به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نمایش و نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «من دیهگو مارادونا هستم» با حضور کارگردان، تهیهکننده و برخی عوامل این اثر سهشنبه ۵ خرداد در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد. این برنامه با حضور بهرام توکلی نویسنده و کارگردان اثر، جواد نوروزبیگی تهیه کننده، مهسا علافر و پانتهآ پناهیها بازیگران، محسن دارسنج طراح گریم، و با اجرای مژده لواسانی برگزار شد.
در ابتدای این نشست جواد نوروزبیگی با بیان اینکه برای اکران فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» در تعطیلات نوروز برنامهریزی کرده بودیم، اظهار کرد: به دلیل فشارهایی که وجود داشت مجبور شدیم فیلم را در نوبت دوم اکران نوروز به نمایش در بیاوریم.
این تهیه کننده سینما افزود: شورای صنفی نمایش نیز پس از به وجود آمدن مشکلات برای اکران این اثر، تصمیم گرفت کف فروش گروه سینمایی زندگی را ۹ میلیون تومان در نظر بگیرد. علاوه بر این مشکل، امکان تبلیغ تلویزیونی را به دلیل هزینههای بالای آن نداشتیم و به دلیل اجرایی شدن طرح «نگارخانهای به وسعت یک شهر» نیز امکان تبلیغ شهری از سوی شهرداری برایمان فراهم نشد.
منتقدی جوان نیز در این باره گفت: تصور میکنم در سیستم پخش، شما قربانی این شدید که فیلمتان را خودتان پخش کردید.
نوروز بیگی همچنین درباره سیستم پخش این فیلم گفت: مشاهده کردیم که شرایطی پیش آمده که اکران اثر را به تاخیر میاندازد و فکر کردم که این شرایط و اینکه خودم مسوولیت پخش را بر عهده بگیرم برای فیلم بهتر است. البته در عمل فیلم دچار مشکلاتی شد و به اکران آن ضربه خورد.
نوروزبیگی: جامعه در ۸ سال گذشته ملتهب شده است
وی با اشاره به مضمون فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» ضمن بیان اینکه جامعه ما در ۸ سال گذشته بسیار ملتهب شده است، اظهار کرد: متاسفانه هر موضوعی در جامعه کنونیمان منجر به یک جریان میشود در حالی که خیلی از این جریانات قابل حل است. فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» نیز روی چنین موضوعی تمرکز دارد و مدتها بود منتظر بودم چنین اثری بسازم و پس از مطالعه و بررسی، طرح پیشنهادی فیلم را پذیرفتم. البته نام اثر ابتدا «داستان خانوادگی» بود که پس از بررسیها تغییر کرد.
محسن دارسنج نیز درباره گریمهای این فیلم، گفت: گریم برخی از آثار کمدی میتواند با یک کلاه گیس و تغییرات اینچنینی طوری کار شود تا چهرهها خنده دار باشند، اما در فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» تماشاچی باید احساس کند در فضای بسیار جدی قرار گرفته است و در موقعیتهایی که پیش میآید مخاطب را بخنداند و به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که گریمها بسیار عادی و رئال باشد.
وی ادامه داد: برای گریم گلاب آدینه که قرار بود در دو نقش خانم بالاشهری و پولدار و پایین شهری و فقیر بازی کند نیز تصمیم داشتیم گریمی رئال کار کنیم و تنها شخصیت پایین شهری کمی شکستهتر باشد و بالاشهری که طبیعا بیشتر به خود میرسد جوانتر به نظر بیاید.
علافر: بازی در «من دیهگو مارادونا هستم» مانند کارگاه بازیگری بود
مهسا علافر بازیگر جوان این اثر نیز با بیان اینکه نخستین فیلمی که بازی کرده، فیلم «گس» به کارگردانی و نویسندگی کیارش اسدیزاده بوده است، اظهار کرد: پیش از این فیلم، در فیلمهای کوتاه بازی میکردم و توکلی که داور جشنواره نهال بود، در این جشنواره یکی از آثارم را دید و من را برای این پروژه دعوت کرد.
وی ادامه داد: همیشه طرفدار آثار توکلی بودم و بازی در فیلم «من دیگو مارادونا هستم» در کنار این کارگردان و بازیگران برجسته کشورمان، برایم مانند کارگاه بازیگری بود.
پانتهآ پناهیها: کار سخت خوب است
پانتهآ پناهیها نیز در سخنانی با اشاره به اینکه ۸ سال تجربه سینمایی دارد، عنوان کرد: در فیلمهای قبلی توکلی هم برای همکاری به دفترشان رفته بودم، اما شرایط همکاری تا پیش از فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» پیش نیامده بود و وقتی موفق به همکاری با این کارگردان شدم، بسیار خوشحال شدم.
این بازیگر سینما با اشاره به سختیهای بازی در فیلم تازه توکلی گفت: کار سخت خوب است و آقای نوروزبیگی تهیهکننده اثر هم همیشه به دنبال آثار سخت و خاص هستند.
وی درباره داستان و مضمون این فیلم نیز گفت: جامعهمان را همچون شخصیتها و واکنشهای نمایش داده شده در فیلم میبینم و متاسفانه مردم زیاد با هم بحث میکنند و از هر چیز کوچکی بحران میسازند.
