نسل سومي‌ها از جنگ تحميلي چه مي‌دانند؟

به گزارش خبرنگار اجتماعي شهر، 24 سال از پايان جنگ تحميلي مي‌گذرد. امروز افراد زير 25 سال نزديک به نيمي از جمعيت کشور را تشکيل مي‌دهند. نسل جوان نسبت به گذشته و آن روزها چه شناختي دارند. چه تصويري از دفاع مقدس در ذهن آن‌ها است. چه نگاهي به جانبازان و خانواده شهدا دارند. بدون پيش‌داوري به صحبت با تعدادي از نسل سومي‌ها پرداخته‌ايم.

کسي که براي وطنش از خودگذشتگي مي‌کند قهرمان است

ياشار 18 ساله / پدرش 2 سال در خط مقدم بوده است:

چند داستان از جنگ خواندم. اما بيشتر اطلاعاتم از شنيده‌هاي مدرسه و تلويزيون است. تنها فيلم جنگي در ذهنم، اخراجي‌ها است اما فکر نمي‌کنم تصوير واقعي جنگ باشد.

من اطلاعات تاريخي ندارم. در اين حد مي‌دانم که براي سرنگون کردن ايران در 31 شهريور 59 شروع شده است. به نظرم جنگ خيلي طولاني بوده، 8 سال زياده بايد زودتر تمام مي‌شد.

من رزمنده‌ها را چه کسي که رفته سالم برگشته چه کسي که جانباز و شهيد شده است را يک قهرمان مي‌دانم. کسي که به خاطر دفاع از خانواده و وطن خودش از خودگذشتگي مي‌کند قهرمان است و من به آن‌ها افتخار مي‌کنم.

در مورد احترام به خانواده شهدا و جانبازان مثل هرکسي که داراي احترام هستند، به آن‌ها نگاه مي‌کنم.

احترام به خود اشخاص بر مي‌گردد ربطي به خانواده‌اشان ندارد.

از زندگي شهيد چمران پراکنده اطلاعاتي دارم اما شخصيت خاصي برايم الگو نيست.

اگر جنگ شود مردم اتحاد بيشتري نشان مي‌دهند اما فکر نکنم باز هم مثل آن سال‌ها باشد. البته من که آن سال‌ها را نديدم فقط آنچه شنيدم و به ما انتقال دادن اين بوده که مردم خيلي از خود گذشتگي کردند.

جنگ هم مثل بقيه چيزها سراسر مثبت و منفي نيست اما به ما واقعيت‌ها را نمي‌گويند.

من وقتي اسم راهيان نور مي‌آيد ياد چپ شدن اتوبوس مي‌افتم در نتيجه فعلا ترجيح مي‌دهم به اين برنامه نروم.

ساختن فيلم حماسي را بايد از آمريکايي‌ها ياد گرفت

علي 18 ساله /

از جنگ اطلاعات خاصي ندارم. خواندني در کار نبوده، هرچه مي‌دانم از شنيده‌هايم در جمع دوستان است. شهيدان و جانبازان قهرمان ملي ما هستند، وقتي به شهيدان فکر مي‌کنم که از جان‌شان مايه گذاشتند و از خانواده‌شان گذشتند به آن‌ها افتخار مي‌کنم.

من بعيد مي‌دانم اگر دوباره جنگ شود مثل آن زمان مردم فداکاري کنند. امروز جوانان خيلي تغيير کردند. حال و هوايشان فرق کرده.

در مدرسه مي‌بينم که دانش‌آموزان اطلاعي راجع‌به اين موضوعات ندارند. احترام و علاقه‌شان هم به اين مسائل کمتر است. بالاخره ديدگاه‌ها فرق کرده است.

مطالعه هم که پايين است و کتاب‌خوان کم است در نتيجه بچه‌ها از اين مسائل چيزي نخوانده و نمي‌دانند.

آمريکايي‌ها وقتي راجع‌به يک جنگ فيلم مي‌سازند آنچنان حماسي و زيبا است که آدم دوست دارد دوبار تماشا کند. اما فيلم‌هاي سينما و تلويزيون ما اين جذابيت‌ها را ندارد.

