به گزارش شهر، در نیمه دوم دهه چهل شمسی ، طراحی دروازه غربی ورود به شهر تهران ، در مجاورت با فرودگاه بین المللی مهرآباد و بسیاری از مسیرهایی که از نقاط غربی کشور به تهران منتهی می شوند و در معرض دید مردم ، گردشگران ، میهمانان عالی رتبه سیاسی و نظایر آن قرار می گرفت ، به مسابقه گذاشته شد .
هدف از این مسابقه ، طراحی بنایی یادمانی بود که علاوه بر داشتن تاثیرات بصری خاص ، تداعی کننده پیشینه تاریخی ، مذهبی، فرهنگی و هنری این سرزمین باشد و به عنوان نماد پایتخت ایران نیز ، محسوب شود .
در این مسابقه ، طرح ارائه شده توسط حسین امانت که در آن زمان یکی از دانشجویان سالهای پایانی رشته معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود ، برنده شد . طرح او ، پس از پذیرش اولیه ، تکمیل و با دقت نظر خاص ، به نقشه های اجرایی تبدیل شد .
بخش اصلی این بنا طی سی ماه ، با کیفیت اجرایی بسیار بالا و جزییاتی که برای اولین بار برای این ساختمان طراحی شده بود ، اجرا و در 24 مهرماه 1350 هجری شمسی افتتاح شد و بخش های جانبی آن ، در سال 1353 هجری شمسی مورد بهره برداری قرار گرفت .
آزادی با فضاهای مجاور آن تنها یک میدان نیست ، این مکان در سال های انقلاب به عنوان یکی از مراکز مهم راهپیمایی های پرشور مردم نیز شاخته شد و در واقع بذر انقلاب را در خود پروراند و بعدها نیز به همین دلیل به نام آزادی خوانده شد ، پس از آن نیز بسیاری از جشن و گردهمایی های ملی و مذهبی تهران نیز در این میدان شکل گرفت .
برج آزادی علاوه بر تاریخی که در خود دارد یک محیط فرهنگی است که از بخش های متنوع گذرگاه پیشینیان ، تالار کهن ، سالن ایران شناسی ، سالن ایران نما ، سالن تشریفات ، تالار آینه ( سالن دیوراما ) ، سالن انتظار ، سالن دانستنی ها ، سالن نمایش ، کتابخانه و نگارخانه تشکیل شده است .
سالن ایران شناسی، فضایی است با پلان مستطیل شکل که بازدید کنندگان در مسیری U شکل بر روی نقاله های متحرک، از فراز ماکت کشور ایران به آرامی عبور کرده و به تناسب موقعیت جغرافیایی هر مکان در ماکت، با آثار شاخص و ویژگی های آن مکان آشنا می شوند. مراکز تاریخی، مذهبی، صنعتی، اقتصادی به همراه ویژگی های اقلیمی و برخی از محصولات کشاورزی و حتی پوشاک و صنایع دستی استانهای مختلف کشور، در سطح این نقشه شبیه سازی شده اند.
سالن تشریفات، فضایی است مستطیل شکل که برای پذیرایی از میهمانان رسمی در نظر گرفته شده و از ویژگی های معماری آن، نقش و نگارهای بسیار زیبا در بدنه های بتنی و تزیینات سقف آن است.
گذرگاه پیشینیان نیز دالانی است با نور کنترل شده و بدنه هایی از بتن که در هر طرف آن، دو ویترین حاوی اشیاء نفیس هزاره اول قبل از میلاد مسیح وجود دارد. این گذرگاه به فضایی به نام تالار کهن راه می یابد که دقیقا در زیر برج قرار گرفته و چهار پایه برج در چهار گوشه آن واقع شده اند. در این سالن، ویترین هایی برای نمایش آثار فرهنگی، هنری و اشیاء نفیس وجود دارد.
یکی از جذاب ترین قسمت های برج آزادی طبقه چهارم بنا است که 39.5 متر بالاتر از سطح میدان قرار گرفته و در بدنه های آن، بازشوهایی به شکل شش ضلعی های نا منتظم وجود دارد. این بازشوها امکان دید به بخش هایی از شهر تهران را فراهم کرده اند و تصاویری زیبا و منحصر به فردی را برای بازدیدکنندگان از تهران نمایان می کند. در مرکز این طبقه، بدنه های گنبد بتنی جای گرفته که در تداوم سنت معماری در ایران، با کاشی های آبی رنگ پوشیده شده است .
بازدید از برج آزادی نه تنها برای مسافرین نوروزی بلکه برای شهروندان تهرانی که همواره با سرعت از کنار این میدان گذشته اند و یا در روزهای کاری در خیابان های اطراف آن با ترافیک سنگین دست و پنجه نرم کرده اند در تعطیلات نوروز می تواند بسیار جالب ، مفرح و لذت بخش باشد.
منبع: شهرنوشت
