به گزارش خبرنگار فرهنگي «شهر»، برنامه شب گذشته «هفت» (يك دي ماه) به بررسي شرايط اکران فصل پاييز با حضور مسعود فراستي و امير قادري و پرداختن به عملکرد شوراي عالي سينما اختصاص داشت.
در ابتدا مجري و سردبير برنامه با بيان اينکه از سينما چه انتظاراتي داريم و آيا مردم و سينماگران ما به قدرت فرهنگسازي اين مديوم واقف هستند، اظهار داشت: سينماي ايران در يک جامعه در حال توسعه ميتواند مثمر ثمر واقع شود. حذف سينما از سبد فرهنگي خانواده غفلت از تاثير اين هنر بر جامعه است.
حبيب اسماعيلي در ادامه، تلفني درباره عدم پخش فيلم «من و زيبا»، اظهار داشت: شرايط براي اکران فيلم مناسب نبوده است. قرار بر اين بود که چهارشنبه «من و زيبا» در گروه سينمايي آزاد اکران شود؛ اما متاسفانه بيشتر پرديسهاي سينمايي پر هستند. اين فيلم، فيلم بسيار ارزشي و جذابي است. بنابراين حيف است که در چنين شرايطي اکران شود.
وي با اشاره به اينكه به همين دليل تصميم گرفتيم فعلا اين فيلم را اکران نکنيم، گفت: اما همه قراردادها براي تبليغات فيلم در حال آماده شدن است. تلاش مي کنم با مساعد شدن شرايط و در اختيار گرفتن سينماهاي ايدهآل فيلم را اکران کنم. اين اثر سينمايي در بخش خصوصي و با هنرمندي شهاب حسيني و پرويز پرستويي ساخته شده است. بنابراين بايد از اين نوع فيلمها حمايت شود تا تهيه کنندگان ترغيب به ساخت اين نوع آثار شوند. اميدوارم به کمک شوراي صنفي و حمايت سينماگران بتوانيم اين فيلم را به صورت مناسبي اکران کنيم.
در بخش ديگري از برنامه «هفت» شفيع آقامحمديان مديرعامل مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي روي خط آمد و درباره حضور کاروان سينماگران درجزيره ابوموسي، گفت: از 29 آذر تا 2 دي ماه همايشي پيش بيني شده بود که اساتيد دانشگاهها، منتقدين و سينماگران در آن حضور داشتند و در دو کميته به بحث درباره مفهوم سينماي مستند و تجربي در کشورهاي ديگر جهان و ارايه تعاريفي درباره اين نوع سينما، اقتصاد سينما و مشکلات سينماي تجربي پرداخته شد.
وي ادامه داد: 15 مقاله از نويسندگان و اساتيد در همين زمينه دريافت کرديم که قرار است همراه با نتايج و عملکرد برگزاري اين همايش به صورت يک کتاب در اختيار مردم و سينماگران قرار گيرد.
در بخش ديگر اين برنامه، دوربين هفت به ديدار ابراهيم آبادي از بازيگران قديمي تئاتر، سينما و تلويزيون رفته بود که اين روزها دوران بازنشستگي را در منزل سپري ميکند.
دولت فقط بايد ناظر باشد
امير قادري منتقد سينما در ابتداي بحث تحليل اکران فيلمهاي پاييزي، عنوان کرد: تا وقتي سينماي ايران با تماشاگرانش دوستي نداشته باشد، وضعيت بر همين منوال است، متاسفانه در حال حاضر دو دستگي در سينما وجود دارد و هر از چند گاهي يک طيف به توليد آثار اعتراض ميکنند.
مسعود فراستي نيز در اين ارتباط با اشاره به اينكه سينما از لحظهاي شکل ميگيرد که به مخاطب انديشيده شود، افزود: اگر مخاطبي در کار نباشد سينمايي هم در کار نيست. هر چيزي بين فيلم و مخاطب حائل شود، اختلال به وجود مي آورد و در حال حاضر نيز دولت بين سينما و مخاطب حائل است.
قادري با تاكيد بر اينكه دولت بلد نيست فيلم بسازد، تصريح كرد: دولت همين طور که بلد نيست ماشين بسازد. دولت بايد ناظر بر قوانين باشد. اول از همه بايد قبول کنيم که سينماي ايران بايد به مخاطب بليت بفروشد و از طريق فروشش فيلم بسازد و روش غيرمنصفانه و غيرمردمي است که از جاي ديگر پولش را به دست بياورد.
