به گزارش خبرنگار شهر، سيدعبدالباقي طباطبايي، فرزند مرحوم علامه طباطبايي در مراسم بزرگداشت اين فيلسوف و عالم شهير كه شامگاه شنبه در فرهنگسراي ابن سينا برگزار شد، با اشاره به اينكه مرحوم پدرش در سال 1281 شمسي در محله كبود تبريز به دنيا آمد، گفت: متاسفانه علامه طباطبايي در سال‌هاي كودكي پدر و مادر خود را از دست داد و توسط خدمتكاران كه از خيلي پيش‌تر در منزل پدري خدمت مي‌كردند، بزرگ شد.
فرزند علامه طباطبايي تصريح كرد:به گفته مرحوم پدرم، وي در دوران جواني خيلي از درس معلم سرخانه خيلي لذت نمي‌برد كه موجب اعتراض معلم وي شده و او تحت تاثير اين اعتراض به راز و نياز با خدا مي‌پردازد، و از خداوند مي‌خواهد كه شوق درس را در وجود او بيندازد.
وي ادامه داد: بعد از چند صباحي همينطور مي‌شود؛ طوري كه علامه مي‌گفت آنچنان اشتياق درس خواندن در من افتاد كه تا پاسي از شب به مطالعه مي‌پرداختم.
عبدالباقي طباطبايي با بيان اينكه علامه در سال 1302 همسري اختيار مي‌كند، افزود: وي 2 سال بعد يعني در سال 1304 به همراه همسر و برادر خود براي ادامه تحصيل به نجف مي‌رود كه در آنجا با آقاسيدعلي قاضي آشنا مي‌شود و تا 10 سال قاضي به تربيت وي در سير و سلوك مي‌پردازد.
وي خاطرنشان كرد: در سال 1314 وقتي رضا شاه صدور ارز از كشور را ممنوع مي‌كند، به دنبال آن ارسال پول از ايران براي علامه غيرممكن شد، و در اين زمان بود كه علامه دچار مشكل بسيار مي‌شود و به گفته خودش، مجبور به فروش تمام اثاثيه منزل شد و در نهايت به تبريز باز مي‌گردد.
او با بيان اينكه علامه بعد از بازگشت از تبريز به خاطر مخروبه شدن املاك پدري مجبور به بازسازي آنها مي‌شود، افزود: مرحوم پدرم، حدود 10 سال از عمر خود را صرف بازسازي املاك و باغ‌هاي پدري مي‌كند كه از اين دوران به عنوان دوران بطالت ياد مي‌كند، چرا كه كمترين يافته‌هاي علمي در اين دوران براي او شكل گرفت.
فرزند ارشد علامه طباطبايي اظهار داشت: پدر در سال 1324 در سفري كه به قم و مشهد مي‌رود در راه از حوزه علميه قم ديدن مي‌كند و اظهار علاقه‌مندي براي حضور در حوزه علميه قم موجب شد تا در اسفند همان سال به قم عزيمت و تا پايان عمر در آنجا اقامت كند.
طباطبايي ادامه داد: علامه در قم ابتدا به تدريس فقه و اصول پرداخت، اما به فاصله كوتاهي متوجه شد كه زمينه فقه و اصول در اين شهر بالاست و بر خلاف آن دروس تفسير قرآن و فلسفه ضعيف تدريس مي‌شد. به همين دليل شرح دروس خود را تغيير داد و مشغول به تدريس فلسفه و تفسير در قم شد.
وي گفت: مرحوم پدر بسيار فشرده و پرمحتوا درس مي‌گفت و هيچ گاه حاضر نمي‌شد با بلندگو صحبت كند و به جز روز عاشورا در تمام ايام سال مشغول پژوهش و آموزش بود.
