به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، هشتمین شب از ویژه برنامه «یک شب نورانی» منطقه ۱ در مسجد امیرالمومنین برگزار شد.
در فاصله یک ساعت به اذان مغرب و افطار مانده، حیاط مسجد امیرالمومنین شهرک محلاتی شلوغ‌تر و باصفا‌تر از هر شب است. رفت و آمد‌ها از درب ورود و خروج مسجد بیشتر از هر شب است. فقط هم پیرمرد‌ها و پیرزن‌ها نیستند که ترجیح می‌دهند نماز و افطار امشب خود را در مسجد بگذارند؛ یک نگاه کلی نشان می‌دهد که خیلی از جوان‌ها و بچه‌های شهرک محلاتی هم افطار امشب را در کنار بچه‌محل‌ها و زیر گنبد مسجد باز می‌کنند. مسجد امیرالمومنین، میزبان هشتمین شب طرح «یک شب نورانی» سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است که قرار است چهارده شب و در چهارده مسجد مختلف منطقه یک توسط مدیریت فرهنگی هنری منطفه یک و فرهنگسرای ملل برگزار شود. رمضان است و ماه مهمانی خدا، اینجا هم مسجد است و خانه خدا؛ دیگر چه از این بهتر؟
صحبت‌های حسام قربانعلی مدیر فرهنگی هنری منطقه ۱ و رییس فرهنگسرای ملل:
سال‌های قبل هم شبیه این برنامه‌ها در پارک‌ها و مناطق مختلف شهر بوده است اما امسال احساس کردیم که چقدر خوب است که به آن بخشی از جامعه نگاه کنیم که ممکن است در این ماه مبارک، بیشتر از ماه‌های دیگر به مسجد توجه کنند و سر بزنند. برای همین به بطن مردم رفتیم.
مثلا یکی از برنامه‌هایمان در کنار برنامه‌های اجرایی و هنریمان، پیدا کردن آدم‌های خوب هر محل بود. مثلا پزشک محل یا قصاب و کاسب محل را شاید همه نشاسند. ما رفتیم و آن‌ها را پیدا کردیم و گفتیم که این‌ها خیلی آدم‌های باحالی هستند؛ قصاب محل خیلی دست پاک است و کاسب محل هم آدم خیّر و بخشنده‌ای است؛ آنقدر که شایسته تقدیر هستند.
ما نهاد و نماد کوچکی از شهر هستیم و وقتی از چنین آدمی تقدیر می‌شود، هم برای خودش خیلی ارزشمند است و حال خوبی دارد و هم برای شهرما یک امتیاز محسوب می‌شود. به آدم‌ها حس دیده شدن دست می‌دهد و اینکه نتیجه زحماتش نادیده گرفته نمی‌شود. شاید بشود گفت که نوعی الگوسازی از بین خود مردم و تبلیغ فتوت و جوانمردی برای اهالی آن محل و بچه‌های آن محل است. ضمن اینکه نشان می‌دهد ما برای همه اقشار جامعه احترام قائلیم؛ از خادم مسجد تا تعمیرکار. این نشان می‌دهد که جامعه ما یک جامعه تک‌بعدی و درس‌محور نیست و هرکسی در هر جایگاهی، بسیار برای جامعه ارزشمند و حضورش لازم و ضروری است.
حالا اینکه چرا مسجد را برای این کار‌ها انتخاب کردیم هم دلیل واضحی دارد. ما یک تیمی داریم که متشکل از کار‌شناسان فرهنگیمان هستند. آن‌ها برای این برنامه به مسجد هر محل می‌روند. در حقیقت، مسجد پایگاه فرهنگی محل است و اعضای مسجد هستند که بر محله خودشان اشراف کامل دارند و دکتر و و دبیر و کاسب آن‌جا را می‌شناسند. تیم ما با هیئت امنای مسجد جلسه می‌گذارند و برای همه این برنامه‌ها و افراد انتخاب‌شده به اجماع می‌رسند.
