به گزارش رسانه خبری سازمان فرهگی هنری شهرداری تهران، در ابتدای این برنامه، مجتبی سبزه طراح جلد این کتاب ابتدا با سخن گفتن از هنر و ماهیت و تاثیر آن بر زندگی بشر آغاز کرد.
او به نقل از اساطیر و فلاسفه اذعان داشت که واژه هنر پر از شگفتی است. هنر زندگی را شایسته زیستن می کند. او از کیوان ساکت به عنوان سخت کوش در این عرصه هنر یاد کرد و در ادامه از طراحی جلد این کتاب گفت.
وی افزود: رنگ شنگرف جزو رنگ هایی است که به ایران اختصاص دارد. از این رو این رنگ برای جلد این کتاب انتخاب شده است. و از آن جهت که مرغ نماد نغمه است، طرح گل و مرغ روی جلد این کتاب طراحی شده است.
سخنران بعدی میرجلال الدین کزازی بود، او از کیوان ساکت به عنوان «خنیاگر» یاد کرد و گفت: در ایران کاشی از باستان در هزاره سوم کشف شده است که در آن گروهی نوازنده در حال نواختن ساز هستند و یک نفر خواننده در میان آن‌ها در حال خواندن است. از این رو مایه شگرف نیست که ما ایرانیان خنیاگران را ارج می نهیم.
سپس او خاطره ای از محفلی که در پاریس برگزار شده بوده است و در آن جا کیوان ساکت قطعه ای آلمانی را با سه تار اجرا کرده بوده است بیان کرد. او این خاطره را از کتابی که تالیف خود ایشان بود از کتاب «آنک پاریس» برای حاضران خواند. پس از پایان صحبت‌هایش، کلیپ تصویری از زنده یاد فرهنگ شریف پخش شد که اتفاقا دست خط شریف در کتاب کیوان ساکت چاپ شده است.
در ادامه نوبت به فرهاد فخرالدینی رسید که به دلیل هوای نامساعد نتوانست خود را به برنامه برساند، اما پیغامی صوتی از طرف این نوازنده شناخته شده عرصه موسیقی سنتی در سالن پخش شد که به کیوان ساکت به جهت تالیف این اثر فرهنگی هنری تبریک گفته بود.
در ادامه مراسم، کلیپی تصویری از بخش‌هایی از این کتاب و نحوه آموزش پیش درآمد اصفهان و بیات راجع و نحوه فرود آن به اصفهان پخش شد و نوبت به سخنرانی محمد سریر رسید.
سریر در این رونمایی گفت: ردیف آوازی از گرانبهاترین میراث فرهنگی و معنوی ماست و از این رو وظیفه داریم که در جهت حفظ و انتقال آن به نسل‌های بعدی بکوشیم.
وی افزود: کیوان ساکت در امر نوازندگی و آموزش موسیقی نسبت به بعضی استادان دیگر متمایز بوده، چرا که زبان کیوان ساکت قابل‌فهم‌تر است. کلمات «گزیده» و «کاربردی» که در عنوان این کتاب به کار رفته منطبق با محتوای کتاب است.
بعد از اتمام صحبت های سریر، بخش های دیگری از این کتاب از گوشه کرشمه در دستگاه شور پخش شد.
علی شکارچی، سخنران بعدی بود هم به روی صحنه آمد و گفت: ضرورت این قبیل فعالیت های هنری در جامعه حس می شود. باعث بسی خوشحالی است چون در تاریخ ایران این چنین هجومی به سمت موسیقی نداشته ایم.
قبل از آن که میلاد کیایی به روی صحنه حاضر شود، بخش هایی از گوشه «سروش» از ردیف آقاحسینقلی در دستگاه ماهور از این کتاب پخش شد.
میلاد کیایی نیز گفت: تنها کسی در تاریخ ماندگار می شود که نوآوری داشته باشد و قطعا کیوان ساکت اسمش در تاریخ ثبت خواهد شد.
بخش بعدی که از این کتاب انتخاب شده بود، گوشه رهاوی و سلمک از دستگاه شور بود. طی این بخش‌ها، توضیحات لازم با صدای خود کیوان ساکت پخش می شد.
مهمان بعدی که با حاضران در سالن سخن گفت، هومان اسعدی، موسیقی شناس، عضو شورای فنی ارکستر ملی و نماینده شورای بین‌المللی موسیقی سنتی یونسکو بود.
اسعدی از پیچیدگی ها و تفاسیر گوناگونی که از ردیف آوازی موسیقی ایران وجود دارد بیان کرد و طرح سوال کرد که اساسا، ردیف چیست، و در نهایت ردیف کاربردی چیست و ضرورت این قبیل آثار چیست. همچنین او بیان داشت که این سوال ها از سه زاویه سنت گرایانه، تجددگرایانه و موسیقی شناسانه قابل بررسی است.
کیوان ساکت آخرین سخنران برنامه بود که تشکر ویژه از همه حاضران و استادان موسیقی کرد.
در پایان هم مهمانان ویژه و استادانی که در سالن حضور داشتند روی صحنه حاضر شدند و همه با هم از این اثر هنری رو نمایی کردند. در ادامه تابلویی به دست خط غلامحسین امیرخانی که یک بیت شعر از اشعار پدر کیوان ساکت بود به او اهدا شد و با حضور مادر ایشان روی صحنه از کیوان ساکت خواسته شد که شعری از پدر برای حاضران ایراد فرماید. این شعر با صدای کیوان ساکت حسن ختام این محفل هنری بود.
