هر چهار ثانيه يک نفر فراموش مي‌کند

به گزارش گروه اجتماعي شهر، انجمن آلزايمر ايران گزارش داده که پيش بيني مي شود تا سال 2050 ميلادي، 115 ميليون نفر در جهان به اين بيماري مبتلا شوندو بر اساس آمار سال 2010، هزينه اقتصادي اين بيماري بالغ بر 604 ميليارد دلار است.

در هنگام بروز بيماري دمانس در عملکرد حافظه، تفکر و توانايي هاي فرد در انجام کارهاي روزانه اختلال ايجاد مي شود و بيماري آلزايمر شايعترين نوع دمانس است.

اين بيماري سالمندان بالاي 65 سال را بيشتر مبتلا مي کند و هر پنج سال تعداد مبتلايان در اين گروه دو برابر مي شود و اخيرا موارد زيادي از بيماران مبتلا به اين بيماري نيز گزارش شده است .

در ايران هنوز بيماري دمانس غربالگري نشده است و براساس آمار انجمن جهاني آلزايمر که در مجله لانست به چاپ رسيده شمار مبتلايان به بيماري دمانس در ايران حدود 250 هزار تا 300 هزار نفر تخمين زده مي شود.

محققان معتقدند که عوامل زيادي مانند سن، پيشينه ژنتيکي و روش زندگي مي توانند در شروع بيماري دخالت داشته باشـد.

مسئول امور بين الملل انجمن آلزايمر ايران در اين مورد گفت :در حال حاضر آمار دقيقي در ايران از مبتلايان به بيماري آلزايمر وجود ندارد و تخمين زده مي شود با توجه به جامعه سالمندي و افزايش اين قشر 450 هزار نفر به اين بيماري مبتلا باشند .

فرانه کابلي  اظهار داشت : در اين بيماري تغييرات باعث کوچک شدن مغز و نيز از بين رفتن سلول هاي مغزي مي شود و اين تغييرات پيش رونده و برگشت ناپذير است و سلول هاي سالم مغز را از بين مي برند.

کابلي با اشاره به دمانس اظهار داشت : در بيماري دمانس اختلال در نظم کارکرد مغز ايجاد مي شود و حدود 100 نوع دمانس شناسايي شده ولي از همه شايع تر بيماري آلزايمر است وعلايم آن از دست دادن حافظه ، قضاوت ، استدلال و تغييراتي در حالات و رفتار فرد است .

به گفته وي براي انواع دمانس درمان وجود ندارد ولي داروهايي که در بازار وجود دارد در روند درمان برخي از بيماران تاثير گذار است .

کابلي افزود: عوامل ژنتيکي فقط در تعداد کمي از خانواده ها موجب اين بيماري مي شود و يک ژن به تنهايي مسئول بيماري آلزايمر نيست .

وي اظهار داشت : اخيرا انجمن جهاني آلزايمر در گزارش سال 2012 ميلادي خود از شرمساري بيماران مبتلا به دمانس در جوامع مختلف مبني بر اطلاع به ابتلاء به اين بيماري خبر داده است. در بخشي از اين گزارش آمده است نگاه منفي افراد و جامعه نسبت به دمانس و بيماري آلزايمر شرايط را براي انزواي افراد مبتلا و مراقبان آنان آماده کرده است و عوارض بيماري نيز به نوبه خود باعث طولاني شدن اين انزوا مي شود.

وي خاطرنشان کرد: شرمساري از ابراز بيماري به نگرش يا فکري به يک بيماري خاص گفته مي شود که فرد بيمار، خانواده يا اجتماع آن را باعث ننگ تلقي کند و اين عامل موجب مي شود که جامعه فرد مبتلا را نپذيرد و يا با او به صورت عادي برخورد نکند.

به گفته وي سياست دولت ها در منطقه و لايه هاي سازماني تا خانواده و فرد مبتلا را تحت تا ثير قرار مي دهد. شناخت بيماري و راه حل هاي احتمالي در هر سطح بسيار حائز اهميت است و بعضي از دولت ها و تشکل هاي غير دولتي در برخي از کشورها تلاش هاي مستمري را براي از بين بردن تبعيض بين معلوليت ها دنبال کرده اند .

کابلي گفت: ارتقاي کيفيت مراقبت در منزل و خانه هاي سالمندي ،آموزش و ارتقاي دانش پزشکان عمومي ،اجراي طرح ملي دمانس و بيماري آلزايمر وافزايش پژوهش در زمينه چگونه برشرم از ابراز بيماري غلبه کنيم از جمله راهکارهاي است که براي بيماران آلزايمر مفيد خواهد بود.

وي با بيان اينکه در هر جوامعي با برنامه ريزي مناسب براي مراقبت و حمايت از اين بيماران بايد تدابيري انديشيده شود، گفت : چند سال است که پيش نويس طرح ملي دمانس در کشور توسط انجمن آلزايمر ايران نوشته شده است و با توجه به جامعه سالمندي کشور و افزايش مبتلايان به اين بيماري بايد آينده نگري و برنامه هاي حمايت از اين بيماران تهيه شود تا بخشي از گرفتاري خانواده ها برطرف شود که اين نيازمند همدلي و همکاري تمامي سازمان ها ، نهاد ها و مردم است .

کابلي خاطرنشان کرد : متوليان بهداشت و سلامت در هر کشور بايد براي اين دسته از بيماران برنامه ريزي کنند تا با کاهش هزينه دولت تعداد کمتري از افراد مبتلا به بيمارستان يا خانه هاي سالمندي مراجعه کنند و به جاي آن وقت بيشتري را در بين افراد جامعه خود سپري کنند.