در نهایت و نتیجه این کار ما و این برنامه‌ها، رضایت مردم از گذراندن وقتشان در مسجد برای ما کافی است و تا امشب هم استقبال از برنامه‌ها خیلی خوب و امیدوارکننده بوده است. واقعیت این است که مردم کار خوب را دوست دارند و خوب و بد را به راحتی تشخیص می‌دهند. واقعا برای این ویژه‌برنامه‌ها، نیاز به تبلیغات آنچنانی نیست. چون این کار ما هیچ‌حاشیه سیاسی ندارد و از دنیای سیاست و جنجال و از منیت به دور است. اینجا نوعی معاشرت با مردم اتفاق می‌افتد. شاید این اصلیترین هدف ما در این ماه عزیز باشد.
مشاور خانواده
اولین غرفه در حیاط بزرگ و چراغانی شده مسجد امیرالمومنین شهرک، غرفه مشاوره خانواده است. آقا به عنوان مشاور و خانمی به عنوان شونده، در آن طرف و این‌طرف میز نشسته‌اند و حرف می‌زنند. گاهی اوقات مشاور گوش می‌کند و گاهی هم خانم سکوت می‌کند تا جواب حرف‌هایش را بگیرد. به قول یکی از هم‌محلی‌ها، این غرفه خیلی لازم بود. خیلی‌ها مسجد را پناهگاه خودشان می‌دانند و وقتی به اینجا میآیند و چنین برنامه‌ای را در مسجد می‌بینند، به خودشان جرئت و اجازه حرف زدن و پرسیدن می‌دهند. خدا را چه دیدید؛ شاید با همین نیم ساعت حرف زدن مشکل حل شد.
هنری و خطاطی
در میز کناری، آقایی نشسته و در کمتر از یک دقیقه، هر آیه و عبارات قرآنی را که شما بخواهید، با قلم‌های خطاطی و خط خوش، روی کاغذهای گلاسه برایتان می‌نویسد. آنقدر هنرمندانه و بدون خطا این کار را انجام می‌دهد که آن برگه فقط نیاز به یک قاب شکیل دارد تا بتواند روی دیوار اتاق خانه قرار بگیرد. هرکسی وارد مسجد می‌شود، چند دقیقه‌ای را کنار این میز به تماشای هنر خطاطی می‌گذراند و آخرش هم دست پر و با نوشته و طرح دلخواهش، سراغ غرفه و میز بعدی می‌رود.
نقاشی کودکان
شلوغ‌ترین غرفه، اینجاست. بیشترشان هم پسربچه‌های ده دوازده ساله محل هستند که آمدن به مسجد کار هر روزشان است؛ اما امروز یک سرگرمی تازه دیگر هم دارند. برای همین همه‌شان دور تا دور میز نشسته‌اند و علاوه بر نقاشی، خیلی کارهای دیگر هم می‌کنند؛ می‌گویند و می‌خندند و به نقاشی‌های هم سرک می‌کشند. اوضاع رقابت حسابی بینشان داغ است و تا خود لحظه اذان هم ادامه دارد. انگار قول هدیه‌های خوبی در برابر نقاشی‌هایشان گرفته‌اند.
ایستگاه کتاب
گلچین کتاب‌هایی مطابق سلیقه آنهایی که به مسجد رفت و آمد دارند، روی میز این غرفه است و اتفاقا مخاطبانش هم با دقت بالای سرشان ایستاده‌اند و کتاب‌ها را بررسی می‌کنند. آقایی همین که از درب مسجد وارد شد، به سراغ کتاب‌ها آمد و کتاب مورد نظرش را خرید و گوشه‌ای از حیاط نشست و شروع به خواندن کرد. این خواندن کتاب از ۴۵ دقیقه مانده به اذان مغرب تا لحظه اذان ادامه داشت. انگار اصلا برای این آمده بود که زمان باقیمانده تا نماز را با کتاب خواندن در حیاط مسجد بگذراند که البته به خوبی هم گذراند.
