مي‌كند: به‌نظرم براي ارتقاي چنين برنامه‌هاي بايد تاملي بيش‌تري صورت گيرد.
علي وزيري، مجسمه‌سازي كه نيم‌تنه‌هاي عبدالله موحد قهرمان پرآوازه كشتي، محمدعلي جمال‌زاده پدر داستان‌نويسي مدرن ايران و فرخي يزدي، شاعر معاصر را با حمايت سازمان زيباسازي شهرداري تهران ساخته است، از ديگر مجسمه‌سازان حاضر در اين سمپوزيوم به‌حساب مي‌آيد. او مي‌گويد: ابتدا بر طبق قرعه‌كشي به‌من گفتند كه بايد سرديس شهيد محمدحسن نظرنژاد را بسازم كه اسمش برايم غريب بود. بعد متوجه شدم اين شهيد، همان شهيد بابانظر است كه كتابي از خاطرات او نيز به چاپ رسيده است. او به كتاب بابانظر كه در گوشه‌اي از ميز كارش قرار دارد اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «دارم مي‌خونمش. ورزشكار بوده و قهرمان كشتي چوخه در خراسان. چندين مدال هم داشته. خيلي هم تنومند و توانا بوده است.»
ساخت سرديس شهيدي با 160 تركش در بدن
او با اشاره به اين نكته كه 140 ماه اين شهيد در جبهه‌ها حضور داشته، با تعجب مي‌گويد: «تو اين كتاب نوشته 160 تركش تو بدن اين شهيد بوده، من نمي‌دونم يك شهيد با 160 تركش تو بدنش چگونه مي تونسته زندگي كنه؟!»
او بر خلاف برخي هنرمنداني كه خواستار فضاي آرامي براي مجسمه‌سازي هستند، تاكيد مي كند: اتفاقا هر چقدر سمپوزيوم شلوغ تر و عمومي‌تر باشد و مردم بيايند و مراحل ساخت مجسمه را ببينند، تاثير آن بيش‌تر است.
زهرا سلطاني، دانشجوي ترم هفت رشته مجسمه‌سازي دانشگاه هنر يكي از آنهاست. او برگزاري چنين سمپوزيوم‌هايي را مفيد مي‌داند و تاكيد مي‌كند كه حضور اساتيد مجسمه‌سازي در اين سمپوزيوم و كار كردن دانشجويان در كنار آن‌ها بسيار آموزنده است.
سمپوزيوم، مثلث مسئولان و مردم و هنرمندان را تشكيل مي‌دهد
حميد لنكراني‌فراهاني از ديگر مجسمه‌سازاني است كه ساخت سرديس خلبان شهيد ظهيرنژاد را برعهده دارد. او هم از برگزاري اين سمپوزيوم استقبال مي‌كند و معتقد است اين سمپوزيوم در هر سطح و كيفيتي برگزار شود، فرصت مناسبي كه هنرجويان و دانشجويان هنرهاي تجسمي به‌صورت حرفه‌اي با كار آشنا شوند و مردم هم از صفر تا صد در جريان ساخت يك مجسمه قرار گيرند.
در آستانه گشايش بوستان ولايت، پيمانكاران در حال ترك اين بوستان هستند. اما 43 هنرمند مجسمه‌ساز طراحي و ساخت 43 سرديس شهيد را آغاز كرده‌اند و تا پايان دهم خرداد در اين بوستان حاضر هستند. بوستاني كه افتتاح نشده، فرهنگ و هنر را به‌جنوب تهران كشانده است.