هم‌نسلي‌هاي من ميلي به دانستن ندارند

الهام 21 ساله / دانشجوي معماري / پسرخاله‌اش شهيد شده است/

من هيچ مطالعه‌اي در زمينه دفاع مقدس نداشتم. کتابهاي زيادي را در دانشگاه و اين طرف آن طرف ديدم. اما بيشتر از چند صفحه مطالعه نکردم. اکثر کتاب‌ها جذابيتي برايم نداشتند. در مدرسه هم راجع به زندگي شهيدان حرف‌هايي ردو بدل مي‌شد اما من شخصا علاقه‌اي ندارم به اين موضوعات. وقتي فيلم جنگي مي‌بينم حالم گرفته مي‌شود. کلا هر چيزي که به جنگ مربوط باشد برايم ناراحت کننده است.

در خانواده ما پدرم خيلي به اين موضوع اهميت مي‌دهد و احترام زيادي براي شهدا و جانبازان قائل است، اما بقيه خانواده ما مثل من هستند و مي‌دانم اطلاع و علاقه‌اي به اين حرف‌ها ندارند. يکي از خواهرام چند سال پيش با کاروان راهيان نور به مناطق جنگي رفته بود اما الان مي‌دانم ديگر علاقه‌اي به اين بحث‌ها ندارد.

چون علاقه ندارم به اين مطالب دقيق گوش نمي‌دهم. به نظرم بيهوده است. تنها حس ناراحتي دارم. حسي که نسبت به شهدا و جانبازان دارم ناراحتي است.

بهشون احترام مي‌گذارم اما به نظر من شهيدان صد در صد جاشون از همه بهتر است حالا چه دليلي داره فرزنداشون سهميه داشته باشند. پدرشان شهيد شده است. چرا بايد فرزندشان سود ببرد.

من حس مشخصي راجع به افرادي که جنگ رفتن ندارم. فقط برايشان ناراحت هستم. نسبت به وضعيتي که دارند.

هم نسلي‌هاي من اغلب بيشتر از من نمي‌دانند و کلا ميلي به دانستن ندارند. اگر دوباره جنگ شود در وضعيت کنوني مردم مانند گذشته پشت سر هم نيستند. فکر مي‌کنم همه چيز عوض شده است.

از آن‌ها که انتظار نمي‌رود، جبهه خواهند رفت

حامد 23 ساله / دانشجوي عمران /

يک بار تجربه راهيان نور را دارم. من شخصا علاقه داشتم مي‌خواستم ببينم اگر آن زمان بود مي‌رفتيم يا نه. فکر مي‌کنم حضور در آن حال و هوا يک جور خود سازي است.

از خاطرات جنگ پراکنده مطالعه داشته‌ام. بيشتر اطلاعاتم از جلسات بسيج است و چيزهايي که شنيدم. زياد روي اطلاعات تاريخي دقيق نبودم و تنها کليات را مي‌دانم. در مورد تاريخ جنگ هم ضد و نقيض زياد شنيده‌ام اما دنبال نکرده‌ام.

من براي جانبازان و شهدا احترام ويژه‌اي قائلم. آن‌ها قهرمان ملي ما هستند.

به نظر من اگر امروز جنگ شود با آن چيزهايي که من در دانشگاه ديدم فکر مي‌کنم بعضي‌ها که انتظار مي‌رود کمتر شرکت کنند و آن‌هايي که انتظار نيست مي‌روند جبهه. مردم مثل گذشته پشت هم هستند.

بحث‌هايي که راجع‌به جنگ اطلاعات مي‌دهند زياد جذاب نيست. فيلم جنگي مون شده طنز. جوانان هم به دفاع مقدس به طنز نگاه مي‌کنند. از برنامه‌هاي يادمان شهدا مثل گذشته استقبال نمي‌شود. افرادي که براي صحبت مي‌آيند جذاب صحبت نمي‌کنند. خشک حرف مي‌زنند. جذابيت آن طرف، ماهواره و اينترنت خيلي بيشتر است. همين شده هم نسلي‌هاي من کمتر اين موضوعات را پيگيري مي‌کنند.

دراين‌باره بخوانيد:

شهيد همت‌ها شناسنامه ما هستند