به گزارش «شهر»، حميد سوري در نخستين نشست دو سالانه با موضوع «تاملاتي در وجوهي از مجسمهسازي معاصر ايران و جهان» که ديروز شنبه هفتم آبان در سالن گوشه فرهنگسراي نياوران برگزار شد، سخنراني كرد.
سوري در اين نشست با اشاره به برگزاري نمايشگاهها، كارگاهها و سمپوزيومهاي متعدد مجسمهسازي گفت: امروز شاهد يك تحول اساسي و فعاليتهاي فراوان در زمينه مجسمهسازي معاصر هستيم و برگزاري نمايشگاهها و كارگاههاي مختلف حكايت از اين دارد كه بهويژه نسل جديد با فعاليت خود يك عقب ماندگي تاريخي را جبران ميكند.
سوري ادامه داد: مجسمهسازي ما از نظر تئوريك ضعفهاي زيادي دارد؛ اما با همه محدوديتهايي كه مجسمهسازي ما دارد و نبود تاريخ غني و الگوهاي مناسب و بيمهريهايي كه به مجسمهسازي ميشود، امروز مجسمهسازي در گذار تحولي اساسي است.
وي افزود: مجسمهسازي معاصر ايران در سالهاي اخير تجربهگراييهاي فوقالعادهاي را از سر ميگذارند تا به يك زبان و بيان جديد برسد.
نگاه معاصر در ششمين دوسالانه ملي مجسمهسازي
سوري با اشاره به نگاه معاصر در ششمين دوسالانه ملي مجسمهسازي گفت: ششمين دو سالانه مجسمهسازي نقطه خوبي براي گذار به مجسمهسازي معاصر است و برگزاركنندگان به اين نتيجه رسيدند كه معاصرتر بينديشند و هيات انتخابي را برگزيدند كه با نگاه معاصرتر آثار را بررسي و انتخاب كند.
سوري با اشاره به هنر معاصر گفت: منظور از معاصر همزماني نيست و هنر معاصر واژهاي، مانند يك سبك و ژانر است، واژه فراگيري كه نوعي از هنر را نشان ميدهد كه با هنر سنتي و مدرن تمايز دارد اما اطلاق واژه معاصر ارزشگذاري بر اثر يا نوعي از آثار نيست.
وي با اشاره به چند نمايشگاه مجسمه كه در دو سال اخير در جهان برگزار شده است به مشخصههاي مجسمهسازي معاصر جهان پرداخت و گفت: هنر معاصر تلاش ميكند از مرزبنديهاي مصنوعي خلق شده در دوران مدرن فاصله بگيرد. هنر معاصر نميخواهد به نابگرايي و مرزبندي مصنوعي دوران مدرن تن دهد، بنابراين در مجسمهسازي معاصر، مجسمهسازي در گستره وسيعتري معنا پيدا ميكند و در مواد و تكنيك و ... تنوع دارد.
خود انعكاسي؛ بخشي از هنر معاصر
سوري «خود انعكاسي هنر» را بخشي از هنر معاصر خواند و گفت: بخشي از هنر معاصر خود انعكاسي است و اثر به خود هنر ميپردازد، يعني هنر درباره هنر است. اين گرايش از امپرسيونيستها آغاز شد اما از دوره پست مدرن و معاصر اين خود انعكاسي به سياست هنر، اقتصاد هنر و ديگر زمينهها نيز ميپردازد. امروز آثار زيادي را ميبينيم كه درباره هنر است و ميخواهد بنيانهاي هنر را زير سوال ببرد تا تعريفهاي جديدي ارائه كند. به عنوان مثال آثاري در جهان ارائه شد كه يادمانها به مفهوم سنتي را زير سوال برد.
اين مدرس هنر در ادامه گفت: مجسمهسازي در تلقي معاصر فراتر از شي است و ميتواند از كلمات ، صدا، نور، رنگ و ... استفاده كند و شكلهاي مختلفي را به كارگيرد و ويدئو، پرفورمنس و چيدمان ميتواند به عنوان مجسمه مطرح شود. در مجسمهسازي معاصر فضاي اطراف مجسمه و زمينه آن اهميت دارد و مجسمه به شي محدود نميشود.
سوري ادامه داد: پرسش كردن به جاي پاسخ دادن از مشخصههاي آثار هنري معاصر است و هنر معاصر پرسشهايي مطرح ميكند كه قطعيتها را زير سوال ميبرند و با پرداختن به هنر، قطعيتهاي هنر را زير سوال ميبرند.
سوري با اشاره به هنر مفهومي گفت: يك سوءتفاهم درباره هنر مفهومي در ايران وجود دارد كه هنر مفهومي، به تصوير كشيدن يك ايده تلقي ميشود.
سوري افزود: مجسمهسازي معاصر ايران فراتر از ششمين دو سالانه ملي مجسمهسازي است و نسل جديد مجسمهسازي با توانايي و خلاقيت در حال فعاليت است و اين بيانگر گذار به مجسمهسازي معاصر است.
بينال، جايي براي ارائه هنر معاصر
وي در ادامه گفت: تعريف بيينال اين است كه پيشروترين و معاصرترين آثار در آن ارائه شود و آثار هنري سنتي و مدرن و ديگر آثار ميتواند در نمايشگاههاي سالانه ارائه شود . بيينال جايگاه انديشمندترين هنرمندان است كه نگاه ويژهاي به خود هنر دارند و به دنبال سليقههاي موجود نيستند؛ بلكه ميخواهند سليقههاي جديد در هنر تعيين كنند.