به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، جعفر توزندهجانی در نشست ادبی «همسفر با کتاب» که روز دوشنبه ۹ آذر ماه در خانه فرهنگ سلام برگزار شد، درباره مجموعه «مکاشفه» گفت: این کتاب دربرگیرنده تعداد زیادی داستانک به انتخاب فرحناز علیزاده است. هر داستان مشخصههایی همچون راوی خونسرد، نداشتن تعدد زمان و مکان و استفاده از گفتوگو دارد.
وی در توضیح داستاننویسی مینیمال گفت: معمولا داستانهایی با حجم کم را که در پایان آنها نوعی شوک دیده میشود، داستان مینیمالیستی مینامند؛ در حالیکه مینیمال فقط این دو ویژگی را ندارد گاهی داستانی دو صفحه است اما مینیمال محسوب میشود، همچنین ممکن است یک داستان مینیمال ضربه و تلنگر نهایی را نداشته باشد.
وی ضمن خواندن داستانکهای «ملاقاتی»، «دخترک»، «پسر خوب من»، «ریگ توی کفشم» از کتاب داستان «مکاشفه»، گفت: خصوصیات داستانهای مینیمال به طور خلاصه بدین ترتیب است: ۱. خونسرد روایتکردن رخداد متنی ۲. حذف دانای کل ۳. طرح خطی روایت ۴. استفاده از زبان شفاف و گفتوگونویسی ۵. عدم تعدد مکان و زمان و...
نویسنده «چرا دریا عصبانی شد؟» در ادامه افزود: در ادبیات کهن فارسی حکایتها و قصههایی وجود دارد که گاه در برخی موارد به لحاظ ساختاری با الگوی امروز داستان کوتاه برابری میکند. در میان این نمونهها حکایتهایی هست که به لحاظ فنی با ساختار داستانهای مینیمالیستی نزدیکیهای غیرقابل انکاری دارد. در تاریخ نوین داستاننویسی ایران شاید کتاب «در خانه اگر کس است...» اولین اثری محسوب شود که میتوان تمایلات مینیمالیستی را به روشنی در آن یافت. این کتاب بسیار کمحجم ۲۶ صفحهای، شامل ۱۰ داستان کوتاه کوتاه از فریدون هدایتپور و عبدالحسین نیری است.