لطفی: «من دیهگو مارادونا هستم» کلید دارد
محمدرضا لطفی منتقد و کارگردان سینما نیز گفت: «من دیهگو مارادونا هستم» کلید دارد و شاید برخی مخاطبان فیلم سردرگم شوند و این سردرگمی به این دلیل است که وارد دنیای فیلم نشدهاند. فیلم چند لایه است و گاهی میبینیم شخصیتهایی که در قابهای عقب اثر قرار گرفتهاند تاثیرگذارتر هستند.
وی افزود: فیلم در لوکیشنی کوچک، پهنهای از یک جامعه را نشان میدهد. البته معتقدم فیلم تنها برای مخاطب خاص نیست و مخاطبان عام هم میتوانند از این اثر استفاده کنند.
نوروزبیگی: فیلمم در شرایط خوب اکران، پرفروش میشد
نوروزبیگی نیز با اشاره به اهمیت مخاطب عام در سینمای کشورمان اظهار کرد: زمانی که برای تولید فیلم با توکلی صحبت کردم گفتم که مخاطب عام برایم بسیار مهم است و کاری کنید که مخاطب راضی از سینما بیرون برود و تصور میکنم همین اتفاق هم رخ داده است و اگر این فیلم در شرایط خوبی اکران میشد، یکی از آثار پرفروش کشورمان میشد.
این تهیهکننده سینما گفت: شرایط به گونهای پیش رفت که نمیتوانستیم تیزری از فیلم پخش کنیم. حتی برخی پیشنهاد دادند که در شبکههای ماهوارهای فارسیزبان تیزر اثر را پخش کنم، اما من قصد چنین کاری را نداشتم و حاضر نشدم که به خاطر فروش، تن به چنین کاری بدهم.
توکلی: در سینمای ایران فرصت برای اجرای تمام ایدهها وجود ندارد
بهرام توکلی نویسنده و کارگران سینما نیز درباره متفاوت بودن فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» از دیگر آثارش، اظهار کرد: شاید به این دلیل این فیلم متفاوت به نظر بیاید که شرایط تولید در سینمای ایران به شکلی است که کارگردانان کمتر فرصت میکنند تمام ایدههایشان را به مرحله اجرا برسانند.
وی درباره کارگردانی این اثر نیز گفت: کارگردانی بر خلاف چیزی که در ایران شایع شده است، کاری گروهی است و کارگردان یک اثر سینمایی خیلی وابسته به گروهاش است. برای من کارگردانی «من دیهگو مارادونا هستم» کار سختی نبود، چرا که گروه همراهی داشتم و تقریبا همه گروه اثر را دوست داشتند.
توکلی این فیلم را برداشتی از زندگی و جامعه پیرامون خود دانست و در پاسخ به پرسشی درباره سبک بازیها گفت: امروزه دیگر نمیتوان گفت اثری و یا بازی بازیگری تئاتری است چرا که قوائد تئاتر و هنر نمایش نیز تغییر کرده است و واژه تئاتر هم دیگر محدوده معینی ندارد که بتوانیم به عنوان پسوند برای فیلمها و تئاترها به کار ببریم.
این کارگردان سینما درباره بازیهای فیلم نیز گفت: بازیها در فیلمهای پر پرسوناژ، مستعد هماهنگی و زمانبر است و اگر گروهی انرژی داشته باشد، همراه باشد و روش کار را بپسندد مشکلی نخواهیم داشت. من برای کارگردانی اثر کار خاصی نکردم و انتخاب بازیگران باهوش کمک کرد تا کارم بسیار راحتتر شود. معتقدم بازیگر باهوش از بازیگر بااستعداد برای یک اثر بسیار مفیدتر است.
توکلی ایده اولیه فیلم را بر اساس منازعاتی که گاهی در بین خانوادهها رخ میدهد عنوان کرد و گفت: متاسفانه در بیشتر اوقات به جای آنکه سکوت کنیم و حرف طرف مقابل را گوش کنیم، تلاش داریم تا ایدهها و تفکرات خودمان را بگوییم و همین موضوع باعث حل نشدن مشکلات میشود.
در ادامه بهرام توکلی و دیگر عوامل این اثر به انتقادات و سخنان حاضران در جلسه پاسخ دادند. از نکات قابل توجه در این پرسش و پاسخها توجه بهرام توکلی و عوامل فیلم به سخنان حضار بود که هر چند برخی از این سخنان غیرکارشناسانه بود، اما توکلی با جدیت این گفتوگوها را دنبال میکرد. البته به نظر میآمد در طول برنامه مجری و منتقد برخی سخنان مخاطبان را به سخره میگرفتند که این موضوع میتواند از نکات منفی این نشست باشد.
حضور پرشمار حضار برای تماشای فیلم «من دیهگو مارادونا هستم» در سالن فرهنگسرای اندیشه به طوری که صندلیها مملو از جمعیت بود نیز از دیگر حاشیههای این برنامه بود و بسیاری از این افراد برای نشست نقد و بررسی در سالن ماندند و در پایان با عوامل فیلم به گپ و گفت نشستند.