-
- |
-
- |
-
- |
-
- |
-
يکشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۰۰:۰۷
ساعت : ۰۰:۰۷
خبرآنلاين- او به همراه پوريا پورسرخ مهمان برنامه جمعه شب «هفت» بود و در مورد تاثير حضور تصاوير بازيگران بر روي جلد نشريات سخن گفت.
تارخ در مورد چاپ تصويرش بر روي جلد يک نشريه در دهه 60 گفت که اين مساله براي او باعث دردسر شده؛ چراکه در آن مقطع سياست‌هاي حاکم بر اين حوزه مخالف ستاره‌سازي در سينما بوده‌است.
او افزود:حتي در قراردادها اين مساله عنوان مي‌شد که عکس بازيگر نبايد روي جلد مجلات کار شود، اما در حال حاضر اين وضعيت وجود ندارد و ما با وفور تصاوير بازيگران روي جلد مجلات زرد مواجه‌ايم.
به عقيده اين بازيگر سينما و تلويزيون، اين رويکردها ناشي از افراط و تفريط‌هايي است که در اين حوزه صورت مي‌گيرد،در حالي که نه آن افراط خوب بود و نه اين تفريط، ما بايد اعتدال داشته باشيم.
او استفاده بيش از حد مطبوعات از يک چهره سينمايي را مانند استفاده بيش از حد از يک بازيگر در سريال‌ها و فيلم‌ها دانست و گفت:به هرحال انگار يک قانوني وجود دارد که هر بازيگري حدود 50 فيلم بايد کار کند، حالا ممکن است يک نفر ظرف 10 سال با عجله اين 50 فيلم را بازي کند و يک بازيگر هم ظرف 50 سال به اين سقف برسد.
امين تارخ ادامه داد: کساني هستند که مي‌خواهند راه اول را بروند و همه تجربيات‌شان را ظرف 10 سال اول به صحنه بياورند و مصرف کنند. در حالي که اين رويکرد غلط است.
او استفاده بيش از حد از تصاوير يک بازيگر روي جلد مجلات را يکي از عواملي دانست که مي تواند باعث لطمه زدن به يک چهره شود. تارخ گفت:هم مجلات بايد اين مساله را رعايت کنند و هم بازيگران همانطور که در انتخاب فيلم و سريال دقت مي‌کنند در اين حوزه هم خست به خرج دهند و مانع از افراط در مصرف شدن چهره‌شان شوند.
او در بخش ديگري از اين نشست و در مورد ورود بازيگران جديد به سينما و بحث پول دادن براي گرفتن نقش، گفت: البته بايد در اين مسائل دقت کنيم و خودمان فضا را بر عليه خودمان منفي نکنيم. يک وقت هست که يک نفر مي‌آيد و پول مي‌دهد به کارگردان يا تهيه کننده که نقش بگيرد و يک زماني هم هست که او در توليد مشارکت مي‌کند و نقش هم مي‌گيرد.
فريدون جيراني مجري برنامه «هفت» نيز در پاسخ به تارخ گفت که به هرحال در وضعيت فعلي مرز‌ها به هم ريخته و خيلي نمي‌شود اين مسائل را از هم تفکيک کرد.
تارخ اما از زاويه ديگري يه اين مساله پرداخت و گفت:« من مشارکت يک نفر در زمينه توليد فيلم را رد نمي‌کنم، اما دو طرف ماجرا - چه کسي که مشارکت مي‌کند در ساخت يکي فيلم و چه تهيه کننده و کارگردان- بايد به اين مساله توجه داشته باشند که اين فرد استعداد و توان بازيگري را دارد و مي‌تواند کارش تداوم داشته باشد.»
او به ذکر چند مثال در اين زمينه پرداخت و گفت:يکي از شاگردان من در کلاس‌هاي آزاد بازيگري‌ام، روزي پيش من آمد و گفت که به من پيشنهاد شده 100 ميليون در يک فيلم سرمايه‌گذاري کنم و نقش اول را هم بگيرم. من به او گفتم اين کار را نکن چون ضرر مي‌کني. اما او گوش نکرد و کار خودش را کرد، فيلم توليد شد اما موفق نبود. او براي بار دوم در يک فيلم ديگر مشارکت کرد و اين بار 150 ميليون تومان سرمايه‌گذاري کرد. بازهم جواب نگرفت و فعاليت در اين زمينه را کلا تعطيل کرد و رفت دنبال کار ديگري.
اين بازيگر سينما و تلويزيون مثال ديگري هم زد و به شانسي که يک بازيگر براي حضور در فيلم «مهمان مامان» مهرجويي آورده اشاره کرد. بازيگري که چون کار و تمرين در اين حوزه را جدي نگرفته بوده و آن توان لازم را نداشته، در تست‌هاي اوليه رد شده‌است.
او نتيجه گرفت: پول، پارتي و شانس در تداوم حضور يک بازيگر و موفقيت او در اين حوزه هيچ نقشي ندارد، و تنها اين هنر و توان بازيگر است که مي‌تواند باعث ماندگاري او در اين عرصه شود.