دست ایتام
غرفه خیریه دست‌های مهربان، آخرین غرفه حاضر در حیاط مسجد است. روی میزشان پر است از فرم‌هایی با عکس و اسم‌های کودکان مختلف که بی‌سرپرست یا بدسرپرست هستند. در اینجا شما با انتخاب یکی از آن بچه‌ها، سرپرستی مالیشان را به هر اندازه که می‌خواهید بر عهده می‌گیرید. مسئول غرفه برای خانمی که از چرایی و چگونگی این ماجرا می‌پرسید، همه‌چیز را خیلی دقیق توضیح داد: «راستش هدف آخر همه ما، مشترک است. فقط راه و روش هرکس با دیگری فرق می‌کند. محدوده سرپرستی این بچه‌ها خیلی بزرگ و گسترده است. ما زیر مجموعه ایتام هستیم در حالی که خیلی‌ها شامل کودکان کار و سرطانی و... می‌شوند. پس فقط نیت شما مهم است و باقی‌اش دیگر آنچنان مهم نیست.»
نماز جماعت
صدای بلند اذان که در حیاط مسجد پخش می‌شود، با کمتر شدن فعالیت غرفه‌ها حیاط کم‌کم خالی و صف‌های نماز جماعت شلوغ می‌شوند. مردم روزه‌دار شهرک شهید محلاتی، امشبشان را در مسجد و با خواندن نمازی به جماعت با هم‌محلی‌هایشان می‌گذرانند.
تقدیر از برترین‌ها
یکی از اصلیترین برنامه‌های یک شب نورانی در این ۱۴ شب، تقدیر از برترین‌های آن محل است. امشب هم طبق برنامه، همه برترین‌های شهرک محلاتی انتخاب می‌شوند و هدیه‌شان را از حاج‌آقا رضایی، پیش‌نماز مسجد می‌گیرند. اولین نفر، آقای «محمد میرزا آرام»، خادم زحمتکش مسجد امیرالمومنین است که در همه این سال‌ها حضور بسیار موثر و لازمی برای مسجد داشته و بدون کمک و همراهی ایشان، یک جای کار می‌لنگد. نمازگزاران هم با صلوات از ایشان تقدیر می‌کنند. تجلیل دوم از همسر مداقع حرم، شهید فرزانه است که روزهای سختی را در نبود همسرش می‌گذراند. در ادامه برنامه یک‌شب نورانی، از زوج حاج‌آقا کارگر و حاجیه‌خانم ذبیحی که نزدیک به ۳۰ سال زندگی مشترک موفق داشته‌اند تجلیل می‌شود تا الگو و راهنمایی برای جوانانی که به تازگی زندگیشان را شروع کرده‌اند باشند. آخرین تقدیر هم از آقای مجتبی باباخانی به عنوان فعال فرهنگی مسجد است که یک پای ثابت تمام برنامه‌های این مسجد و از افراد تاثیرگذار آن است.
افطار
پذیرایی با یک بسته افطاری ساده از نمازگزاران حاضر در مسجد، آخرین برنامه امشب است. نان و پنیر و خرما و زولبیا و سبزی و شیر، خوراکی‌هایی است که برای باز کردن افطار روزه‌دارن تدارک دیده شده و ثواب افطاری دادن به همه عوامل مسجد و طرح یک شب نورانی می‌رسد.
پایان برنامه
ساعت ۲۱:۳۰ است و حیاط مسجد کم‌کم خالی می‌شود. یک شب نورانی هشتمین شب رمضان به پایان رسید. تنها چیزی که از آن ماند، یک یادبود از برنامه در ویترین یادگاری‌های مسجد و یک خاطره خوش در دل همه آنهایی بود که امشب را در مسجد گذراندند. خاطره خوش حرف زدن با مشاور و نقاشی کشیدن و کتاب خواندن و گرفتن دست یکی از کودکان یتیم کشور؛ شاید همین امشب، برای ساختن یک ماه رمضانمان کافی باشد.
ویژه برنامه «یک شب نورانی» تا تاریخ ۳ تیر ماه در مساجد منطقه ۱ ادامه دارد و میزبان علاقه مندان است.
