به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در ابتدای این نشست تعدادی از داستان های اعضا قرائت و نقد و بررسی شد. سپس محمدرضا گودرزی با اشاره به داستان «شبی که شبح در خانه ما رخنه کرد»، گفت: این داستان به نقش واقعیت در میان آدم ها توجه دارد. افراد بر اساس گرایش های خود، به وقایع نگاه می کنند و برداشت متفاوتی از آن دارند. لزوما واقعیت برای تمام انسان ها یک سان نیست و هرکسی از ظن خودش به واقعیت نگاه می کند.
وی ادامه داد: داستان «شبی که شبح در خانه ما رخنه کرد» در عین حال نقدی ضمنی به دولتمردان آمریکایی دارد که مردم را در توهم و نابسامانی نگه می دارند و واقعیت را بیش از پیش مخدوش می کند.
گودرزی با اشاره به فعالیت های ادبی جیمز تربر، بیان کرد: تربر از داستان نویسان بزرگ معاصر امریکا و جهان است که او را بعد از مارک تواین، بزرگ ترین طنزنویس امریکایی می دانند. او معمولا در داستان هایش به انگیزه روان شناختی شخصیت ها توجه می کند و کاستی ها و حقارت افراد را بازتاب می دهد.
نویسنده «نعش کش» با اشاره به داستان نویسی روانشناسانه در غرب،گفت: پس از ظهور روانکاوی با فروید و یونگ در اروپا موج داستان نویسی روانشناسانه در غرب به راه افتاد. امروزه داستان های روانکاوانه چندان مورد استقبال نویسندگان نیست، اما انگیزه های روانی شخصیت ها در سیر داستان مورد توجه نویسندگان سراسر دنیا است.
وی در ادامه افزود: اگرچه روانکاوی در امریکا اقبال زیادی پیدا نکرد. اما روانشناسی بویژه روانشناسی عامه پسند مورد اقبال جامعه امریکا بویژه در دوران پس از جنگ جهانی بود. بدین ترتیب که روانشناسی اجتماع و انگیزه های افراد در ادبیات مورد عنایت نویسندگان قرار گرفت.
