به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، کارگاه آموزشی «پنجره‌ای رو به دانایی» با هدف ترویج فرهنگ کتابخوانی و پاسداشت آداب و رسوم ایرانی با حضور محمدرضا یوسفی، نویسنده کتاب‌های کودک و نوجوان در کتابخانه فرزانگان منطقه ۸ برگزار شد.
یوسفی طرح، صحنه‌سازی، شخصیت‌پردازی و موقعیت نمایشی را چهار شرط اصلی در نویسندگی دانست و افزود: ما باید از تجربه‌های همدیگر استفاده کنیم، چون هر یک از ما دارای ذهن خلاق هستیم. از سوی دیگر نویسندگان باید از وجود یک ویراستار بهره ببرند و ویراستار فردی است که تنها به اینکه علامت‌های دستوری چون نقطه، کاما، پرانتز و... باید کجا قرار بگیرند اکتفا نمی‌کند و مانند یک آرایشگر که صورت را از زشتی‌ها پاک می‌کند، او هم اضافات داستان را حذف می‌کند.
این نویسنده کودک و نوجوان در ادامه گفت: ما باید طرح داستان را ویرایش کنیم و به بیان ریزه‌کاری‌ها بپردازیم. از سوی دیگر داستان نباید به گونه‌ای باشد که همان ابتدا لو برود. همچنین پرداختن به جزئیات و شخصیت‌پردازی در داستان باعث ایجاد موقعیت نمایشی می‌شود.
به گفته یوسفی اگر نویسنده صحنه اول را خوب بنویسد، بقیه صحنه‌سازی‌ها خود به خود به وجود می‌آید. از طرف دیگر تخیل و سکوت یکی از عوامل قصه‌گویی است که فرد نویسنده باید با تخیلات خود و در آرامش و سکوت بدون هیچ تنش و ناراحتی به داستان‌نویسی بپردازد.
وی شخصیت‌پردازی و شخصیت‌سازی را مهم‌ترین قسمت داستان‌نویسی دانست و بیان کرد: زمانی که شخصیت‌ها را در داستان زنده کنیم، می‌توانیم تمام ویژگی‌های آنها را توصیف کنیم و شکل درستی به داستان ذهنی‌مان بدهیم.
یوسفی به اهمیت پایان‌بندی داستان اشاره و عنوان کرد: باید قبول کنیم که پایان داستان همیشه پاسخ اصلی را به دنبال دارد. اما یکی دیگر از ملزومات برای نوشتن، اعتماد به نفس است. باید باور داشته باشیم که با نوشتن‌های مکرر می‌توانیم داستان‌ها و قصه‌های خوب بنویسیم.
