يکشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۹:۰۱
کد خبر: ۵۷۷۶۷
|
تاریخ انتشار: ۰۱ آذر ۱۳۹۱ - ۰۹:۲۹
گفت‌و‌گوي شهر با بازيگر تئاتر و تلويزيون/
بازيگر تئاتر و تلويزيون معتقد است كه اگر آثار نمايشي از جمله مضامين مذهبي با نگاهي متفاوت ارائه شوند، محدود و مقيد به مناسبت خاص نمي‌شوند.

سعيد داخ در خصوص نمايش جديد خود در گفت‌و‌گو با خبرنگار فرهنگي «شهر» تصريح كرد: در حال آماده سازي نمايش «راز كهن» هستيم و اين نمايش را 28 آذر ماه در تالار وحدت اجرا خواهيم کرد.

 

وي با اشاره به بازي دانيال حكيمي در نمايش «راز کهن»، در خصوص مضمون آن، اظهار داشت: نمايش «راز كهن» در خصوص مضامين ماه محرم است ولي جزو نمايش‌هايي محسوب مي‌شود كه نگاه نو به ممفاهيم و موضوعات محرم دارد.

  

 بازيگر سينما، تلويزيون و تئاتر با اشاره به اينكه اين اثر را محمدرضا كوهستاني نوشته و به مقوله شمر و عباس مي‌پردازد، گفت: موضوع نمايش «راز كهن» بحث جديدي است كه در مورد زواياي پنهان آن بسيار كم شنيده‌ايم؛ به دليل اينكه در مورد آنها تا به حال كم صحبت شده است. در اين نمايش شمر پيش حضرت ابوالفضل العباس مي‌آيد، امان‌نامه را مي‌آورد، مي‌گويد كه خواهر زاده به تو امان‌نامه مي‌دهيم و از تو پشتيباني مي‌كنيم و ادامه ماجرا در اين نمايش شكل مي‌گيرد.

   

سعيد داخ كه خود طراح و كارگردان هنرهاي حركتي است؛ به رجب پور به عنوان طراح حركت در اين نمايش اشاره كرد و گفت: در «راز كهن»، گروهي 17 نفره دو بازيگر نمايش را همراهي مي‌كنند.

 

داخ با تاكيد بر موافقت خود با اينگونه پرداخت‌ در زمينه‌هاي مضامين مناسبتي و مذهبي نمايش‌ها از جمله آثار مرتبط با محرم، گفت: اگر قرار است حرفي راجع به اين وقايع بزنيم حرف‌هايي را بايد بزنيم كه عموم مردم كمتر راجع به آنها شنيده باشند و يا اينكه اصلا در اين رابطه چيزي نمي‌دانند، در غير اين صورت مقوله‌اي را كه همه مردم مي‌دانند گفتنش از طرف هنرمندان و نويسندگان اتفاق تازه و كارآيي را به وجود نمي‌آورد. بنابراين همانطور كه گفتم ما بايد قصه‌هايي را كه مخاطبان از آنها آگاهي‌هاي ناقصي دارند، كار كنيم. مثلا در همين راستا سال گذشته نمايش با عنوان «عشق اتفاقي نيست كه بيفتد» از وحيد جليل‌وند اجرا كرديم، اتفاقا قصه‌ آن هم جزو داستان‌هايي بود كه تماشاگران اصلا آن را نشنيده‌ بودند، يا به ندرت اين قصه را مي‌دانستند و بسيار مورد استقبال قرار گرفت.

 

اين بازيگر تئاتر و تلويزيون با تاكيد بر اينكه نوع قصه‌ها هستند كه آثار را از كار مناسبتي در مي‌آورد، گفت: به طوريكه ديگر بيان كردن داستان مورد نظر محدود و مربوط به مناسبت نمي شود چون در مورد چيزي صحبت و نمايش اجرا مي‌كنيم كه تا به حال در مورد آن گفته و مطرح نشده است؛ در حقيقت ديدگاهي در خصوص موضوعات از جمله مضامين مذهبي باز مي‌شود كه كسي تا به حال به اين ديدگاه توجهي نكرده است.

 

داخ با اشاره به اينكه اگر ما نگاه مناسبتي به موضوعات آن نداشته باشيم مي‌توان آثار مذهبي را در طول سال هم اجرا كرد، گفت: در واقع ما قصه‌اي را از مقطعي برداشتيم و حالا آن قصه را بررسي مي‌كنيم. بنابراين اين مقوله ديگر زاويه ديدش مناسبتي نيست. از جمله «بانوي آب و آيينه» كه مجري طرح آن بودم و در ارديبهشت ماه سال گذشته در تالار انديشه برگزار شد. در حقيقت اثر مذكور تقريبا نزديك دهه فاطميه براي اجرا آماده شد اما اجرايش در دهه فاطميه به پايان نرسيد و بعد از آن تاريخ، گروه نمايش اجراي عادي خود را طي كرد. با وجود اينكه مناسبت اين موضوع تمام شده بود ولي ما تعداد اجراي رسمي خود (30 اجرا) خود را برگزار كرديم. به طور كلي مقيد و محدود به آن مناسبت نشديم و اثر را ارائه كرديم.

نظر شما