دوشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۰۳:۰۴
کد خبر: ۸۵۹۵۹
|
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۶:۲۳
نشست نقد و بررسی مجموعه داستان «شاخه‌های عزیز اناربن» باحضور میثم خیرخواه نویسنده کتاب، حسن میرعابدینی و محمدرضا گودرزی در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
«شاخه‌های عزیز اناربن» در فرهنگسرای گلستان نقد شدبه گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در ابتدای این نشست میثم خیرخواه بخش‌هایی از کتاب «شاخه‌های عزیز اناربن» را برای حاضرین قرائت کرد. 

این کتاب مشتمل بر ۱۶ داستان کوتاه، از نشر تالث که در سال ۱۳۹۳ به چاپ رسیده است. حسن میر عابدینی با اشاره به داستان بیان کرد: این کتاب به دنیای ویران آدمهای خسته و درمانده‌ای می‌پردازد که یا غرق روزمرگی شده‌اند یا در موقعیت حقیری گرفتار شده‌اند که موجد طنزی تلخ می‌شود. کتاب به عنوان اولین کار نویسنده، نشان از طبع آزمایی‌های او در شیوه‌های مختلف نگارش دارد. 

وی با اشاره به داستان گفت: در زمانه‌ای که اغلب رمان‌ها و داستان‌های کوتاه فارسی، نثری ضعیف و نارسا دارند، خیرخواه روی ساخت و پرداخت زبان داستان‌هایش کار کرده و در برخی از داستان‌ها موفق به خلق زبانی متناسب با حال و هوای داستان شده است. نگاه طنزآمیز به آدم‌ها و رخداد‌ها نیز جنبه قابل توجهی از کار خیرخواه را تشکیل می‌دهد. 

وی افزود: کار روی زبان، نگاه طنزآمیز روی آدم‌ها و موقعیت‌ها و خلق چند داستان خواندنی در کتاب، خواننده را مشتاق خواندن داستانهای دیگر نگه می‌دارد. از دیگر ویژگی های این مجموعه به طور کلی می‌توان به تک گویی نمایشی، بیان واقعیات زندگی، کاربرد وجه تمثیلی و... اشاره کرد.

در ادامه گودرزی گفت: ۱۰ داستان از این مجموعه واقع گرای اجتماعی است و به مسائل عمومی جامعه و روان‌شناسی شخصیت‌ها توجه دارد و ۴ داستان مجموعه طنز زیر پوستی دارد، ۵ داستان دیگر مدرن است که به مشکلات انسان معاصر به خصوص روابط فردی انسان‌ها توجه دارد. 

راوی در ۱۵ داستان اول شخص است که نشان می‌دهد نویسنده از دید محدود و نسبی یک انسان به وقایع می‌نگرد و می‌خواهد بگوید دیدگاه هر کسی نگرش فردی است که می‌تواند درست باشد یا نباشد. 

در داستانهای مدرن شخصیت‌ها از خود بیگانه هستند و در زندگی روزمره غرق شده‌اند و همه چیز برایشان تکراری است زیرا علایق معنوی بزرگی ندارند. داستان‌ها ارزش فرهنگی دارند یعنی هر داستان نشانه فرهنگی است که از روی آن‌ها می‌توان به آداب و رسوم و باورهای مردم پی برد و نتیجه گرفت که دغدغه‌های این مردم چه هستند. طنز داستانهای ظنزآلود بر تاثیر داستان‌ها افزوده، مثل داستانهای «تا ایستگاه من» و «داستان نمی‌خواهم بازنده این جنگ باشم». 

وی افزود: مجموعه داستان‌ها در کل خواندنی است و تجربه‌های تازه‌ای در نوشتن را عرضه می‌کند. در داستان‌ها علاوه بر محتویات اجتماعی خوب به شگردهای نوشتن هم توجه کافی شده است.
نظر شما