زکات چشم نگاه کردن به قرآن است

به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بانو معصومه گودرزی آموزگار مهربان و خوش‌روی قرآن کریم در حوزه روخوانی و روانخوانی، صوت و لحن و مفاهیم است. این گفت‌وگو در حاشیه تجلیل از ایشان در مرکز همایش‌های برج میلاد انجام شده است.

آرامش؛ آرامشی که من از قرآن گرفتم هیچ چیز، مطلقاً هیچ چیز به من نداده و نخواهد داد. در هر حال همه در زندگی چالش‌هایی را تجربه کرده‌اند؛ من هم مانند همه اما مطمئن باشید تنها با توکل به خدا و انس و الفت با قرآن است که آدم می‌تواند به آرامش برسد. من با همین توکل خانواده خوبی دارم. بچه‌های سالمی دارم؛ سه پسر دارم که الحمدالله صالحند و با توکل به خدا صالح خواهند ماند. یک نفرشان دکتر شده و دو تای دیگر مهندس. خودم هم تا جایی که در توانم بوده تلاش کردم حق قرآن را در زندگی‌ام ادا کنم.

 

من از کودکی در فضای قرآنی رشد کردم. خاطرم هست از وقتی خیلی کوچک بودم از میان خواهرانم تنها من همراه مادرم در جلسات سنتی قرآن شرکت می‌کردم و قرآن خواندن را از همان‌جا آغاز کردم. مادرم که علاقه‌ام را به قرآن می‌دید مرا با خودش در کلاس‌های قرآنی و جلسات می‌برد. بعد که بزرگ‌تر شدم به صورت تخصصی پیگیر آموزش قرآن شدم.

 

الان به صورت تخصصی قرآن را در سطح دانشگاهی و حوزوی تدریس می‌کنم. از بهترین اتفاق‌هایی که بسیار خرسندم می‌کند تاثیری است که می‌بینم قرآن در زندگی شاگردانم گذاشته. اثری که هم در ظاهرشان هویداست هم در باطن‌شان. مثلا وقتی می‌بینم فلان دانشجو به واسطه انس با قرآن ایمانش تقویت شده یا حجابش را بیشتر رعایت می‌کند و حتی در پوشش‌اش تغییر رویه می‌دهد یا می‌بینم برخی شاگردانم مهربان‌تر و آرام‌تر شده‌اند، لبخند رضایت بر لبانم می‌نشیند.

 

خیلی از استادان قرآن در تهران از شاگردان من بوده‌اند، اکثرا بسیار موفق‌اند و من مطمئنم به زودی در همین همایش از آنها هم تقدیر می‌شود چون شایسته تقدیرند و من به آنها افتخار می‌کنم. اینکه تلاش‌هایم بی‌نتیجه نبوده و حتی در زندگی یک نفر تاثیر گذاشته‌ام مایه رضایت و باقیات الصالحات من است اگر خداوند قبول کند. راه سعادت فقط قرآن است. هر آنچه در دنیا و آخرت بخواهیم در این کتاب آسمانی هست و شک نکنید اگر خالص و مخلص وقتی برای آن بگذارید، حتما به هر آنچه بخواهید می‌رسید. 

 

پیشنهاد من به کسانی که تازه دارند قدم در این راه می‎گذارند این است که برای خودشان برنامه‌ریزی داشته باشند و مهم‌تر از آن هدف؛ بگذارند برکت قرآن در زندگی‌شان جاری شود، چرا که قرآن فقط سرگرمی نیست، قرآن یک کتاب عادی نیست. برنامه‌ی زندگی است. کتابی است که حتی نگاه کردن به آن را پیامبر زکات چشم‌ها می‌دانند، از خوانش و درکش حتی بگذریم. بیایید زکات چشم‌هایمان را بدهیم!

 

هدف من در تمام این سال‌ها تنها و تنها خودشناسی و خودسازی بود. هر کس خود را بشناسد خدا را می‌تواند بشناسد و هر کس که خود و خدا را شناخت می‌تواند به نقص‌های خود پی ببرد و آنها را اصلاح کند. نمی‌دانم تا چه حد در این شناخت و ساختن موفق بودم اما هدفم تنها همین بود و بعد خدا این لطف را به من داشت که من مدرس قرآن شوم.

 

خانواده همسرم و خود ایشان بسیار مذهبی بودند و بسیار رغبت و میل داشتند من این راه را ادامه بدهم. حتی از بچه‌ها که آن روزها خیلی کوچک بودند مراقبت می‌کردند و تشویق‌های ایشان بسیار برای من امیدبخش، راهگشا و هدایت‌گر بود. من می‌دیدم تشویق می‌شوم به راهی که هم رضایت و خشنودی همسرم را دارد و از آن مهم‌تر خشنودی خداوند را.

 

لطف خدا، مسئولین و دست‌اندارکاران است و من واقعا خودم را در این مقام نمی‌بینم که برگزیده باشم. بسیار از همه فعالان مجموعه، از فرهنگسرای قرآن که در طول سال در این راه تلاش می‌کند و از کل مجموعه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران سپاسگزارم. بزرگ‌ترین تاثیر این همایش و همایش‌های مشابه یا نمایشگاه قرآن کریم را هم حضور قرآن در زندگی مردم و تشویق آنها برای قدم نهادن در این راه می‌دانم.

 

از خدا می‌خواهم آرامش را به همه قلب‌ها هدیه و جوان‌هایمان را زیر سایه لطف خود حفظ کند که بزرگ‌ترین سرمایه‌‌های ما هستند.