«غوغای غبار» وامدار جلال و شریعتی است

به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در آستانه هفته دفاع مقدس نشست سوم از سلسه نشست های "غبار قاف" با هدف بازخوانی یادداشت های سفر به حج، با حضور گلعلی بابایی نویسنده کتاب «غوغای غبار» و کوروش علیانی عصر روز یک شنبه 23 شهریور ماه برگزار شد. در ابتدای این نشست بابایی با اشاره به حضورش از سال 61 در جبهه های جنگ گفت: سال 61 در عملیات فکه حضور داشتم که در آغاز کتاب اشاره ای به آن دوران دارم.

وی با اشاره به کتاب «نقطه رهایی» به عنوان اولین کتاب خود گفت: تاکنون 23 عنوان کتاب به نگارش درآورده‌ام و خوشحالم که تمام کتاب‌هایم ارتباط مستقیم و غیر مستقیم با جبهه و جنگ دارد. بابایی ادامه داد: سرنوشت ما با جبهه و جنگ گره خورده و از این بابت خدا را شاکرم، آن روز سلاح به دست داشتیم و امروز با قلم می جنگیم.

نویسنده کتاب "غوغای غبار" با بیان اینکه سفر حج خود را مدیون شهدا و خصوصا حاج احمد متوسلیان است تصریح کرد: حج خود را هدیه ای می دانم از ایشان، نامه حج من زمانی به دستم رسید که در سالن وزارت کشور برای حاج احمد متوسلیان مراسم گرفته بودیم، که این خاطره را در مقدمه کتاب آورده ام. من در خصوص ایشان کتابی هم نوشته ام و در دیگر کتاب هایم نیز ردپایی از ایشان را می توان پیدا کرد. وی ادامه داد: چون احساس دین به شهدا داشتم در نوشتن این سفرنامه گریزی به اتفاقات جنگ داشتم.

علیانی در ادامه نشست با اشاره به اینکه تجربه جنگ مرزی ترین تجربه بشری است عنوان کرد: وقتی رزمندگانی چون حاج گلعلی بابایی در مورد حج می نویسند، طور دیگری در مورد این موضوع می نویسند و با نگاه دیگری به این موضوع توجه دارند.

گلعلی بابایی با اشاره به مراحل نگارش این سفرنامه گفت: با توجه به اینکه در حج زمان برای نوشتن بسیار کوتاه بود در 30 روز در یک دفترچه کامل تنها سرخط هایی از سفر را نوشتم و بعد از سفر با همکاری حسین بهزاد در مدت دو ماه نگارش کتاب به پایان رسید.

دبیر جلسه در ادامه با بیان اینکه با اثر فشرده ای رو به رو هستیم تاکید کرد: بابایی در این سفرنامه از هر گونه زیاده گویی، اطناب و پراکندگی پرهیزکرده است. وی در ادامه گزیده ای از کتاب را برای حضار خواند.

گلعلی بابایی که ریاست سازمان هنری و ادبیات دفاع مقدس را برعهده دارد ضمن اشاره به تقریظ مقام معظم رهبری بر کتاب های «همپای صاعقه» و « ردپای غبار» تاکید کرد: ملاقات با حضرت آقا، نعمتی بود که قبل از سفر حج نصیب من شد که در همان دیدار هم بر کتاب های بنده تقریظ نوشتند.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا حجم قابل توجهی از کتاب را به بقیع اختصاص داده است؟ گفت: بقیع برای ما شیعیان کعبه دیگری است، آدم وقتی آنجا را می بیند نمی تواند حتی به یک کتاب و چند کتاب اکتفا کند. واقعا نمی توان از بقیع چشم پوشی کرد من با اینکه مریضی سختی در این سفر داشتم هرگز زیارت بقیع را از دست ندادم.

بابایی با تحسین شجاعت حاج شیخ محمد علی امری در احداث حسینیه ای به نام شیعیان در عربستان سعودی گفت: باید جسارت و جرات ایشان را در احداث پایگاهی برای تشیع در فضای اختناق آمیز سعودی که حتی برای خواندن یک زیارت عاشورا مردم را به زندان می اندازد تحسین کرد.

وی ادامه داد: وهابیت در بقیع افرادی از ملیت های مختلف گذاشته اند که علیه تشیع و شیعه سخنرانی کنند. این افراد اکثرا فارسی و پاکستانی حرف می زنند و یک سری اطلاعات غلط را به زائرانی که به بقیع و مکه آمده اند می دهند.

این نویسنده با تاکید براینکه عربستان به لحاظ اختناق و فشارهای امنیتی رتبه اول را در جهان دارد گفت: وهابیت در عربستان ضمن تبلیغات گسترده سعی دارد خود را نماینده اهل سنت معرفی کند در حالی که این دو دیدگاه کاملا متفاوت هستند.

وی با ابراز تاسف از اینکه بسیاری از زائران خاور دور از مناسک وهابیت در مکه مکرمه تبعیت می کنند تصریح کرد: می بایست از فضاهای مجازی و ماهواره ها جهت روشنگری در مورد وهابیت استفاده کنیم و تفاوت های آن را با دین مبین اسلام بیان کنیم.

این نویسنده در تشریح چرایی ارجاعات کتاب به توصیفات و یا نقل قول های دیگر کتاب ها در زمینه سفرنامه حج توضیح داد: من هر کجا لازم می دیدم برای انتقال مفهوم نقلی از کتاب های دیگر داشته باشم از آنها استفاده کرده ام به عنوان نمونه تعبیر علی شریعتی را در مورد کعبه بسیار پسندیم و در کتاب آوردم؛ همین طور از جلال آل احمد در مورد وضعیت صفا و مروه وام گرفته ام.

وی با بیان خاطره ای از علی سلطان محمدی تقدیر کرد و گفت: نامه ای که او توسط برادرش در مکه به دستم رساند فصل تازه ای در من ایجاد کرد و نوع نگاه مرا به حج و مناسک آن تغییر داد. بابایی ادامه داد: در این نامه که به همراه عکس و نام حدود 100 شهید بود باعث شد در طواف وقتی همه ادعیه به دست دارند و دعا می خوانند من نام شهیدان در نامه را ذکر کنم و به نیابت آنها طواف کنم. آن نامه باعث شد من دوباره به حال و هوای جبهه برگردم و در مکه قلبم آکنده از یاد شهدا باشد.

وی همچنین در مورد نام این اثر گفت: روز آخر که از مکه بر می گردید روز حیرانی شماست. آن غربتی که در مکه است و اینکه همه چیز می بینید ولی از علی (ع) چیزی نمی بینیم، و این غربت مرا به یاد شعری از استاد میرشکاک انداخت که با خودم زمزمه می کردم و نام "غوغای غبار" را هم از همان شعر استفاده کردم که در آخر کتاب هم آمده است.