به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، امیرحسین قربانی، مدیر فرهنگی هنری منطقه ۲۲ و رییس فرهنگسرای تهران، درباره استقبال مردم از برنامه‌های جشنواره تابستانی گفت: از میان برنامه‌هایی که در منطقه ۲۲ برگزار می‌شود، مخاطبان از اردوهای یک روزه، جشن‌های «آب و آیینه» و برنامه‌های نشاط‌آور استقبال بیشتری می‌کنند. همچنین با توجه به وجود کتابخانه‌های منطقه و ارتباط منسجم با ارگان‌های منطقه، از برنامه‌های کتاب و کتاب‌خوانی استقبال خوبی می‌شود.
رییس فرهنگسرای تهران برای اجرای جشنواره تابستانی در سال‌های آینده گفت: این برنامه در مرحله اول نیاز به آسیب‌شناسی دارد. در مرحله دوم با شناسایی مشکلات و معضلات پیش روی جامعه و همچنین با توجه به وسعت مراکز فرهنگی هنری در کل تهران و ارتباط با اقشار مختلف جامعه چه ازنظر سواد و فرهنگ و شرایط مادی و اجتماعی، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌تواند به‌صورت زیر ساختاری فعالیت داشته باشد و سعی در فرهنگ‌سازی در بیشتر زمینه‌های فرهنگی و خانوادگی داشته باشد.
حسین قربانی افزود: سازمان فرهنگی هنری به بحث کتاب‌خوانی باید به‌عنوان یک دغدغه جدی نگاه کند. وقتی مردم مطالعه نداشته باشند جامعه رو به انحطاط می‌رود. شبکه‌های اجتماعی مختلف در عمل مردم را با کتاب و کتاب‌خوانی ناآشنا کرده است. زمان باید با کتاب پر شود. از طرفی آشنایی مردم با شخصیت‌ها و عالمان این سزمین نباید در حد آیین نکوداشت باشد. بلکه باید زندگی، موفقیت‌های این افراد شاخص را نیز الگو قرارداد تا در آینده ابن‌سیناها و سهروردی‌ها در این جامعه پرورش پیدا کنند.
مدیر فرهنگی هنری منطقه ۲۲ به فعالیت‌های منطقه در فصل تابستان اشاره کرد و گفت: امسال در برنامه‌های تابستان دو موضوع موردنظر بود. یک «انس باقران» از طریق برگزاری مسابقه حضوری «حافظان نور» که هر ماه یک سوره برای آزمون انتخاب شد و هدف شناسایی و استفاده از افراد گمنام و تشویق گروه‌های سنی کودک و نوجوان است. دومین موضوع «حمایت از زنان سرپرست خانواده» در برنامه‌ای با عنوان «ایرانی، ایرانی بخر»، دیدار با خانواده‌های شهدا، تشکیل کانون فیلم کودک است که در فصل پاییز هم ادامه خواهد داشت.
قربانی در خصوص جشنواره تابستانی گفت: این جشنواره به‌طور کلی معایب و مزایایی داشت. معایب آن از این منظر بود که برنامه‌ها لحظه آخر به مراکز اعلام می‌شد. این اتفاق باعث شد مراکز قدرت برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری برای اجرای برنامه‌ها نداشته باشند. همچنین مأموریتی که برای اجرای برنامه به مراکز محول می‌شود با بضاعت مالی و نیروهای انسانی موجود در منطقه تطابق ندارد. این موضوع فقط به وضعیت مالی و انسانی محدود نمی‌شود بلکه برخی از موضوعات برنامه‌ها با ظرفیت فرهنگی و اجتماعی منطقه همخوانی ندارد و شیوه‌نامه‌ها هم از انعطاف کمی برای انجام این تطابق برخوردار است. اما از مزیت‌های این جشنواره این بود که مراکز فرهنگی را با بوستان‌ها و مساجد پیوند داد و می‌توان گفت قشر عظیمی از شهروندان را با گروه‌های سنی مختلف، مخاطب برنامه‌های تابستان سازمان فرهنگی هنری کرد. همچنین فراگیر بودن و تمرکززدایی روی یک برنامه از دیگر مزیت این جشنواره به شمار می‌رود.
