به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نشست مشترک هیات داوران سینمای کوتاه بین‌الملل با حضور بهروز افخمی، میرولیوب ووکوویچ کارگردان صربستانی و یوتا ویله مدیرعامل انجمن فیلم کوتاه آلمان در روز سوم جشنواره برگزار شد.
بهروز افخمی در این نشست با اشاره به اینکه تعداد زیادی از فیلم‌ها در آپارتمان و لوکیشن‌های داخلی ساخته می‌شوند، بیان کرد: دلیل این موضوع این است که فیلمبرداری در شهر کار سختی است، اما فکر می کنم که با ضبط کردن تصاویر در فیلم‌ها می‌توان این فضاها را ثبت کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که تهیه مجوز برای فیلمبرداری شهری سخت است، گفت: برای فیلمبرداری صحنه‌های شهری لازم نیست از کسی اجازه گرفت و تا زمانی که قانون را زیر پا نگذاشته باشید، احتیاجی به مجوزهای دیگر ندارید.
این کارگردان در ادامه با بیان اینکه نباید به دنبال تعریف‌های مختلف برای فیلم ها باشیم، اظهار کرد: این تعریف‌ها چه نتیجه ای دارد؟ باید سعی کنیم فیلم خوب بسازیم و اگر برای جشنواره‌های مختلف مناسب باشند، خودشان انتخاب می شوند.
استفاده از فیلم‌های کوتاه در بحث‌های آموزشی
همچنین یوتا ویله مدیرعامل انجمن فیلم کوتاه آلمان با اشاره به اینکه فیلم‌های کوتاه، رسانه خوبی برای انتقال مفاهیم مختلف هستند، عنوان کرد: فیلم‌های کوتاه می توانند از فیلم های بلند اثرگذارتر ظاهر شوند و فکر می کنم در بحث های آموزشی بهتر است از فیلم های کوتاه استفاده کنیم.
فیلم شهری باید به زندگی‌ها و شرایط آدم‌ها بپردازد
میرولیوب ووکوویچ کارگردان صربستانی، دیگر داور بخش فیلم‌های کوتاه بین‌المللی نیز تاکید کرد: یکی از خاصیت‌های سینما این است که مردمی را در کنار یکدیگر جمع می‌کند تا در سالن کنار هم بنشینند و به یک احساس مشترک برسند. فضای شهری در فیلم ها این را ثابت کرده است که می‌تواند باعث شکل دادن به این احساس باشد.
وی ادامه داد: در سینما نشانه‌های مختلفی برای فضای شهری وجود دارد و در فیلم‌های مختلف می‌توان محیط‌های شهری را دید. در سینما جایی وجود دارد که شهرها مکتب سینمایی می‌سازند و خودشان در ارتباط با کاراکترهای فیلم ها هستند.
این کارگردان صرب با اشاره به فیلم‌هایی که بعد از جنگ جهانی دوم در آلمان ساخته شده‌اند، اظهار کرد: در آن زمان فیلم هایی ساخته شدند که به برلین تقدیم می شدند و تصویری از شهر دو تکه شده را نشان می دهد، اما در سال های اخیر به سادگی این اتفاق نمی افتد که فیلم هایی از این قبیل ساخته شوند. برای مثال یک کارگردان نیویورکی برای اینکه کمتر هزینه کند به تورنتو می‌رود و فضای مخدوش شهری را نشان می‌دهد و حتی برای شبیه کردن تصویرها به نیویورک آشغال روی زمین می‌ریزد، اما این ساختن جعلی تصویر است.
ووکوویچ همچنین افزود: من در این جشنواره 37 فیلم کوتاه دیده ام که تعدادی از از آن ها کاملا شهری بوده اند و فضای جدیدی خلق کرده اند. در فیلم های کوتاه سوژه ساده ای را انتخاب و با استفاده از همان موضوع مورد نظر را خیلی راحت بیان می کنند.
این کارگردان صرب در پایان اظهار کرد: فیلم شهری باید به زندگی‌ها و شرایط آدم‌ها بپردازد، با این حال گونه‌های مختلف سینمایی به ما زاویه دید مشخصی می‌دهد که بتوانیم در زمینه مشخصی کار کنیم.
