مي خواستي نري جنگ!

يک جانباز هشت سال جنگ تحميلي در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي شهر گفت: گاهي در بين مردم اين جمله را مي‌شنوم: «مي‌خواستي نري جنگ!» يا مي‌گويند «ما خودمان جانباز و شهيديم!» البته همه اين طور برخورد نمي‌کنند. سال‌ها پيش بار اول که در آسايشگاه، از يک پرستار اين بي تفاوتي را ديدم، برايم بسيار سخت بود. اين روزها نيز گاهي در طول يک کار اداري يا در مطب دکتر اين مطلب را مي‌شنوم. اما ديگر شنيدن اين حرف‌ها برايم تازگي و رنجشي ندارد.

جانبازان از مردم جدا نيستند

وي مي‌افزايد: من راجع‌به اين رفتار قضاوت نمي‌کنم. مردم هم گرفتاري‌هاي خودشان را دارند، نمي‌شود به آن‌ها خرده گرفت. شايد مشکلاتي وجود داشته باشد اما من معتقدم مردم خوبي داريم. جانبازان هم از مردم هستند، ما از آن‌ها جدا نيستيم. با وجود همه مشکل‌ها من از راهي که رفته‌ام اصلا پشيمان نيستم. من 26 سال است که روي ويلچير نشسته‌ام تا مردم بتوانند آزادانه روي پايشان بايستند. من

دلخور از روزگار و نه از مردم

اين جانباز با اشاره به مشکلات اقتصادي اظهار داشت: وقتي هر روز قيمت اجناس دو برابر مي‌شود و مردم دغدغه معيشت دارند نمي‌توان انتظار داشت به اين مسائل توجهي داشته باشند. چه کسي فرصت فکر کردن به اين مسائل را دارد. ذهن مردم درگير روزمره و گذران زندگي است. شايد از روزگار دلخور باشم اما از مردم نه، من به معناي واقعي مردم را دوست دارم.

دراينباره بخوانيد:

شهيد همت‌ها شناسنامه ما هستند