سهيل محمودي در گفتگو با خبرنگار شهر ضمن بيان اين مطلب،گفت: ذات طنز عكسالعملي است كه در برابر نابههنجاريها صورت ميگيرد.چه در سينما،نمايش و چه در هنرهاي ديگر،هنرمند در برابر تعاريفي كه در جامعه وجود داشته و در شرايط روز بر همه ريخته است، طنز را به وجود ميآورد.
وي افزود:در زندگي شهري ما از شرايط عادي خارج شدهايم و كار طنز ضمن اينكه عميق است،بايد آيينهگي شرايط امروز و خارج شدن از اين تعاريف و شرايط عادي را نشان دهد،به طور طبيعي اين طنز ميتواند لبخندي تلخ هم بر لب مخاطب بنشاند.
محمودي با اشاره با اين مطلب كه جوامع بشري ما به سوپاپ بسيار نيازمند است،تاكيد كرد: سوپاپ را به معناي غلط نبينيم؛«سوپاپ» يعني چيزي كه باعث ميشود از فشار متراكم جلوگيري و مانع انفجار شود.اينگونه نشستها باعث تخليه شدن انرژي جامعهاي ميشود، كه چيزهايي را نميپذيرد و به تعبير تهرانيها «در كتش نميرود».به هرحال شاعران و طنزپردازان نماد جامعه هستند،يعني نميتوانيد بگوييد كه اين همه شاعر و طنزپرداز ربطي به جامعهشان ندارند،اينان نمايندگان هوشمند با شاخكهاي قوي هستند كه اطلاعات را از جامعه ميگيرند و در اثر هنريشان منعكس ميكنند.
اگر در جامعه كسي بترسد مطبوعه طنز منتشر كند و مجلس طنز برگزار كند،فيلم طنز بسازد و كژيهاي جامعه را مطرح كند،شرايط آينده آن جامعه نگران كننده خواهد بود.چون بعدها آن انباشت مطالبات اگر به شكل انفجاري بروز كند،خطرناك است. مثل انباشتي كه در آشپزخانه و در ظرف زودپز رخ ميدهد!
وي ضمن اشاره به «عقلاني بودن» اينگونه محافل و جشنوارهها ،تاكيد كرد:وجود اين مراسمها براي عقلا پذيرفته شده است. حتي اگر گاهي اوقات خط قرمزهايي شكسته شود و گاهي مرزهايي هم آن سوتر و اينسوتر جابه جا شود. اما نبايد اين نقصان و ضعف باعث شود،زير سوال رود.من هم قبول دارم گاهي افراط ميشود و برخي مطالب مطرح ميشود كه با اصول ذهني من نيز همسو نيست،اما به نظرم ماهيت اينگونه جلسات بايد حفظ شود.
محمودي با انتقاد از صدا و سيما نيز تصريح كرد:ما در جامعهاي زندگي ميكنيم كه صدا و سيما و رسانههاي دولتي،ملت را با مشت ميزنند و اين با تعابير و تعاريفشان و رفتارهاي تندشان صورت ميگيرد،كه در نهايت دردهايي را براي جامعه ايجاد ميكند.اين دردها اگر با "آخ" گفتن در محافلي چون «شكر خند» و جشنواره «طنز طهران» همراه باشد،خيلي خوب است؛ولي اگر اين مشتباران از سوي مخاطب باعث واكنش تند و انفجاري شود،جاي نگراني خواهد بود،يعني عقلاي يك جامعه چنين موردي را نميپسندند.
اين شاعر و كارشناس مسائل ادبي در پايان با تقدير از مجموعه شهرداري و سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران براي برگزاري چنين مجلس و جشنوارههايي،گفت:متاسفانه چنين محافل و جشنوارههايي محدود است و فكر ميكنم تا كنون كه شهرداري توانسته مغلوب دولت نشود،مديران شهرداري بتواند براي خودشان باقيات و صالحات ايجاد كنند تا اينگونه محافل را در حوزههاي شهري كه شامل فرهنگسراها نيز ميشود جدي تقويت كنند. به نظرم هر محله ، هر خانه فرهنگ و هر فرهنگسرا به اين گونه فضاها بسيار نيازمند است.چون دولت اين فضاها را بسته است و اميدوارم شهرداري اين شرايط را حفظ كند و ادامه دهد.