فراستي در رابطه با اعمال مميزي از طرف دولت در فيلم ها، اظهار داشت: دولت با صداي بلند اعلام ميکند که مميزي دارد و مميزي هم بايد وجود داشته باشد اما بايد حائل بين سينما و مخاطب را بردارد. در چهار سال گذشته قرار بر اين بوده که حمايت در توليد به حمايت در اکران برسد اما وضع بدتر شده است. مشکل ما مشکل فيلمساز نيست، فيلمساز ما امکان رويارويي با مخاطبش را ندارد و بنابراين نميتواند بفهمد نياز واقعي و نياز کاذب مردم در چيست؟
در ادامه برنامه محسن يزدي مديرکل فرهنگي خبرگزاري فارس نيز پشت خط آمد و در اين ارتباط گفت: آمار مخاطبان نشان ميدهد که از اوايل سال 86 ريزش مخاطب آغاز شده است. از يک طرف نسبت به برخي فيلمسازان در سينماي ما بياعتمادي وجود دارد و از طرف ديگر دولت هم سالانه چند 10 ميليارد خرج سينما ميکند بنابراين نگاه نظارتي بايد وجود داشته باشد.
وي ادامه داد: متاسفانه در طول يک سال گذشته سيل فحشهاي رکيک، خانوادههاي از هم گسسته و زنان اغواگر در فيلمهاي ما موج ميزند که هيچ ارتباطي با خانوادههاي امثال من ندارد. مميزي بايد وجود داشته باشد و از طرف ديگر کارگردان هم بايد بتواند اثر دلخواهش را بسازد. مخاطب به سينما ميآيد و انتظار دارد تا ارزشهايش از بين نرود. بايد ديد ملاک انتخاب مردم چه چيزي است.
كدام تهيهكننده ايراني به زندان رفته است؟
قادري در ادامه اين برنامه با تاكيد بر اينکه مردم خودشان مي توانند تصميم بگيرند و فيلمي را براي ديدن انتخاب کنند، خاطر نشان كرد: تا هنرمند ما مجبور نشود از تماشاگر خود قدرت و ثروتش را بگيرد ماجرا بر همين منوال است. توليدي که روي پاي خودش بايستد مجبور است براي ماندن استاندارد و كيفيت خود را بالا ببرد. حوزه هنري در بيانيههاي اخيرش رسما اعلام کرده که ما براي مردم اين را ميخواهيم اين مساله باعث تابوشکني فيلمسازان و برعکس رونق فيلمشان شده است.
وي با بيان اينكه يک تهيه کننده سينماي ايران را پيدا کنيد که به خاطر سرمايه گذاري در يک فيلم به زندان رفته باشد، گفت: تهيه کنندههاي ما ظاهرا خصوصياند اما هزينههايشان را با واسطه از دولت ميگيرند. بايد اجازه دهيم که توليد آثار انجام شود و خود مردم تصميم بگيرند که چه فيلمهايي را دوست دارند و من به عنوان منتقد تنها بايد نظر شخصي خودم را بيان کنم.
مخاطب چرخ پنجم درشکه در سينماي ماست
فراستي نيز درهمين رابطه با اشاره به اينكه وجود بخش خصوصي در سينما به يک شوخي شبيه است، گفت: ريزش مخاطب هم نه گفتن به فيلمها است و البته نه گفتن به پروسه توليد هم است چون سيستم ما سيستم غلطي است و مخاطب در آن جايي ندارد. مخاطب چرخ پنجم درشکه در سينماي ما است.
وي افزود: اول بايد يک فيلم از لحاظ فرمي فيلم ارزشمندي باشد بعد بحث ارزشها را مطرح کنيم. ما نميتوانيم بگوييم فيلمي ميسازيم که ارزشها را مطرح ميکند اما مخاطب ندارد. چون ما داريم سليقه خودمان را به جاي سليقه مخاطب تحميل ميکنيم.
يزدي متذکر شد: افرادي هستند که معترضند و معتقدند فيلمسازان بايد آزاد باشند اما ريزش مخاطب ما از همان دوران طلايي اين آقايان شروع شده است. موافقم که فرم بايد درست باشد اما محتوا هم مهم است. اين اعتراضها واکنشهايي است که مردم متدين بروز ميدهند اما محدود کردن اين اعتراضها نبايد به يک گرايش خاص باشد.
قادري با بيان اينكه تا وقتي محصول فرهنگي را محصول ندانيم نميتوان به نتيجه دلخواه دست يافت، گفت: فيلمسازان ما تا زماني که در شرايط گلخانهاي کار مي کنند نمي توان انتظار توليد آثار مناسب را از آنها داشت. تا زماني که در سينماي ما يک کمپاني تشکيل نشود که در آن سياستگذاران برنامه مدون را ارايه دهند ما راه به جايي نخواهيم برد.
فراستي با اشاره به اينكه با ترويج سينماي خنثي نميتوان مفاهيم و ارزشها را انتقال داد، اظهار داشت: دليل استقبال نشدن از اکران فيلمهاي پاييز هم نبود فيلم خوب است. دولت بايد مميزي معيني ارايه دهد و فيلمساز بر اساس آن فيلمش را بسازد. مميزيها هم تنها بايد در دو مساله رعايت منافع ملي و ديني استوار باشد. ما بايد صاحب سينماي ايران و انقلابي شويم تا نياز مردم را بيان کنيم.