يک جانباز در گفتوگو با خبرنگار شهر درباره مشکلات جانبازان گفت: بنياد شهيد، تشکيلات و اداره بزرگي دارد؛ براي هر موضوع يک مسئول و اتاق درست کردهاند. قبلا يک نفر همه کارها را پيش ميبرد. در حال حاضر کاغذ بازي و کارهاي اداري روند کندي پيدا کرده و نياز به پيگيري زياد دارد. براي يک ويلچير بايد نامه نگاري کنيم و سه سال در نوبت باشيم.
جانبازان اجارهنشين آسايشگاه اند
وي افزود: سالها به جانبازان گفته ميشد که گوشهگير نباشند و در جامعه حضور پيدا کنند. اما وقتي جانبازان مشغول به کار شدند؛ بنياد شهيد حقوقشان را قطع کرد. در مجموع جانبازان با شرايطي که داشتند و با اين وضعيت ترجيح دادند در خانه بمانند. به مرور از کارکردن فاصله گرفتند. در حال حاضر از جانبازاني که از خدمات آسايشگاه ثارالله استفاده ميکنند، مبلغي به عنوان حق استفاده از اين امکانات کسر ميشود و در حقيقت جانبازان براي حضور در اين مکان اجاره ميپردازند. حال اينکه اين آسايشگاه امکانات ويژهاي هم ندارد و اغلب جانبازان تنها يکي دو روز در هفته در آسايشگاه حضور دارند.
اين جانباز با اشاره به مشکلات رفت و آمد جانبازان قطع نخاع افزود: در آسايشگاه حتي وقتي به مراسم و جايي دعوت ميشويم کسي نيست که ما را به اين مراسمها ببرد. بعضيها فکر ميکنند ما راننده تمام وقت داريم. اما هيچکدام صحت ندارد. حتي براي تامين داروها مشکلات خاص خودمان را داريم. بيمه يک داروخانه را در تهران به اين بزرگي معين ميکند؛ براي ما دسترسي به اين داروخانه آنقدر مشکل است که اغلب براي داروهاي مصرف معمول ترجيح ميدهيم داروها را آزاد خريداري کنيم.
واقعيت اين است که به اسم ما خيليها زمينهاي زيادي گرفتهاند و استفادههايي کردهاند، اما خود ما نه.
جانبازان اعصاب و روان و درد بيتوجهي
وي با اشاره به مظلوميت و عدم رسيدگي به بعضي از جانبازان گفت: گاهي درصد جانبازي به درستي تشخيص داده نميشود. درصد جانبازي رزمندهاي که دست يا پايش را در جنگ از دست داده است يا قطع نخاع شده است به راحتي ميتوانند تشخيص دهند. اما تشخيص درصد جانبازان اعصاب و روان با مشکلاتي همراه است. اين جانبازان شايد از لحاظ فيزيکي مشکلي نداشته باشند اما در عمل مشکلات عصبي و رواني برايشان محدوديتهاي زيادي به همراه دارد. در حق اين جانبازان کم لطفي شده است. امروز آنها براي گذران زندگي و درمانشان مشکلات بسياري دارند.
وقتي به يک جانباز شيميايي تهمت ميزنند
اين جانباز اظهار داشت: ما نمونه اين کم لطفيها را زياد داشتهايم. يکي از جانبازان شيميايي که به دنبال تعيين درصد جانبازي خود نرفته بود. چند سال پيش که مشکلاتش شديد شده بود به دليل هزينههاي سنگين مجبور شد که براي تعيين جانبازي مراجعه کند. کارشناسان به او تهمت زده بودند که شما نفت خوردهايد تا در آزمايشها جانباز شيميايي به نظر بياييد. اين حرف براي کسي که 5 سال جانش را کف دست گذاشته و در جبهه حضور داشته چقدر سنگين است. اين رفتارها دل ما همرزمان او را هم به درد ميآورد اما چه ميتوان کرد.
دراينباره بخوانيد:
نسل سوم از جنگ تحميلي چه ميداند