-
- |
-
- |
-
- |
-
- |
-
شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۲۲:۳۹
ساعت : ۲۲:۳۹
به گزارش«شهر»، به نقل از پايگاه اطلاع رساني آيت‌الله تهراني، ايشان با اشاره به راويتي از پيامبر(ص) که ماه رجب را ماه استغفار امّت خود خوانده است، بر ريزش رحمت الهي بر برندگان در اين ماه تأکيد کرد.
گزيده‌اي از سخنان اين استاد اخلاق به مناسبت فرا رسيدن ماه نوراني رجب در پي مي‌آيد:
روي عَنِ الباقِرِ (عَلَيهِ السَّلامُ) قال: لجابر الجُعفي، يا جابرَ: «مَن هذَا الَّذي سَأَلَ اللَه تَبارَکَ وَ تَعالي فَلَم يُعطِهِ أَو تَوَکَّلَ عَلَيهِ فَلَم يَکفِهِ أَو وَثِقَ بِهِ فَلَم يُنجِهِ» [بحارالانوار، جلد68، صفحه 138]
اي جابر! چه کسي از خداوند تبارک و تعالي درخواستي کرده و خداوند درخواست و خواهش او را نپذيرفته و به او عطا نکرده است؟ يا اينکه چه کسي به خداوند توکّل و تکيه کرده و خداوند او را کفايت ننموده است؟
شرح
از حضرت باقر (عليهالسلام) روايت شده است که حضرت به جابر جُعفي فرمودند: اي جابِر! چه کسي است که از خداوند در خواست کند و خداوند به او عطا نکند؟!
حضرت مي خواهند بفرمايند که چنين چيزي نشدني است؛ «مَن هذَا الَّذي سَأَلَ اللَه تَبارَکَ وَ تَعالي فَلَم يُعطِهِ»، به تعبير ما يعني کسي را به من نشان بده که از خدا در خواست کرده و خدا به او عطا نکرده باشد؟!
«وَ مَن يَتَوَکَّلَ عَلَيهِ فَلَم يَکفِهِ»، نشانم بده ببينم! کيست که کارش را به خدا واگذار کند و خداوند او را کفايت نکرده و کارش را انجام ندهد؟!
«وَ مَن وَثِقَ بِهِ فَلَم يُنجِهِ» نشانم بده ببينم! کيست که اعتماد به خدا کند و تکيه گاهش خدا باشد، امّا خدا او را نجات ندهد و از گرفتاري رهايي نبخشد؟!
در اينجا سه سؤال پشت سر هم مطرح شده است؛ اگر کسي واقعاً از خداوند درخواست کند و غير او را کارساز نداند، خدا هم عطا مي‌کند، هم کفايت مي‌کند و هم او را نجات مي بخشد؛ در اين شکّي نيست!
بله! در هر زماني اين طور است؛ امّا در برخي ظرفهاي زماني اجابت تسريع مي‌شود؛ برخي مکانها هم همين طور هستند، مثلاً در مشاهد مشرّفه، مساجد و... زمانها نيز مانند مکانها، در سرعت اجابت مدخليّت دارند.
يکي از زمان‌هايي که در بين سال به اين مطلب اختصاص دارد، «ماه رجب» است. در روايتي از پيغمبراکرم است که حضرت فرمودند: خداوند، فرشتهاي را در آسمان هفتم قرار داده است که: «يُقالُ لَهُ الدّاعي»، اسمش «جارچي» است. «داعي» به معناي جارچي، يعني کسي که کارش جار زدن است.
وقتي ماه رجب وارد مي‌شود، اين فرشته از شب تا به صبح فرياد مي‌زند:
«طُوبي لِلذّکِرين طُوبي لِلطّائِعينَ»، خوشا به حال کساني را که در اين ايّام و شبها به ياد خدا بوده و ذاکر الله تعالي هستند و از او اطاعت ميکنند. «وَ يَقُولُ اللهُ تَعالي»، آن ملک ميگويد: خداوند شبهاي ماه رجب مي‌فرمايد: «وَيَقُولُ اللهُ تَعالي اَنَا جَليسُ مَن جالِسَني»، من هم‌نشين کساني هستم که با من هم‌نشين شوند!
«وَ مُطيعُ مَن اَطاعَني»، اين خيلي بالاست! اطاعت ميکنم کساني را که از من اطاعت کنند!
«وَ غافِرُ مَن اَستَغفَرَني»، مي آمرزم کساني را که از من درخواست غفران و آمرزش نمايند!
«اَلشَّهرُ شَهري وَ اَلعَبدُ عَبدي وَ الرَّحمَة رَحمَتي»، اين ماه، ماه من است! بنده، بند? من است! و رحمت، رحمت من!
«مَن دَعاني في هذَا الشَّهر ِ اَجَبتُهُ»، هر کس در اين ماه، مرا بخواند و صدايم بزند، جوابش مي گويم!
«وَ مَن سَئَلَني اَعطَيتُهُ»، اگر کسي از من درخواستي کند به او عطا مينمايم!
«وَ مَن ِ اَستَهداني هَدَيتُهُ»، اگر کسي از من راهنمايي بخواهد او را راهنمايي ميکنم!
اين روايت، روايت مفصّلي است. مي‌فرمايد: من اين ماه را ريسماني بين خود و بندهام قرار داده‌ام، «وَ فَمَنِ اعتَصَم َ بِهِ وَصَلَ اِليَّ»، هر کس اين ريسمان را بگيرد، به من مي رسد. ماه رجب، ماه خداوند، ماه رحمت خداوند و وسيلهاي براي رسيدن به خداوند ميباشد.
در روايتي امام صادق(عليهالسلام) از پيغمبر اکرم نقل مي فرمايد که: ماه رجب، ماه استغفار امّت من است؛ بعد مي‌فرمايد: رجب را «اَصبّ» گويند، چون رحمت خدا در اين ماه به امّت من زياد ريزش مي‌کند؛ ماه رجب چنين ماهي است.
لذا حضرت فرمودند: زياد در اين ماه بگوييد: «اَستَغفُرِ اللهَ وَ اَسئَلُهُ التَّوبَةَ»؛ ايشان براي استغفار ديگر سقف هم نمي‌گذارند، بلکه مي‌فرمايند: زياد استغفار کنيد و در اين ماه از رحمت الهي که بر شما ريزش مي‌کند بهره بگيريد!
