يکشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۹:۴۳
کد خبر: ۷۹۸۹۳
|
تاریخ انتشار: ۰۳ آبان ۱۳۹۳ - ۰۸:۴۱
گزارش شب دوم مراسم شب‌های شعر بر آستان اشک
شب دوم است. شب دوم مراسم بر آستان اشک. جمعیتی بیشتری در سالن حاضرند. خبر دارد می‌پیچد. دوباره خبر دارد می‌پیچد. خبر یک حماسه‌ دیگر. یک تکرار دوباره‌ دیگر برای تاریخ. قرآن و حدیث کسا که به روان شب قبل خوانده می‌شود، مراسم با مقدمه‌ محمود حبیبی کسبی و حاج مهدی زنگنه آغاز می‌شود. شب، شب یاران حسین(ع) است. شب ستاره‌های بی‌شمار در مدار ماه مجلس.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نخستین شاعر مجلس امشب احمد علوی ست. امروز مصادف است با روز رونمایی از اولین کتاب سروده‌های آیینی وی. امروز چهارشنبه 30 مهرماه نخستین مجموعه‌ی شعر او با عنوان سادات ببخشند در حضور رضا اسماعیلی، مصطفی محدثی خراسان، کامران شرفشاهی و محمدعلی مجاهدی رونمایی شده است. شعرش نغز است و سوزناک. بی‌سبب نیست که ساکن جوار حرم یکی از شیر زنان آل محمد معصومه‌ی کبرا ست.
 
محمدعلی مجاهدی را بسیاری از شعرای اهل‌بیت استاد خود می‌دانند. او نیز از قم آمده. او نیز گوشه‌نشین حرم نواده‌ی پیامبر است. از استاد مجاهدی بسیار می‌توان گفت به همان اندازه که در مورد خودش کم‌حرف است و یک‌راست می‌رود سراغ کلماتش. گویی کربلا را زیسته است. گویی تمام زندگی در رایحه‌ی کربلا نفس کشیده.
 
قاسم صرافان از یاران حسین(ع) بیشتر می‌گوید از حر و جون سفیدبخت. از رشادت‌ها و مظلومیت‌هایشان. از پشیمانی حر و از قناعت طبع جون. شعر صرافان به‌قدری در تصویرسازی قوی ست که اگر این فاصله‌ی دور هزارساله نبود می‌شد به جد از حضور او در میدان حماسه گفت.
 
در میان شاعرانی که طبع خود را وقف حسین (ع) و یادش کرده‌اند هستند شاعرانی که در حیطه‌های دیگر شعر نیز دستی دارند. اما هر بار به هر دلیل و مناسبتی طبع خود را نذر آقا و خواندنش می‌کنند. سید شهرام شکیبا شاعر و نویسنده، طنزپرداز و مجری ست. اما با عزلی که می‌خواند به همگان ثابت می‌کند که ارادت به سید و سالار شهیدان کم از شاعران اهل‌بیت نیست.
علی داوودی خود را شاعر اهل‌بیت نمی‌داند. اما در کمال شگفتی از اتفاقی غریب خبر می‌دهد. به‌تازگی که مشغول جمع‌آوری اشعارش بوده متوجه این اتفاق شده که اغلب سروده‌هایش برای سید الشهدا ست. خود می‌گوید: شده برای چند سال هیچ شعری نگفته باشم. اما هر بار نزدیک محرم که می‌شده‌ام چند بیتی از سرمستی رایحه‌ی عاشورا سروده‌ام. و امروز در کمال تعجب مشاهده می‌کنم اکثر اشعارم در خصوص عاشورا ست بااینکه من شاعر اهل‌بیت نیستم.
 
وی در ادامه بخشی از یک مثنوی بسیار بلند را که به‌تازگی سروده می‌خواند. او خودش را در کمال فروتنی شاعر اهل‌بیت نمی‌داند اما مثنوی‌اش خبر از حال دیگرش می‌دهد.
 
سیامک رجاور را همواره با این مصرع به خاطرخواهم آورد: شعله به تن کرده سیاوش شده‌ام. او به‌راستی تمام دارایی ذاتی‌اش را وقف اهل‌بیت کرده است. طبع شعرش را، صدا پرطنین و شیوایش را و استعدادش در ارائه و خوانش شعرش را. زبان شعر او زبان حماسه است. حماسه‌ای که از پسِ تاریخ سترگ هنوز می‌تپد. شعرش جان دار است و اجرایش قوی و شیوا.
 
زمان چقدر سریع گذشته است امشب، حبیبی کسبی از موکول شدن برنامه‌ی برخی از شاعران حاضر به فردا خبر می‌دهد. ساعت را که نگاه می‌کنم نیم ساعتی از وقت مقرر گذشته است. نوای سوزناک حنیف طاهری پایان‌بخش مراسم است و راهی شب که می‌شوم امشب را سیاه‌پوش‌تر از شب قبل می‌یابم.
 
مراسم شب سوم بر آستان اشک در ساعت 18 روز پنج شنبه اول آبان ماه در محل سالن آمفی‌تئاتر فرهنگسرای اندیشه با حضور حاج علی انسانی، مهدی رحیمی، محمد سهرابی، علی عباسی، حافظ ایمانی، قادر طهماسبی(فرید) و شعر خوانی  و مرثیه سرایی حاج علی انسانی با محوریت یاران امام حسین (ع) در روز واقعه  و همچنین اجرای موسیقی زنده آیینی برگزار خواهد شد.
نظر شما