به گزارش شهر به نقل از روابط عمومي فرهنگسراي رسانه، نشست نقد و بررسي سينماي کمدي دهه 80 با حضور حسين فرحبخش(تهيه کننده)، کامران قدکچيان( کارگردان)، نيوشا ضيغمي(بازيگر)، مستانه مهاجر(تدوينگر)، امير قادري و خسرو نقيبي(منتقد) همراه بود.
سيد صادق پژمان، رييس فرهنگسراي رسانه ضمن تبريک اعياد شعبانيه و گراميداشت روز قلم براي اهل قلم، گفت: از ابتداي تاسيس اتاق رسانه يکي از کارکردهاي مهم اتاق رسانه اين بود که به سمت تحليل‌هاي جدي‌تر در حوزه سينما برويم و بتوانيم در اين جلسات سليقه‌هاي مختلف را براي تبادل آراء داشته باشيم.
امير قادري منتقد اين برنامه، بخش مهمي از گردش‌هاي مالي در دهه 80 را ويژه ميهمانان اين نشست دانست و در ادامه حسين فرحبخش، تهيه کننده عرصه سينما گفت: اولين فيلم من سال 65 ساخته شد و به نوعي براي اولين بار بود که فيلم طنز در سينماي ايران وارد شد و بعد از آن فيلم کما را ساختم.
وي افزود: يکي از مشکلاتي که مسوولين و منتقدين دارند اين است که زمانيکه فيلم اکشن مي‌ساختيم، مي‌گفتند خوب نيست و اين باعث شد کارگردان‌ها کمتر به اين ژانر ورود پيدا کنند. اين باعث شد کساني در اين حوزه فيلم بسازند که سينماي اکشن را به سطح مي‌کشانند.
فرحبخش علت ساخته نشدن فيلم‌هاي خوب در ژانر اکشن را انتقاد روشنفکرنماها دانست و تصريح کرد: سينماي کمدي هم به علت فضاي افسردگي در جامعه وارد سينما شد و دوباره همان اتفاق سينماي اکشن تکرار شد و کارگردان‌هاي خوب به سمت آن نرفتند.
تهيه‌کننده فيلم قصه شاه پريون ادامه داد: منتقدين فيلم‌هاي خوب و بد را تفکيک نکرده و مسئولين نيز حمايتي از فيلمسازان خوب در عرصه کمدي و طنز نکردند. بايد از افرادي که خالصانه براي سينما زحمت مي‌کشند تقدير کرد.
فرحبخش اضافه کرد: ما به معناي واقعي در ايران سينما نداريم. روشنفکرنماها دهه 60 را دوره طلايي سينما مي‌دانند و من برعکس آن را دوران ننگ سينماي ايران مي‌دانم. چون در آن زمان اجازه نمي‌دادند فيلم زيادي توليد شود و فروش خوب آن دوره هم به علت نبودن امکانات تفريحي بود.
وي تاکيد کرد: سينماي ملي آيينه تمام نماي جامعه است و مسئولين با ايجاد امنيت فرهنگي و حمايت از فيلمسازان مي‌توانند روند فيلمسازي را در جهت منتقدين واقعي هدايت کنند. يک فيلمساز نبايد دغدغه ذهني داشته باشد و اين امنيت فرهنگي است که منجر به آن مي‌شود.
کامران قدکچيان کارگردان سينما که به تازگي فيلم قصه شاه پريون به کارگرداني او اکران شده گفت: ما در سينما هميشه دچار آب و هواي متنوع مي‌شويم. وقتي رييس صدا و سيما مي‌گويد؛ برنامه هاي طنز و فکاهي را زياد کنيد، يعني جامعه از يک سري شرايط رنج مي‌برد و قرار است رسانه‌ها آن را نرم کنند.
وي تاکيد کرد: رسانه‌ها در اين زمان بايد سرگرمي و تفريح افراد را بالا ببرند تا مردم از مشکلات و دغدغه‌هاي اقتصادي و سياسي خود دور شوند. در اين شرايط سينما قطعا بايد يک قدم فراتر بردارد تا بتواند مخاطب را جذب کند.
قدکچيان با اشاره به اينکه مردم براي سينما رفتن بايد هزينه کنند و کار طنز در سينما سخت تر از تلويزيون است اضافه کرد: پس فيلمسازان طنز، مبتذل‌تر از تلويزيون فيلم مي‌سازند تا فيلمشان به فروش برسد.
وي تصريح کرد: اينجا ايران است و سينماي ما هم شکل خومان است.ما عادت کرديم که به آدم‌هاي ضعيف‌تر خرده بگيريم و شهامت ارزيابي صادقانه را نداريم. اگر قرار است فرهنگسازي شود بايد شهامت انتقاد از همه فيلم‌ها را داشته باشيم.
قدکچيان اتفاق سينماي ايران را يک اتفاق متاثر از اقتصاد دانست و تاکيد کرد: افراد براي سينما رفتن مجبورند دست به انتخاب بزنند و يک فيلم را ببينند و اين تنها دليلش مشکلات اقتصادي مردم است.
نيوشا ضيغمي بازيگر جوان عرصه سينما، در اين نشست از انتقادهاي مخرب مطبوعات اظهار ناراحتي کرد و افزود: مدتي است که هر اتفاقي در سينما مي‌افتد اولين نکته را به بازيگران نسبت مي‌دهند اما اتفاقي که در سينماي ايران رخ مي‌دهد فراتر از اين حرف‌هاست.
وي ادامه داد: دغدغه ما ژانر کمدي است که بسيار ارزشمند است و به غلط تعبير شده که فيلم‌هاي ژانر کمدي بي ارزش است. در صورتي که نحوه ساخت فيلم مهم است.
ضيغمي اشاره کرد: بازيگران نمي‌توانند مسير کاري را انتخاب کنند. چون اصلا قاعده‌اي در سينما وجود ندارد. فيلم‌هايي که من بازي کرده بودم تا 7 سال مداوم توقيف مي‌شد و من بعد از يک سال و نيم کار نکردن در فيلم قصه شاه پريون بازي کردم.
وي با بيان اينکه به کمک همسرش به سمت فيلمسازي و سرمايه‌گزاري در عرصه سينما رفته است اضافه کرد: من براي سينما احترام قائلم و براي آن سرمايه گزاري کردم. چون عاشق سينما هستم و رسالت فرهنگي را مي‌فهمم.
ضيغمي عنوان کرد: ما بايد فيلم موثر بسازيم براي جواناني که بي‌انگيزه هستند. فيلم قصه شاه پريون در شرايطي که مشکلات جامعه را مي‌بينيم، يک فيلم سرگرم کننده و مفرح است.
وي تاکيد کرد: من مي‌توانستم بازيگر بهتري باشم اما مسير حرفه‌اي سينماي ايران طور ديگري است و براي من که دو بار کانديد شدم هيچ اتفاقي نيفتاد.
خسرو نقيبي منتقد ميهمان اين برنامه گفت: ما تا سال 86 يک اشتباه استراتژيک کرديم و به عنوان اصحاب رسانه به علت ايده آل گرا بودن اين بلا را برسر سينما آورديم. با همه به يک شکل برخورد کرديم و فرق خوب و بد را تشخيص نداديم.
وي افزود: سينماي ايران در دهه 60 مسيري را طي کرد که شبيه يک گلخانه بزرگ بود و سينماي کمدي که الان در آخر دهه 80 به آن رسيديم، سينماي بيماري است. چون هيچ ارتباطي با اجتماعش ندارد.
